Çalışan anneler bi bakabilir mi

ayseebe

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Eylül 2014
29
17
38
35
Merhaba arkadaşlar 14aylık bi oğlum var şuan ücretsiz izindeyim buraya gelene kadar oğluma hep kendim baktım sorunum şu ki ben hiç işe başlamak istemiyorum aklıma gelince göZyaşlarıma engel olamıyorum ben mi abartıyorum artık ciddi anlamda uykularım kaçmaya başladı ne yapacağım diye
 
maddi açıdan ihtiyacınız yoksa çalışmayın.
hiç detay vermemişsinizki, neye nasıl yorum yapalım ??
çocuğa kim bakacak ?
neden çalışmak istemiyorsunuz ?
içeriğini, şartlarını bilemiyorum ama şükredin çalışabilecek bir işiniz var ..
 
Evet abartıyorsun,çalışmaya başlayınca senden kopmaz çocuğun merak etme ve de çalışan çok anne var ne ilk ne sonsun :) sende önce insan sonra annesin ,sanada değişiklik olur
 
Bebek kocaman olmuş , üzmeyin kendinizi.
Ben 1 ay sonra 6 aylık bebeğimi bırakıp gideceğim işe.
 
Ben de mayısta başlıyorum kızım iki yaşında. Çok şükür ki bu zamana kadar kendimiz bakabildik.
 
Abartmıyorsun
Hepimiz geçtik o yollardan
Aynı hisleri yaşadık
imkan varsa 2 yaşına kadar bakmak en güzeli ama yoksa da alışıyor insan
Çocuklar daha kolay alışıyor hatta
 
evet biraz abartı yok değil.
kendinizi çocuğunuza bağımlı hissetmekten vazgeçmelisiniz. evet çocuğunuz size değil sez ona bağımlı olmuşsunuz bu duyguların gösterdiği o.
çalışan anne her daim daha güçlüdür ve çocukları ile kaliteli vakit geçirmeyi bildiği sürece her zaman daha dışadönük çocuklar yetiştirir. tecrübe ile sabittir.
 
Sizinkinden az daha kucukken basladım
abartmıyorum ilk gun bayıldım
ilk hafta hep agladım
 
Bende sıkıntı var galiba ya. Oğlum şu an 10 aylık .1.5 senedir evdeyim oğlumla uyuyup uyanmak sarılmak oynamak harika ama ev hayatından bıktım. Eylül de bir aksilik olmazsa ise başlayacağım kendi isteğimle.
 

o vicdan azabını aşmak için bir müddet zamana ihtiyacın var canım. işe başlayınca daha yoğun yaşayacaksın bunları hazırla kendini. ben öyleydim. çalışırken ağlardım, yüreğim sıkılırdı, göğüslerim acırdı.. 5 dk eç çıkmama sebep olabilecek herşeyden nefret ederdim. patronum son dakika işleri kasıtlı çıkarıyo diye düşünürdüm ve onu boğmak isterdim. telefon çalsa elim ayağım titrerdi, bişey mi oldu acaba diye.. akşam yoldaki milleti ittire ittire yürürdüm. koşa koşa gitmak isterdim eve.. emzirdiğin sürece yaşıyosun ister istemez.. sonra alışıyosun çünkü aslında sen değil çocuk alışıyor.
 
Ben bebeğim 2,5 aylıkken işe döndüm. bakıcıya bıraktım. İşe dönmem yakınken her emzirdiğimde ağlıyordum ben seni bırakamam gideme işe diye.. Sonra sonra alışıyor insan :) 9 aylık oldu şimdi oğlum, beni gülerek gönderiyor işe, gülerek karşılıyor. Ancak herhangi bir sebeple geç gidersem eve burnumdan getiriyor o geceyi :)
 
Bir an kendimi görür gibi oldum
Ben oğlum 3 aylıkken başlamıştım işe. Sabahları salya sümük ağlayarak işe gider,
ayaklarım popoma vurur vaziyette koşarak eve dönerdim. emrizme saatim geldiğinde
5 dk daha fazla kalayım yanında diye yolda döktüğüm terin haddi hesabı yoktur. (evim yakındı)
ama insan zamanla alışıyor kiii sizin oğlunuz bir hayli büyümüş artık. bence alışmak çok daha
kolay olacak sizin için. ilk zamanlar çok zorlayabilir bu durum sizi ama neticede onun ve
aileniz için çalışıyorsunuz. Büyüdükçe neden çalıştığınızı anlayacak ve hak verecek görürsünüz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…