- 27 Eylül 2012
- 1.877
- 166
- 103
- 45
kendinizi nasıl oyalıyorsunuz? ne olur bana da öneride bulunun.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bütün Arkadaşlarım Evleniyor :(
- Konu Sahibi Bulyon
- Başlangıç Tarihi
kendinizi nasıl oyalıyorsunuz? ne olur bana da öneride bulunun.
- 20 Şubat 2010
- 33.246
- 6.491
- 773
Sanki hayatınızda biri olsa sadece bütün ilginizi ona verip gözlerinizi her şeye kapatacak gibi yazmışsınız.
İlgi alanlarınızın çokluğuna sevinmeniz lazımken kendinizi yerden yere vuran bir tavır içinde olmanız ve halinize acımanız sizi asla yukarı çıkarmaz. Gerçekten çok komik geldi yani. Milletin ne meseleleri var sevgilim yok diye karalar bağlanıyor.
Üzülür insan da bu kadar da olmaz.
Normalde yoruma yorum yapmam ama bu mesaja yazmadan duramadım. 
Hem Nuray Sayarı'nın bir lafı vardır : "Aşkı sana çeken açılan kısmetin değil, artan enerjindir."
- 1 Nisan 2011
- 5.104
- 1.972
- 448
Sanki hayatınızda biri olsa sadece bütün ilginizi ona verip gözlerinizi her şeye kapatacak gibi yazmışsınız.
İlgi alanlarınızın çokluğuna sevinmeniz lazımken kendinizi yerden yere vuran bir tavır içinde olmanız ve halinize acımanız sizi asla yukarı çıkarmaz. Gerçekten çok komik geldi yani. Milletin ne meseleleri var sevgilim yok diye karalar bağlanıyor.
Üzülür insan da bu kadar da olmaz.
Hem Nuray Sayarı'nın bir lafı vardır : "Aşkı sana çeken açılan kısmetin değil, artan enerjindir."
birkaç ay öncesine kadar hayatımda biri vardı zaten ,ben sevgilim yok diye değil ,doğru düzgün bir ailem yok diye üzülüyorum,tek yaşıyorum akşam yemek yemek bile bazen aklıma gelmiyor.Sen ne düşündün de komik geldi bilmiyorum ,zaten çok da umurumda değil.
İşte aradığım kişisin..nasıl oluyo..yani aşık olup evlenince sonra noluyo lütfen anlaatt
nasıl oluyor şöyle anlatayım(biraz geç oldu cevap kusura bakma); eşimle 2005 kasımda netten tanıştık. bana yakın bie ilde geçici olarak çalışıyordu ve 3 hafta nette sohbet ettikten sonra(hergün durmadan saatlerce msn de konuştuk,telde konuştuk...) eşim yanıma gelip benimle yüzyüze tanışmak isteğini yineledi(öncesinde kabul etmemiştim). 3 haftadan sonra geldi, bi kafe-restoran tarzı biyerde oturduk konuştuk ama ne aşk ne aşk ikimizin de elimiz ayağımız titriyor, heyecan hat safada. sonra devam ettik bu şekilde görüşmeye. zor oldu bizim için farklı şehirlerde yaşıyoduk, telde,hafta sonu,nette derken ben tam 6 ay ayaklarım yere basmadan yaşadım. öylesine aşık oldum ki eşime anlatamam. ne günlerdi o günler anlatamam, eşim de aynı şeyleri hissediyordu bana karşı. derken 2007 nin sonunda nişanlandık. bu arada 2miz de kamuda işe başladık. 1seneye yakın nişanlı kalıp 2008 yazında evlendik. 2010 aralıkta bir kızımız oldu.
evlendikten sonra ailelerle ilgili çok sıkıntı yaşadık çünkü eşimin ailesi belli etmese de içten içe beni istemedi, kv. yeğenini almak istemiş oğluna. ve onlar hep akraba evliliği yapmışlar, ilkokul eğitimini tamamlamışlar genelde, bunun dışında senelerdir büyük şehirde oturup mahallelerinin dışına adım atmamışlar ve tüm akrabalar aynı sokakta oturuyorlar, akrabalarından başka hiçkimse ile arkadaşlık dostluk edinmemişler vs vs... neyse 1,5 sene bunlarla boğuşurken ben ve eşim ben çocuk istedim,hamile kalıp kızımı doğurdum sonrasında eşimin ailesi ile ben alıştık birbirimize kabullendiler çocuk da olduktan sonra. bu kez de eşim kaldıramadı çocuk olduktan sonra bazı şeyleri. ücretsiz izne ayrıldım, evdeydim 1,5 seneye yakın. kızımın 7. ayından 18. ayına kadar eşimle çok şiddetli tartışmalarıız oldu. boşanma noktasına geldik
tam tükendim derken işe başladım, başka bir kurumun sınavıını daha iyi bir pozisyonu kazandım, eşim de düzeldi. hala sıkıntılarımız var ama eskisi kadar çok değil. zamanla alışıyorsun bazı şeylere, düzeliyor ama innsan çok yıpranıyor. mantık evliliklerine baktığımda ise: genelde aileler yakın kültürden oldukları için eşler adapte olmakta zorlanmıyorlar. maddi sıkıntı da yoksa, karşılıklı saygı varsa bence en güzeli mantık evliliği.
eşimi çok seviyorum. önce kızım sonra eşim herşeye rağmen ama bazen kendi memleketimden ailesini huyunu suyunu bildiğim biri olsa daha mı az üzülürdüm, hayatım daha mı kolay olurdu diye düşünmüyor da değilim!
baban engel oluyorsa bir bildiği vardır emin ol! normal şartlar altında normal bir bba için söylüyorum bunu. evlendikten sonra çok ağladım keşke babam ahyatta olsaydı beni eşime vermezdi ben de evlenemezdim ve böyle mutsuz olmazdım diey ama olacağı varmış. bu arada, şu an mutluyum allah a şükür. sıkıntılı dönemlerimde içimden geçirmiştim bunu.
kaç yaşındasın? baban neden istemiyor onunla evlenmeni çok merak ettm...
- 5 Ocak 2011
- 14.501
- 23.164
- 598
Ben o duyguyu 30 yaşında tattım.Geç diye birşey yok.
Hayatımda ilk aşkı tattığımda - yazık ki hep platonik oldular eşime kadar - 24 yaşında idim.
bende beklıyorum hep hayırlısı olsun dıyorum ama
40 yaşıma geldım
bu saatten sonra evlenebileceğimi ,bırını çok sevıp onunla bı yuva kurma aşamalarını yaşayacağımı hiç sanmıyorum
Benim ablam 47 yaşında evlendi ve ilk evliliği.Ümitsiz yaşanmaz
konu actım okuyabilirsin
- 21 Şubat 2012
- 2.670
- 1.271
- 333
Benzer Konular
