Anneniz ne tarafa taşınacak?
Sizden çok mu uzağa gidecekler?
Siz kirada mısınız kendi evinizde mi?
Psikolojinizi o kadar iyi anlıyorum ki.
İlk oğluma hamile kalmadan evvel iş yeri kapanmıştı, tazminatımı da alarak evde dinlenme kararı aldım bir kaç ay, ben iş bulana kadar da hamile kaldığımı öğrenince otomatikman oğlum 1 yaşına girene kadar (hamilelik süreci ile beraber) evde kaldım. Benim de psikolojim bozuldu, gerçekten buhran geçirdim evde.
Çocuk ile geçirilen vakit muhteşem, ona diyecek hiç bir lafım yok, fakat benim de çevremde gidebilecek kimsem olmadığı için, manevi anlamda rahatsızlık oluştu, tabii maddi anlamda da farklı bir durum söz konusu değildi.
1 yaşına girince işe başladım, annem de bana gelip çocuğa bakmak durumunda kaldı. Zor zamanlar geçirdik vesselam ve en sonunda 2. kez hamile kalınca anneme yakın yere taşınmaya karar verdim ve bu kararı gerçekleştirdim. Şu anda çok daha iyiyiz.
Büyük oğlumu kreşe verdim, çok hastalanmaya başladığı için kreşten almak zorunda kaldım, çünkü evde 10 aylık bir oğlum daha var, doktor kreşten almamı önerdi, ufaklık çok hastalanmaya başlamıştı. Bu durumda 2 çocuğa da annem bakıyor şu anda ve ne kadar dua etsem azdır. Emeklerini ödeyemem.
Tavsiyem annenize yakın kalmanız eğer mümkünse.
Mümkün değilse, kreşe vereceğiniz parayı bakıcıya vermeniz.
Bakıcı gerçekten zor, onu da deneyimledim, fakat güvenli bakıcı arayışına girebilirsiniz, anneniz taşınmadan bunu yaparsanız eğer daha sağlıklı olur.
Ben bakıcı bakacak çocuğuma diye eve kamera sistemi bile kurdurdum.
Hoş artık annem bakıyor boşu boşuna sistem kurdurmuş oldum ama olsun, yine de elbet bir gün işimize yarar diye düşünüyorum...
Sizden çok mu uzağa gidecekler?
Siz kirada mısınız kendi evinizde mi?
Psikolojinizi o kadar iyi anlıyorum ki.
İlk oğluma hamile kalmadan evvel iş yeri kapanmıştı, tazminatımı da alarak evde dinlenme kararı aldım bir kaç ay, ben iş bulana kadar da hamile kaldığımı öğrenince otomatikman oğlum 1 yaşına girene kadar (hamilelik süreci ile beraber) evde kaldım. Benim de psikolojim bozuldu, gerçekten buhran geçirdim evde.
Çocuk ile geçirilen vakit muhteşem, ona diyecek hiç bir lafım yok, fakat benim de çevremde gidebilecek kimsem olmadığı için, manevi anlamda rahatsızlık oluştu, tabii maddi anlamda da farklı bir durum söz konusu değildi.
1 yaşına girince işe başladım, annem de bana gelip çocuğa bakmak durumunda kaldı. Zor zamanlar geçirdik vesselam ve en sonunda 2. kez hamile kalınca anneme yakın yere taşınmaya karar verdim ve bu kararı gerçekleştirdim. Şu anda çok daha iyiyiz.
Büyük oğlumu kreşe verdim, çok hastalanmaya başladığı için kreşten almak zorunda kaldım, çünkü evde 10 aylık bir oğlum daha var, doktor kreşten almamı önerdi, ufaklık çok hastalanmaya başlamıştı. Bu durumda 2 çocuğa da annem bakıyor şu anda ve ne kadar dua etsem azdır. Emeklerini ödeyemem.
Tavsiyem annenize yakın kalmanız eğer mümkünse.
Mümkün değilse, kreşe vereceğiniz parayı bakıcıya vermeniz.
Bakıcı gerçekten zor, onu da deneyimledim, fakat güvenli bakıcı arayışına girebilirsiniz, anneniz taşınmadan bunu yaparsanız eğer daha sağlıklı olur.
Ben bakıcı bakacak çocuğuma diye eve kamera sistemi bile kurdurdum.
Hoş artık annem bakıyor boşu boşuna sistem kurdurmuş oldum ama olsun, yine de elbet bir gün işimize yarar diye düşünüyorum...
