calisan bir anne

poyrazefe

Üye
Kayıtlı Üye
14 Eylül 2015
17
0
6
31
Merhaba arkadaslar benim 1yasina yeni girecek oglum var ve ben calisan bir anneyim oğluma babaannesi bakiyor oglum beni ne duyuyo ne bakiyo beni tanımıyorum napmam gerek yardimlarinizi bekliyorum
 
babaannesine bağlıdır. güvenli bağlanma diye birşey var. O bağı babaanneyle kurmuş olabilir. Bu iyi birşey. İyiki canından birisi bakıyor. Çok üzülüyorsanız uzman bir kişiyle görüşün, imkanlarınız ölçüsünde pedagog olabilir. babaannesinden uzak asla kalmasın, Ona sevginizi hissettirin, büyüyünce sizi tanıyacak. Ama sakın babaanneyi uzaklaştırmayı düşünmeyin, çocuğun güvendiği kişi hep yakınında olmalı. Evde iş yapmaya çalışmayın, öpün koklayın ve ihtiyaçlarına hızlı cevap verin ki sizide tanısın. Üzülmeyin geçer bu günler. Aslında şanslısınız bile. Çocuklarım hep yabancıların elinde büyüdü. En azından onu gerçekten seven birisiyle yavrunuz.
 
Tesekkur ederim aciklamaniz icin evet dogru söylüyorsunuz ama duygusallik ön plana gecince kötü oluyorun üzülüyorum piskolojik olarak oglum beni tanimiyoo düşüncesiyle bakiyorum babasiyla oynuyo babasinin kucagindan inmiyo ama beni tanimiyoo
 
Tesekkur ederim aciklamaniz icin evet dogru söylüyorsunuz ama duygusallik ön plana gecince kötü oluyorun üzülüyorum piskolojik olarak oglum beni tanimiyoo düşüncesiyle bakiyorum babasiyla oynuyo babasinin kucagindan inmiyo ama beni tanimiyoo

sizi taniyor ama size karsi tavirli oldugu icin bu davranisi sergiliyor..4 aylik bebekken babaannenin kucaginda butun gun cocugunuz ama dogustan sizin annesi oldugunuzu biliyor ve butun gun gorememek aslinda onu perisan ediyor,e minicik haliyle sizi yok sayarak bu durumdan siyrilmaya calisiyor yavru..aslinda ben sizden cok oglunuzun haline uzuldum :KK43: yapacaginiz tek sey imkaniniz varsa en az 3 yasina getirene kadar acilen oglunuza kendiniz bakmaniz yoksa bu iliski hicbir zaman duzelmez..
 
babaannesine bağlıdır. güvenli bağlanma diye birşey var. O bağı babaanneyle kurmuş olabilir. Bu iyi birşey. İyiki canından birisi bakıyor. Çok üzülüyorsanız uzman bir kişiyle görüşün, imkanlarınız ölçüsünde pedagog olabilir. babaannesinden uzak asla kalmasın, Ona sevginizi hissettirin, büyüyünce sizi tanıyacak. Ama sakın babaanneyi uzaklaştırmayı düşünmeyin, çocuğun güvendiği kişi hep yakınında olmalı. Evde iş yapmaya çalışmayın, öpün koklayın ve ihtiyaçlarına hızlı cevap verin ki sizide tanısın. Üzülmeyin geçer bu günler. Aslında şanslısınız bile. Çocuklarım hep yabancıların elinde büyüdü. En azından onu gerçekten seven birisiyle yavrunuz.
merhaba
benim de konu sahibininkine benzer sorunlarım var, konu açmıştım
etrafımda benden daha deneyimli çalışan anne olmadığı için size sormak istedim, konu sahibinin ve sizin anlayışınıza sığınarak :KK22:
gerçekten geçiyor mu bu günler, yani bir hanımefendi bana da bu konuya da, çalıştığınız için çocuğunuzla asla düzgün ilişkileriniz olmayacak, çalışmayın tarzında yorum yapmış. yani çocuklarımız bizi anne olarak görmeyecek mi kafam çok karıştı :KK17:
 
merhaba
benim de konu sahibininkine benzer sorunlarım var, konu açmıştım
etrafımda benden daha deneyimli çalışan anne olmadığı için size sormak istedim, konu sahibinin ve sizin anlayışınıza sığınarak :KK22:
gerçekten geçiyor mu bu günler, yani bir hanımefendi bana da bu konuya da, çalıştığınız için çocuğunuzla asla düzgün ilişkileriniz olmayacak, çalışmayın tarzında yorum yapmış. yani çocuklarımız bizi anne olarak görmeyecek mi kafam çok karıştı :KK17:
Çocuklarım beni tanıyor. Tabiki bende hatalar ve eksikliklerle büyüttüm. Sakın başkasının ağzına bakıp üzülmeyin. Çalışmayan ama çocuğunu hakkıyla bakamayan çok anne var. Evde ev işine çok yoğunlaşmayın. Alabiliyorsanız bu işlerde yardım alın. Çocuğunuza vakit ayırıp isteklerini bekletmeden karşılamaya çalışın. Buradaki püf nokta şu; çocuğunuzu öğleden sonra çok uyutan birisi bakmasın. Çocuk gündüz gece uykusunu alıp, akşama çok enerjik oluyor. Sizde eve yorgun geldiğiniz için çok yıpranıyorsunuz ve kendinizi yetersiz hissediyorsunuz. Çocuğunuz siz eve geldiğinde sakinleşmiş olsun. sonra onunla kaliteli 2-3 saat bile geçirebilirsiniz. Uzmanlar çok kısa sürelerin bile yeterli olduğunu söylüyor. Ama siz en az 2 saat ayırmaya çalışın. burdaki amaç çocuğunuzun küçüklüğünü kaçırmamak. Evdeki anneler mükemmel diyemeyiz ama mükemmel bakan anneler var. Çalışmak çocuğunuzla aranızdaki bağı koparmaz. Ama söylediğim şeylere dikkat etmenizde fayda var. Mutlaka onunla kaliteli zaman geçirmeniz gerekiyor. Sağlıkla ve mutlulukla büyütün inşallah.
 
merhaba
benim de konu sahibininkine benzer sorunlarım var, konu açmıştım
etrafımda benden daha deneyimli çalışan anne olmadığı için size sormak istedim, konu sahibinin ve sizin anlayışınıza sığınarak :KK22:
gerçekten geçiyor mu bu günler, yani bir hanımefendi bana da bu konuya da, çalıştığınız için çocuğunuzla asla düzgün ilişkileriniz olmayacak, çalışmayın tarzında yorum yapmış. yani çocuklarımız bizi anne olarak görmeyecek mi kafam çok karıştı :KK17:
Iyice sacmalamis bence ben de calisan bi anneyim.2 cocugum da pesimi birakmiyor bana cok baglilar yalniz isten gelince onlara zaman ayirmaya calisiyorum elimden geldigince
 
merhaba
benim de konu sahibininkine benzer sorunlarım var, konu açmıştım
etrafımda benden daha deneyimli çalışan anne olmadığı için size sormak istedim, konu sahibinin ve sizin anlayışınıza sığınarak :KK22:
gerçekten geçiyor mu bu günler, yani bir hanımefendi bana da bu konuya da, çalıştığınız için çocuğunuzla asla düzgün ilişkileriniz olmayacak, çalışmayın tarzında yorum yapmış. yani çocuklarımız bizi anne olarak görmeyecek mi kafam çok karıştı :KK17:

evde geçirdiğiniz zaman çok önemli.
kk da pek rastlamadım ama bazı çalışan arkadaşlar eve gidince temizliktir şudur budur derken çocukla yine ilgilenmiyorlar, bu da soruna yol açıyor.
eğer ki çalışıyorsanız ve çocuğunuz küçükse onun uyanık olduğu vakitleri ona ayırmalısınız tamamen.

ben eşimle konuşmuştum, 9 aylıkken işe başlamıştım, demiştim ki bu çocuğun bana ihtiyacı var, 2 yaşına gelene kadar sen benden temizlik yemek falan bekleme. o da hak vermişti, arada birbirimize girdiğimiz de oldu ama sonunda 2 yaşa getirdik bebeğimizi. şimdi o da sosyal hayata atıldı, kreşe gidiyor, bağımız kuvvetli.
 
evde geçirdiğiniz zaman çok önemli.
kk da pek rastlamadım ama bazı çalışan arkadaşlar eve gidince temizliktir şudur budur derken çocukla yine ilgilenmiyorlar, bu da soruna yol açıyor.
eğer ki çalışıyorsanız ve çocuğunuz küçükse onun uyanık olduğu vakitleri ona ayırmalısınız tamamen.

ben eşimle konuşmuştum, 9 aylıkken işe başlamıştım, demiştim ki bu çocuğun bana ihtiyacı var, 2 yaşına gelene kadar sen benden temizlik yemek falan bekleme. o da hak vermişti, arada birbirimize girdiğimiz de oldu ama sonunda 2 yaşa getirdik bebeğimizi. şimdi o da sosyal hayata atıldı, kreşe gidiyor, bağımız kuvvetli.

yemeği geceden hazırlıyorum eve gelince hep beraber yiyoruz, temizliği de oğlum uyuyunca yapıyorum. ama vakit geçirmek derken , benim oğlum 9 aylık şuan, oyuncaklarıyla oynar kendi kendine, bende bazen onla araba sürerim, emekleyerek kovalarım falan. bu aralar yürümeye çalışıyor beraber antreman yapıyporuz ama genel olarak tek başına takılıp etrafı karıştırmaktan hoşlanıyor, bende bu sırada onu izliyorum şarkı söylüyorum yada konuşuyorum. bunlar yeterli mi yani şuan tam bir aktivite yapacak iletişimimiz yok bu da yaşına göre normal sanırım?
 
yemeği geceden hazırlıyorum eve gelince hep beraber yiyoruz, temizliği de oğlum uyuyunca yapıyorum. ama vakit geçirmek derken , benim oğlum 9 aylık şuan, oyuncaklarıyla oynar kendi kendine, bende bazen onla araba sürerim, emekleyerek kovalarım falan. bu aralar yürümeye çalışıyor beraber antreman yapıyporuz ama genel olarak tek başına takılıp etrafı karıştırmaktan hoşlanıyor, bende bu sırada onu izliyorum şarkı söylüyorum yada konuşuyorum. bunlar yeterli mi yani şuan tam bir aktivite yapacak iletişimimiz yok bu da yaşına göre normal sanırım?

bence normal.
ben oğlum 9 aylıkken işe başladım.
çok huysuz olduğu günlerde dikkat ettiğimde hep benim hatam olduğunu görüyordum, diyelim o gün iş yapmışım onunla ilgilenmemişim, ya da kalabalık bir ortama gitmişim onunla tam vakit geçirmemişim, ya da eşimle daha fazla vakit geçirmiş onlar gibi.
sanki o yaş grubu anneye doyamıyor gibi geliyor bana, özellikle anne çalışıyorsa.
o yüzden işten gelince yarım saat de olsa oğlumla yalnız vakit geçirmeye çalışırdım, eşim bile yanımıza gelmezdi o ara.
işte onun isteğine göre isterse oyuncaklarla oynar, isterse onu alır kucağıma muhabbet ederdim.
 
Back
X