Çalışan hanımlar, eşiniz size çok karışırmı?

strawberry_cake .!.:

İyi geceler herkese, sorum başlıkta yazıldığı gibi. 9 yıllık evliyim ilk 3 yıl hariç (memlekete yerleştikten sonra başladı bu huyu) eşim çok psikolojik başki uyguladi bana maddi konular yuzunden. Ucu paraya dokunan konularda inanılmaz bir baskı uygulamaya calisti üzerimde gezme ve dışarda yeme içme konusu hariç hemen hemen her konuda. Anlatsam mevzu çok uzayacak o yüzden kısa kesecegim. En basit örnek oğluma (ucuzundan) bir oyuncak aldığımda bile bunun lafını yapıyordu her seferinde. Çok huzursuzluk yaşadim sonuc olarak beni sindirdi diyebilirim. Ben çalışmaya başlayalı 3 ay oldu ve hala bu huyları devam ediyor. Çocuklarıma bir oyuncak alsam ağzını yüzünü egiyor yada laf sokuyor. İki çocukla ev işlerini yetistiremiyorum ufak tefek şeylerde yardım ediyor ama onunla da olacak gibi değil eve temizlik için birini ayarlamaya çalışıyordum bir ara huzursuzluk çıkardı yine söylendi ben temizlikçilere para falan yedirmem tutmayacaksin gibi laflar etti. İnanılmaz huzurum bozuldu. Psikolojik olarak o kadar sindirdiki beni kendime bir kıyafet alsam aceba lafını yaparmi göze batar miyim düşüncesi var sürekli zihnimde. Çocuklarımin ihtiyaçları konusunda zerre kadar taviz vermiyorum ona ama söz konusu kendim olunca gayri ihtiyari geri çekiliyorum. Buda beni artık içten içe yoruyor. Temizlik mevzusu ciddi bir dert benim için ama biliyorum yardımcı tutsam huzurumu kaçıracak. Tatile gidelim desem disarda yiyip içelim desem asla reddetmez ama mevzu benim şahsım yada çocuklarımın şahsi yada ne bileyim benim kendi adıma ihtiyaç gördüğüm birşey olunca rengi değişiyor adamın. Zamanında çok huzursuzluk yaşadık çocukların yanında kavgalı gürültülü bir ortam olmadı çok şükür ama kendi aramizda büyük sorunlar yaşadık benim mutsuzlugumda ister istemez yansıdı çocuklara. Bunlar daha fazla yaşansın istemiyorum ama gerekli gördüğüm şeyleri huzursuzluk çıkmadan nasıl yapacağım bilmiyorum. Yapı olarak arsiz biri değilim öyle olsam aman bırak assın suratıni deyip keyfimi bozmadan istediğimi yapardim ama hiç böyle bir mizacim yok. Nasıl bir duruş sergilemem gerekiyor inanın bilmiyorum. Başka konularda olsa rahatlıkla resti çekerim ornegin söz konusu prensiplerim olunca duruşum nettir ama dediğim gibi ekonomik anlamda o kadar sindirilmiş hissediyorum ki içten içe resmen korkuyorum aman burdan bir laf gelecek oradan bir laf gelecek diye. Artık kendi paramı kazandığım için daha fazla taviz vermek istemiyorum ama bu durumla nasıl başa çıkacağımıda bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Anamnez .!.:

Bak şimdi yeni çalışmaya başladın yıllarca eşinin ağzına bakmak zorunda kaldın lütfen kontrollü git.."bu benim param ..istediğimi yaparım" cümlesini kesinlikle kullanma ..o zaman nankörlükle de suçlanırsın ve evinde cifdi huzursuzluk çıkar .Harcamaları zaten bölüşmüşsünüz..senin yapacağın arada ona da ihtiyacı olan,beğendiği ama bütçeyi düşünüp almadığı şeyleri almak olacak.Kendine ve çocuklara alışverişi eşin yanında yokken ve bir seferde birden fazla parça al sonuçta artık onun onayını alman gerekmiyor.Çocukların ve kendi ihtiyaçlarını maaşından kalan kendi paranla yap ..yoksa yakında eşin senin ödemelerden kalan maaşın ile ne kadar birikim yaptığını soracak.Yani senin maaşından kalan para "birikim yapma aracına" dönüşecek ve ona göre yeterli bir miltara gelince krediye girip ev alacak.Bu sefer de varlık içinde yokluk çekeceksin çünkü maaşın olacak ama oradan harcama yapman için kalan para olmayacak .Sen eşinin ailesine göz kulak ol..yakında eşini doldurduklarını,ya da ailenin işsiz çocuğunu iş ya da ev sahibi yapmak için projeler geliştirdiklerini göreceksin.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

İyi geceler herkese, sorum başlıkta yazıldığı gibi. 9 yıllık evliyim ilk 3 yıl hariç (memlekete yerleştikten sonra başladı bu huyu) eşim çok psikolojik başki uyguladi bana maddi konular yuzunden. Ucu paraya dokunan konularda inanılmaz bir baskı uygulamaya calisti üzerimde gezme ve dışarda yeme içme konusu hariç hemen hemen her konuda. Anlatsam mevzu çok uzayacak o yüzden kısa kesecegim. En basit örnek oğluma (ucuzundan) bir oyuncak aldığımda bile bunun lafını yapıyordu her seferinde. Çok huzursuzluk yaşadim sonuc olarak beni sindirdi diyebilirim. Ben çalışmaya başlayalı 3 ay oldu ve hala bu huyları devam ediyor. Çocuklarıma bir oyuncak alsam ağzını yüzünü egiyor yada laf sokuyor. İki çocukla ev işlerini yetistiremiyorum ufak tefek şeylerde yardım ediyor ama onunla da olacak gibi değil eve temizlik için birini ayarlamaya çalışıyordum bir ara huzursuzluk çıkardı yine söylendi ben temizlikçilere para falan yedirmem tutmayacaksin gibi laflar etti. İnanılmaz huzurum bozuldu. Psikolojik olarak o kadar sindirdiki beni kendime bir kıyafet alsam aceba lafını yaparmi göze batar miyim düşüncesi var sürekli zihnimde. Çocuklarımin ihtiyaçları konusunda zerre kadar taviz vermiyorum ona ama söz konusu kendim olunca gayri ihtiyari geri çekiliyorum. Buda beni artık içten içe yoruyor. Temizlik mevzusu ciddi bir dert benim için ama biliyorum yardımcı tutsam huzurumu kaçıracak. Tatile gidelim desem disarda yiyip içelim desem asla reddetmez ama mevzu benim şahsım yada çocuklarımın şahsi yada ne bileyim benim kendi adıma ihtiyaç gördüğüm birşey olunca rengi değişiyor adamın. Zamanında çok huzursuzluk yaşadık çocukların yanında kavgalı gürültülü bir ortam olmadı çok şükür ama kendi aramizda büyük sorunlar yaşadık benim mutsuzlugumda ister istemez yansıdı çocuklara. Bunlar daha fazla yaşansın istemiyorum ama gerekli gördüğüm şeyleri huzursuzluk çıkmadan nasıl yapacağım bilmiyorum. Yapı olarak arsiz biri değilim öyle olsam aman bırak assın suratıni deyip keyfimi bozmadan istediğimi yapardim ama hiç böyle bir mizacim yok. Nasıl bir duruş sergilemem gerekiyor inanın bilmiyorum. Başka konularda olsa rahatlıkla resti çekerim ornegin söz konusu prensiplerim olunca duruşum nettir ama dediğim gibi ekonomik anlamda o kadar sindirilmiş hissediyorum ki içten içe resmen korkuyorum aman burdan bir laf gelecek oradan bir laf gelecek diye. Artık kendi paramı kazandığım için daha fazla taviz vermek istemiyorum ama bu durumla nasıl başa çıkacağımıda bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...