Herkese merhaba. Yakın zamanda Eren Hocamıza ameliyat oldum. Süreci anlatmak ve az da olsa ameliyat olmak isteyenlere naçizane yardımcı olmak amacıyla bir şeyler yazmak istedim ben de. Çok uzun olursa şimdiden affola :)
Benim burnumda kırık ya da çok önemli bir problem yoktu. Burnumun içinde hafif bir eğrilik vardı ve bu da zaman zaman bir burun deliğimin kapanmasına neden oluyor ve nefes almamı güçleştiriyordu. Ama yaşam kalitemi yerlere seren, acı çektiren bir durum değildi bu. İdare edilebilir bir düzeydeydi. Lakin burnumun şeklinden hiç memnun değildim. Beni ameliyat olmaya iten, takıntılı olmamı sağlayan faktör de pek de
estetik görünmeyen burun şeklimdi. Kemer yoktu; ancak burun ucum çok düşük biraz büyük ve yapı itibariyle uzundu. Ameliyat olmaya takmıştım kafayı. Etrafa haber saldım, iyi doktor varsa bana söyleyin diye. Bir yakınım bana Eren Hoca yı ısrarla tavsiye etti. Kendisi seneler önce Eren Hoca ya ameliyat olmuş ve memnun kalmıştı. İlk görüştüğüm doktor da Eren Bey oldu. Forumda yazıldığı gibi kendisi alçakgönüllü ve mütevazı bir doktor. Eren Bey den sonra görüştüğüm başka doktorlar da oldu ama hiç içime sinmedi o doktorlar. Kararı Eren Bey de kıldım anlayacağınız.
Ameliyat sürecine değinecek olursak; 1 hafta öncesinden beni bir gerginlik, bir karın ağrısı, bir ateş basması aldı gitti. Doğru mu yapıyorum diye çok düşündüm. Kendim için bir şeyler yapıyordum elbet, sonuçları güzel devam ederse çirkin burnumdan kurtulacaktım ve takıntılarım sona erecekti. Özgüvenim yerine gelecekti. Doktoruma da güveniyordum. Böyle düşünerek rahatlatıyordum kendimi. Ameliyat günü oldukça sakindim. Zaten size ameliyat odasında narkozu verince çok ama çok derin bir uykuya dalıyorsunuz ve gözünüzü açtığınızda odanızda oluyorsunuz. Narkoz o gün bende güzel kafa yaptı epey saçmalamışım çünkü :) Ağrım sızım yoktu hiç. Hatta ameliyatım bittiği ve kendim için bir şeyler yaptığım için oldukça sevinçliydim. Ben 1 gece hastanede kaldım. Bence en doğrusu da o. Ameliyatın hemen sonrasında kontrol altında olmak çok daha yerindedir. Ertesi sabah çıkışımızı yaptık. Eren Hoca da zaten sabah yanınıza uğruyor ve durumunuzu kontrol ediyor. O sabah, gözaltlarımda ve yanaklarımda hafif şişlik vardı. Morluk sadece sol gözümün altında ve çok hafif düzeydeydi. Ertesi 2 gün şişlikler biraz daha arttı, morluk yine çok hafifti. Ağrı sızı yine hiç yoktu. 5. Günden itibaren şişlikler inmeye başlıyor zaten. Ertesi günlerde ise alçı-tampon-dikiş alınma süreci başlıyor. Hiçbiri de korkulacak şeyler değil. Ameliyat sonrası ilk 4-5 gün beni en çok zorlayan şey ise; besinsiz kalmam ve buna bağlı olarak yaşanan halsizlik oldu. O süreçte ayağa kalktığımda ve çok hareket ettiğimde başım mutlaka dönüyor ve yatağıma çok uzaksam tek başıma gidemiyordum yatağa, annemi çağırıyordum gel koluma gir beni götür diye :) Ama sonra bu problemler de hemen sona eriyor. Alçıdan sonra burnuma bant takıldı, biraz onlarla dolaştım, sonra o bantlar da değişti burnum hala bantlı. 13 ya da 14.günümdeyim sanırım. Sağlık açısından gayet iyiyim, bantlarım değişirken bir fotoğraf çektirdim. Burnum hala çok şiş tabi, tam oturmuş değil ama o bile beni ziyadesiyle mutlu etti. İsteyenler olursa özelden gösterebilirim.
Bundan sonraki süreç için de dua ediyorum, burnuma iyi bakayım, sağa sola çarpmayım, düşmeyim diye. Fazlasıyla pimpirikli bir insanım çünkü. En zor kısmı atlattım mı, yoksa en zor kısım yeni mi başlıyor bilmiyorum. Umarım her şey güzel devam eder :)
Bu sayfada ve diğer sayfada yazılanlar, gördüğüm fotoğraflar ameliyat öncesi/sonrası durum hakkında bana epey bilgi sağladı. Umarım ben de bu yazıyla başkalarına fayda sağlayabilirim. Bu süreçte bana yardım eden, her mesajıma içtenlikle ve ayrıntılı cevap veren, fotoğraflarını paylaşan Eren Hocamıza benden önce ameliyat olan
cottontail ve
btlkbt nickli arkadaşlara çok teşekkür etmek istiyorum. İnsan doğru ve yerinde bilgileri eski hastalarından alınca, daha güvende hissediyor kendini.
Ameliyat olmak isteyenler de Eren Hocamızla kesinlikle görüşsün derim.
Saygılar, iyi akşamlar.