2 yıllık evliyim. Eşimi sinir olmadığım zamanlarda severim:) iyidir herhalde.ama bazı huylarına sinir oluyorum.
2 gündür de tepkiliyim ama adam odun anlamıyor.
1)Mutlu olduğum zamanlarda mutluluğumu paylaşmak istediğimde hıı güzel deyip geçer. ben istiyorumki benimle birlikte mutlu olsun sevinsin
2)Çok üzgün olduğum zamanlarda sorunum olduğunda iş yerinde sorun olupta çok üzüldüğüm zamanlarda bana destek versin bana moral versin istiyorum ama adam odunnn iştee. sadece abartma bir şey yok deyip geçiyor.
3)mutluluğumuda üzüntümüde maaalesef ben kendi kendime yaşamak zorunda kalıyorum. neden evlendim ki diyorum bazen . herşeyi yine bekar ken olduğu gibi yaşayacaksam.
((
4)Herşeye burnunu sokmasına sinir oluyorum. Sanki herşeyi kendisi çok iyi biliyor da ben hiç bir şey bilmiyor ve yapamıyorum. onu neden öyle yaptın bunu neden böyle yapmadın. sinir oluyorum bu davranışlarına.
5)ne dünyaya ne ahirete çalışıyor adam . dünya umrunda değill. bir şeyler için çaba harcamasını gayret etmesini istiyorum. ama onda hiç bir şey yok. tek yaptığı işten gelince televizyonunun karşına geçippp uyumak.
dünyada tek bildiği uyumak yemek .
ben kızıp söylenirim o ağzını açmaz(gerçi bu da sorun) tartışırken bilee hiç birşey umrunda değil. sanki ben boşuna tartışıyorum boşuna kızıyorum. ona göre hiç bir sorun yok. hep ben abartıyorum. ama odun anlamıyor ki küçük sorunlar büyüyüp kocaman bir sorun oluyor ve her geçen gün ondan soğuyorum. belkide istediği budur diye düşünüyorum.
adam evliliğe alışamadı belkide bekarlığı özlüyorrr. şeytan diyorki bırak gitsinn. zaten evli olduğumu sadece çocuktan ve kocayla kavga ettiğimde anlıyorum. neden se güzel taraflarını göremedim gittii....
2 gündür de tepkiliyim ama adam odun anlamıyor.
1)Mutlu olduğum zamanlarda mutluluğumu paylaşmak istediğimde hıı güzel deyip geçer. ben istiyorumki benimle birlikte mutlu olsun sevinsin
2)Çok üzgün olduğum zamanlarda sorunum olduğunda iş yerinde sorun olupta çok üzüldüğüm zamanlarda bana destek versin bana moral versin istiyorum ama adam odunnn iştee. sadece abartma bir şey yok deyip geçiyor.
3)mutluluğumuda üzüntümüde maaalesef ben kendi kendime yaşamak zorunda kalıyorum. neden evlendim ki diyorum bazen . herşeyi yine bekar ken olduğu gibi yaşayacaksam.

4)Herşeye burnunu sokmasına sinir oluyorum. Sanki herşeyi kendisi çok iyi biliyor da ben hiç bir şey bilmiyor ve yapamıyorum. onu neden öyle yaptın bunu neden böyle yapmadın. sinir oluyorum bu davranışlarına.
5)ne dünyaya ne ahirete çalışıyor adam . dünya umrunda değill. bir şeyler için çaba harcamasını gayret etmesini istiyorum. ama onda hiç bir şey yok. tek yaptığı işten gelince televizyonunun karşına geçippp uyumak.
dünyada tek bildiği uyumak yemek .
ben kızıp söylenirim o ağzını açmaz(gerçi bu da sorun) tartışırken bilee hiç birşey umrunda değil. sanki ben boşuna tartışıyorum boşuna kızıyorum. ona göre hiç bir sorun yok. hep ben abartıyorum. ama odun anlamıyor ki küçük sorunlar büyüyüp kocaman bir sorun oluyor ve her geçen gün ondan soğuyorum. belkide istediği budur diye düşünüyorum.
adam evliliğe alışamadı belkide bekarlığı özlüyorrr. şeytan diyorki bırak gitsinn. zaten evli olduğumu sadece çocuktan ve kocayla kavga ettiğimde anlıyorum. neden se güzel taraflarını göremedim gittii....
Son düzenleme: