Burnumdan geldi…

Mylittlehoneybee

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
12 Mart 2016
2.310
1.268
133
Merhaba arkadaşlar..biraz iç dökme olsun istiyorum kendimle ilgili..
Ben çocukluktan beri hep boyun eğen ,çocukken bile sürekli ebeveyn rolüne bürünmüş bir şekildeydim.Hep evde iş yapmalıydım,anneme yardımcı olmalıydım,annemin kızı olduğunu belli etmeliydim..böyle devam etti yani ezik bir çocukluğum oldu bir kıyafet alsalar hep başa kalktılar.. Yani hep bir baskı vardı çocukluğumda.. Hep bir kalıba sokulmaya çalışıldım..şöyle ol,çok gülme,misafir gelince şöyle davran gibi..Sonra evlendim ailem oldu ama yöne aynı ..hep mükemmellik bekleniyor insanların bunu beklediğini hissediyorum evim hep temiz olacak ,herşey dört dörtlük yine iyi demiyorlar gerçi bunları yapsandan..Anlatmaya çalıştığım şu mesela başka bir arkadaşın evine gittik onun evi dağınık olur vs çocuklu der geçeriz,ama insanlar bunu bana yapmıyor..hep herşeyim tam olmalı ve yine iyi demiyorlar..Başka bir konu daha var hayatımla ilgili bir olumsuzluk yaşadım zor şeyler..Herkes öyle şeyler söyledi ki öyle ağır laflar..bu hakkı kendilerinde nasıl görüyorlar sesimi çıkarsam sen bizi yanlış anladın, çıkarmasam sen hiçbir şey yapmamış olmamış gibi devam ediyorsun diyorlar..Bana laf söyleme akıl verme hakkını kendilerinde görüyorlar..ne yapmalıyım artık bıktım kalıba sokulmaya çalışılmaktan
 
Amaaan kim ne beklerse beklesin hiç umursama boşver arkadaşım.
Kapat kapını, az görüş, olsun bitsin.
Hele ki o ağır lafları söyleyenlerle hiç görüşme, yolda görsen selam verme!
Senden kıymetli değil ya!
Bundan sonra öyle yapacağım çünkü insanlar benim enerjimi söndürüp kendileri ışıldayan derdinde
 
Benim annemin evindeki hayatım aynıydı birebir sanki ben o evde iş yapması gereken kardeşlerine bakması gereken biriydim sonra evlendım ilk bi kaç yıl aynı devam ettim mükemmel olmak zorundayım diye sonra baktım insanlar ne yaparsan yap memnun olmuyo sonra bi baktım takmamaya başlamısım suan okadar rahatım ki istediğimle görüşüyorum istemediğimle selamlaşmıyorum eşimde diyodu bana çok yıpratıyosun kendini mesela oda farkında oh be diyo bak çok degıstın enerjin bile farklı diye o yuzden kardesım yavas yavas ınsanlardan kazık yiye yiye takmamayı çok afedersin siktir etmeyi öğreniyosun eşşek gibi
 
Benim annemin evindeki hayatım aynıydı birebir sanki ben o evde iş yapması gereken kardeşlerine bakması gereken biriydim sonra evlendım ilk bi kaç yıl aynı devam ettim mükemmel olmak zorundayım diye sonra baktım insanlar ne yaparsan yap memnun olmuyo sonra bi baktım takmamaya başlamısım suan okadar rahatım ki istediğimle görüşüyorum istemediğimle selamlaşmıyorum eşimde diyodu bana çok yıpratıyosun kendini mesela oda farkında oh be diyo bak çok degıstın enerjin bile farklı diye o yuzden kardesım yavas yavas ınsanlardan kazık yiye yiye takmamayı çok afedersin siktir etmeyi öğreniyosun eşşek gibi
Evet bunu da bize yapıyorlar hem kaale almıyorlar hem de mükemmellik bekliyorlar..Bende takmayacağım bu da psikolojik bir şiddet gibi insanı yıpratıyor
 
Merhaba arkadaşlar..biraz iç dökme olsun istiyorum kendimle ilgili..
Ben çocukluktan beri hep boyun eğen ,çocukken bile sürekli ebeveyn rolüne bürünmüş bir şekildeydim.Hep evde iş yapmalıydım,anneme yardımcı olmalıydım,annemin kızı olduğunu belli etmeliydim..böyle devam etti yani ezik bir çocukluğum oldu bir kıyafet alsalar hep başa kalktılar.. Yani hep bir baskı vardı çocukluğumda.. Hep bir kalıba sokulmaya çalışıldım..şöyle ol,çok gülme,misafir gelince şöyle davran gibi..Sonra evlendim ailem oldu ama yöne aynı ..hep mükemmellik bekleniyor insanların bunu beklediğini hissediyorum evim hep temiz olacak ,herşey dört dörtlük yine iyi demiyorlar gerçi bunları yapsandan..Anlatmaya çalıştığım şu mesela başka bir arkadaşın evine gittik onun evi dağınık olur vs çocuklu der geçeriz,ama insanlar bunu bana yapmıyor..hep herşeyim tam olmalı ve yine iyi demiyorlar..Başka bir konu daha var hayatımla ilgili bir olumsuzluk yaşadım zor şeyler..Herkes öyle şeyler söyledi ki öyle ağır laflar..bu hakkı kendilerinde nasıl görüyorlar sesimi çıkarsam sen bizi yanlış anladın, çıkarmasam sen hiçbir şey yapmamış olmamış gibi devam ediyorsun diyorlar..Bana laf söyleme akıl verme hakkını kendilerinde görüyorlar..ne yapmalıyım artık bıktım kalıba sokulmaya çalışılmaktan
Maalesef çoğumuzun aile yapısında olan kırıcı bir durum bu. Ben hiç takmam şahsen beğenmeyen beğenmesin kafasındayım konuşan kendi kendine konuşur orada. Hiç bi zaman çocukken de şimdide öyle lafla, başkasını örnek göstermeyle gaza gelip hırs yapan biri olmadım. Nasıl davranmak istiyorsam öyle devam ettim. Hatta annem o kadar laf ettik hiç hırslanmadan bunca zaman gibi bi şey söylemişti lise zamanımda :D Ha özgüvenimi yerlebir ettiler haklısın o konuda ister istemez yıpratıyorlar seni ama yine değişmedim onlar ne zaman değiştim biliyor musun? Üniversite de ayrı eve çıkma isteği olgunlaşmanın verdiği duyguyla kendi başıma bi şeyleri başarma hissimle değiştim. Bi anda oldu her şey. Annem evdeyken hala yemek yapmam mesela çok karışır ve ikimiz bi arada iş yapamayız tartışırız o işe gidince tüm yemek, temizlik işi bendedir hepsini de eksiksiz yaparım eksik olsa da bi şey demez. Ama şunu da eklemek istiyorum sizi gerçekten kırdıkları anda da sessiz kalmayın '' yanlış anladın bizi '' derler diyorsun desinler. Lafı sokup, hakaret edip yanlış anlıyorsuna çevirmesinler. Bu yüzden hiçbir akraba misafir bana asla lafını bile edemez hepsinin hakkından geldim zamanında kimine kendine bakmadan beni eleştirdiği için çocuklarından örnek verdim apıştı kaldı öyle kimine kendi dağınıklığı, beceriksizliğinden örnek verdim. Şuan kem küm ediyorlar sadece.
 
Merhaba arkadaşlar..biraz iç dökme olsun istiyorum kendimle ilgili..
Ben çocukluktan beri hep boyun eğen ,çocukken bile sürekli ebeveyn rolüne bürünmüş bir şekildeydim.Hep evde iş yapmalıydım,anneme yardımcı olmalıydım,annemin kızı olduğunu belli etmeliydim..böyle devam etti yani ezik bir çocukluğum oldu bir kıyafet alsalar hep başa kalktılar.. Yani hep bir baskı vardı çocukluğumda.. Hep bir kalıba sokulmaya çalışıldım..şöyle ol,çok gülme,misafir gelince şöyle davran gibi..Sonra evlendim ailem oldu ama yöne aynı ..hep mükemmellik bekleniyor insanların bunu beklediğini hissediyorum evim hep temiz olacak ,herşey dört dörtlük yine iyi demiyorlar gerçi bunları yapsandan..Anlatmaya çalıştığım şu mesela başka bir arkadaşın evine gittik onun evi dağınık olur vs çocuklu der geçeriz,ama insanlar bunu bana yapmıyor..hep herşeyim tam olmalı ve yine iyi demiyorlar..Başka bir konu daha var hayatımla ilgili bir olumsuzluk yaşadım zor şeyler..Herkes öyle şeyler söyledi ki öyle ağır laflar..bu hakkı kendilerinde nasıl görüyorlar sesimi çıkarsam sen bizi yanlış anladın, çıkarmasam sen hiçbir şey yapmamış olmamış gibi devam ediyorsun diyorlar..Bana laf söyleme akıl verme hakkını kendilerinde görüyorlar..ne yapmalıyım artık bıktım kalıba sokulmaya çalışılmaktan
Size tavsiyem önce kendinizi sevin

Ben ne yaparsam yapım doğruda olsa yanlisda olsa kendim istedim kendim yaptım diyin

Kimseye yaranmaya çalışmayın
 
Nasıl istiyorsanız öyle yaşayın her şey dört dörtlük olmak zorunda değil. Beğenmeyen konuşmasın evinize gelmesin. Her zaman insan toplu temiz olmayabilir bunu belli etmek ima etmek saçma bence.
 
Merhaba arkadaşlar..biraz iç dökme olsun istiyorum kendimle ilgili..
Ben çocukluktan beri hep boyun eğen ,çocukken bile sürekli ebeveyn rolüne bürünmüş bir şekildeydim.Hep evde iş yapmalıydım,anneme yardımcı olmalıydım,annemin kızı olduğunu belli etmeliydim..böyle devam etti yani ezik bir çocukluğum oldu bir kıyafet alsalar hep başa kalktılar.. Yani hep bir baskı vardı çocukluğumda.. Hep bir kalıba sokulmaya çalışıldım..şöyle ol,çok gülme,misafir gelince şöyle davran gibi..Sonra evlendim ailem oldu ama yöne aynı ..hep mükemmellik bekleniyor insanların bunu beklediğini hissediyorum evim hep temiz olacak ,herşey dört dörtlük yine iyi demiyorlar gerçi bunları yapsandan..Anlatmaya çalıştığım şu mesela başka bir arkadaşın evine gittik onun evi dağınık olur vs çocuklu der geçeriz,ama insanlar bunu bana yapmıyor..hep herşeyim tam olmalı ve yine iyi demiyorlar..Başka bir konu daha var hayatımla ilgili bir olumsuzluk yaşadım zor şeyler..Herkes öyle şeyler söyledi ki öyle ağır laflar..bu hakkı kendilerinde nasıl görüyorlar sesimi çıkarsam sen bizi yanlış anladın, çıkarmasam sen hiçbir şey yapmamış olmamış gibi devam ediyorsun diyorlar..Bana laf söyleme akıl verme hakkını kendilerinde görüyorlar..ne yapmalıyım artık bıktım kalıba sokulmaya çalışılmaktan
Geri yansıtma yap nasıl davraniyorlarsa sende öyle davran en ufacık durumlarına yorum yap böyle böyle torpuleniyorlar bu tavır naif nazik ve saygılı insanların muzdarip olduğu bir durum ,eminim sizde oylesinizdir ,buna dur demenin yolu ayna görevi gormekte
 
Bak gülüm cok acik ve net: Saygi istiyorsan milletin agzinin payini vereceksin. Bu kim olursa olsun. Burda problem bana göre: Sen nasil bir hayat istiyorsun kendin ve ailen icin? Mükemmel pembin instagram gelin stilinde mi..yoksa daha sade az yorucu bir hayat degil mi. Bende basta cok elestiri aldim ama baktim millet yardim etmek yerine sirf elestiriyor ve yardim etseler sözde bile burnumdan getiriyor, herkes hak ettigi cevaplari aldi. Herkes neden sizi elestirme hakkini kendinde görüyor? Cünkü sizin kendinizi koruyacak cizgileriniz olmadigini biliyorlar. O cizgileri siz belirlemeseniz böyle devam eder
 
Back
X