Çalışan kadın mı, Çalışmayan mı daha mutlu?

Mutluluk çalışıp çalışmamakla ilgili değil.Çalışmayı seviyorum , öğrencilerimi seviyorum , işini seven şanslı insanlardanım.Bu yüzden çalışıyorum.İşini sevmeyen insana çalışmak zor gelir.Bu çok normal.Ama bence çalışmayan kadınlar daha mutsuz.Gözlemlerim bu yönde en azından.
 
yagmur0007 .!.:
10 yıldır çalışan evli ve bir çocuk sahibi bir kadınım. Çocuğumun bi kardeşi de olsun çok istiyorum. Benim yok çünkü.
O duyguyu yaşayamadım malesef. Öyle bi koşturmanın içindeyim ki. Evden işe işten eve. Kendime ayıracak hiç vaktim yok. Arkadaş buluşmaları, ev gezmeleri hiçbirine gidemiyorm.Mesleğim gereği eve de iş getirebiliyorm bazen acil yetişmesi gereken şeyler oluyor.
Çocuğuma yeteri kadar ilgi gösteremediğimi düşünüp üzülüyorm.
Bilmiyorum bazen kafam karışıyor. Acaba çalışmasam nasıl olurdu diye. İş hayatına erkenden başladm daha öğrenciyken.
Sizler ne düşünüyorsunuz. Çalışan kadınlar mı yoksa ev hanımları mı daha mutlu?
Genişletmek için tıkla...
Bu kişiden kişiye değişir, hiç çalışmadım, ev kadınıyım.
Mutluluk çalışmak ya da çalışmamakla ilgili değil sanırım, yoğun iş temposundan mutlu olan kadın da var, evde oturmaktan hoşlanan kadın da var.

Siz bence öncelikle hayatla ilgili beklentilerinizi iyi belirleyin, ne istiyorsunuz, ne yaparsanız mutlu olacaksınız ona karar verin, bunca yıldır çalışıyorsanız evde oturmak başta cazip gelse de sonradan sıkıcı gelebilir de size, 2. çocuk çalışırken de büyütülebilir, hem çalışıp hem 2-3 çocuk büyüten anneler de var çünkü.

Mümkünse biraz izin alsanız, belki karar vermenizde yardımcı olur iş hayatından uzaklaşmak.

 
Son düzenleme:
Hanımlar,
hazır yeri gelmişken uyarımı yapayım çünkü çalışan kadın-ev kadını içerikli konuların akıbeti hep banlama ve konu kapama oluyor maalesef.

Lütfen konu sahibesinin durumuna yönelik yorumlar yapın, bir taraf diğer tarafı ezme, yerme, küçümseme veya kendini ispat etme çabasına girmesin.
 
Bence kadın çalışmalı. Öncelikle maddi olarak ek bir gelirin önemi orta halli aileler için oldukça kritik oluyor bence. Ha benim maaşıma gerek bile kalmıyor derseniz atarsınız bşr kenara çocuğunuzun eğitiminde kullanırsınız ilerde. İkinci olarak da annelerin çocukları hayatlarının merkezine yerleştirip geriye kalan herşeyi hayatlarından çıkarması çok sağlıksız. Sonrasında çocuğun bağımsız bir birey olamamasıyla sonuçlanıyor bence. Çocuklar için en iyisi çalışan, üreten, kendi ayakları üzerinde duran bağımsız anne baba örneğini görerek yetişmeleri. Not: ben çalışmıyorken de aktif bir hayat sürerim, tek odağım çocuk olmaz diyorsanız ayrı tabii.
 
Eğer işi bırakcaksabız ozaman eşinizin kazandıyla idare etmelisiniz, ben daha az paraylada mutlu olurum diyorsanız evde olmak güzel ama yapamam diyorsanız çalışmaktan başka çareniz yok.
 
yagmur0007 .!.:
10 yıldır çalışan evli ve bir çocuk sahibi bir kadınım. Çocuğumun bi kardeşi de olsun çok istiyorum. Benim yok çünkü.
O duyguyu yaşayamadım malesef. Öyle bi koşturmanın içindeyim ki. Evden işe işten eve. Kendime ayıracak hiç vaktim yok. Arkadaş buluşmaları, ev gezmeleri hiçbirine gidemiyorm.Mesleğim gereği eve de iş getirebiliyorm bazen acil yetişmesi gereken şeyler oluyor.
Çocuğuma yeteri kadar ilgi gösteremediğimi düşünüp üzülüyorm.
Bilmiyorum bazen kafam karışıyor. Acaba çalışmasam nasıl olurdu diye. İş hayatına erkenden başladm daha öğrenciyken.
Sizler ne düşünüyorsunuz. Çalışan kadınlar mı yoksa ev hanımları mı daha mutlu?
Genişletmek için tıkla...
Mutluluk yaşam koşullarımızda değil. Çalışan bi insan calışmayanlarin mutlu olduğunu düşünüyor. Çalışmayanlar ise mutluluğu çalışmakta zannediyor. Durum bundan ibaret. .
 
Bilmiyorum.
Ben evde oturmaya gelemiyorum pek.
Ama yaptığım işin de saati pek olmadığı için saat 5te bitti deyip keyifle ayaklarımı uzatamıyorum.
Kararsızım
Tatil istiyorum :ruh:
 
Aslında ikiside zor...çalışan kadın akşam eve gelip çocukla ilgilenecek yemek temizlik olayida var beden olarak yorgun düşer ama evin dışına çıktığı icin psikolojik olarak daha iyi durumdadır daha keyiflidir...
Çalışmayan kadın bütün gün evle uğraşır çocukla uğraşır ki çocuk insanı çok fazla yoruyor hem gece hem gündüz 7/24 sürekli çocuk ve çevresindeki yoksa al sana depresyon ruhu bir süre sonra çok yara alır onu takar bunu takar kendini hasta eder...
Bu durumda ne kadar zor olsada çalışan kadın daha mutludur...
Keşke bizim ülkemizdede yurtdışında olduğu gibi yarım günlük yada 2 3 saatlik calisilabilse evin dışına çıkıp kafa dağıtmak terapi gibi olur
 
darkmore .!.:
İkisi de degil
Kocasi zengin olan mutlu:deli:
Genişletmek için tıkla...


Valla değil hiç katilmiyorum. Allaha Şükür maddi bir problemimiz yok etrafimizdaki insanlarda öyle, calismiyorum eşimin iş hayatı çok düzenli o kadar kısa mesai saatli is bulamıyorum malesef .çevredekiler koca parasının sahsahanin satafatin dibine vuruyor lar ben kendimi hiç iyi hissetmiyorum bu konuda ben psikoloğa gittim amacsizliktan .Halk arasında rahat batmış birşeyin yok diyolardi. Ama psikolog güzel birşey söyledi siz sahip olduklarınıza hiç koşarak ulasmadiginiz için kocanın vasıtasıyla geldiğiniz için bunalimdasiniz dedi .o günden beri düşünüyorum kimin tuzu kuru ise psikiyatr da tatmin olamama hissinden
 
Ben 16 yasimdan bu yana hep calistim. Ögrenci hayatim da calismakla gecti. Üniversite zamanimda,sonra is hayatim. Anne olduktan sonra calismaya ara verdim,cünkü cocuklarimi belli bir yasa ilk kendim getirmek istiyorum,baskalarina birakmadan. Is hayatindan ayrildiktan sonra biraz bir bosluga düstüm diyebirim,cünkü hayatiniz anne olduktan degisir ve siz ilk önce cocugunuzu düsünürsünüz sadece. Bosluga düsmemin sebebi bebek degil, yalnis anlasilmasin. Sadece yogun bir calisma hayatina alismistim. Hem bambaska seylerle ugrasiyordum. Su anda ama istersen ise dön deseler dönmem,cünkü ogullarimi yetistirmek önceligim. Mutluyumda bu durumdan.Artk evde kalabilmek de nerdeyse lüks burda cünkü cogu ailede hem anne hem baba calismak zorunda gecinmek icin. Yani önceliginiz neyise ona göre kendinizi ayarlayin.
 
dertlerımızı sıkıntılarımızı mutluluklarımızı yarıstırır olduk...kadın kadına enbuyuk baskıyı yapar olduk....mesela meslek sahibi birine aaaa bosunamı okudun okadar nasıl calışmazssın diyorlar...sadece calışmak ıcınmı okunuyor...kımse kendini geliştirmek kultur edınmek derdinde degil...okumustur calışmak ıstemez oyle mutludur...ev hanımlıgı desenız sankı kimine gire vasıfsız bir durum...neden ...evhanımı olanlarda sosyal hayata cok sey katan kulturlu okuyan biri olabilir...cocuklu olanlar cocuksuz olanlara baskı yapar..nedir budurum anlamadım...bırakalım hekrs nasıl mutluysa oyle olsun...ınanın avrupada bırcok ıyı birmeslegi olan kişiler taksıcılık yapıyormus...adam onu seviyor...bizim ulkede olsa guler gecerler...birde kınarlar....hersey para olmus...evt para onemlı ama ınsanı mutlu etmeye yetıyormu...klasık bir soz ama ozaman hep zenginler cok mutlu olurdu....sımdı bakıyorumda nice para sıkıntısı olmayan bir cok gozounundeki ınsanlar malesef hayatlarına son vermıs..ben 30 yasından sonra calışmaya basladım...ev hanımlıgıda cok guzeldı...calışma hayatıda guzel...tekrar eve donsem gene mutlu olurum..yanlız su var calışmayan hanımlar calışanların maasları elınde para cebinde herıstedıgını alıyor sanıyor...benım bazı calışan arkadaslarım maasını bile bilmiyor...kartları eslerinde:))))calışmayan hanımlar kadar valla para harcıyamıyorlar...gelde mutlu ol:)))herkes elındekı hayatı guzelleştirmeye baksın...Allah herkesın gonlune gore versin.
 
Çalışmamayı tercih ettim çünkü çocuğumu kimselere emanet edemezdim. Şimdi oğlum da mutlu ben de... Çalışan evli ve hatta çocuklu bayanlara gerçekten üzülüyorum biz evde yoruluyoruz çalışanlar hem dışarı hem içeri koşturup duruyor. Allah muhatç ederse bir şey diyemem ama çalışma yanlısı değilim Edebiyat mezunuyum...
 
Çalışıyorum, mutluyum böyle. İşini çok seven şanslı azınlıktayım.
Bence çalışmak insanı daha iyi hissettirir. Tatiller bile sonunda işe başlayacağını bilince tatlı geliyor. Şimdi işten çıksam büyük boşluğa düşerim. Birikmiş yüksek miktarda param var, hani maddi anlamda sürünmem ama o sonu gelmez tatil bana iyi gelmez yani.
 
Çalışmiyorum.

Cok sukur maddi sıkıntimizda yok geciniyoruz.
Mutsuzda degilim .
Calissaydim ev -cocuk-is ben yapamazdim
Beceremezdim.
 
yagmur0007 .!.:
10 yıldır çalışan evli ve bir çocuk sahibi bir kadınım. Çocuğumun bi kardeşi de olsun çok istiyorum. Benim yok çünkü.
O duyguyu yaşayamadım malesef. Öyle bi koşturmanın içindeyim ki. Evden işe işten eve. Kendime ayıracak hiç vaktim yok. Arkadaş buluşmaları, ev gezmeleri hiçbirine gidemiyorm.Mesleğim gereği eve de iş getirebiliyorm bazen acil yetişmesi gereken şeyler oluyor.
Çocuğuma yeteri kadar ilgi gösteremediğimi düşünüp üzülüyorm.
Bilmiyorum bazen kafam karışıyor. Acaba çalışmasam nasıl olurdu diye. İş hayatına erkenden başladm daha öğrenciyken.
Sizler ne düşünüyorsunuz. Çalışan kadınlar mı yoksa ev hanımları mı daha mutlu?
Genişletmek için tıkla...
Çalışmak demek kendinizi iş uğruna heba etmek değil ki. Çalışıyorum ama çocuğumu da ıhmal etmiyorum, eşimi de... arkadaşlarımla da buluşuyorum kendimi de şımartiyorum. Eve asla iş getirmem mesela kesin çizgilerim var. Ve çalışmayan kadınlara da hep çok şaşırıyorum. Çalışmak bana güven veriyor.
 
Şu sıralar ikisini de denedim
Ben çalışırken daha mutluyum
Evde kendimi hantal hissediyorum, dört duvar arasındayım. Sosyal hayatım bitti.
Çalışmak bana iyi geliyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Çalışmayan ve çalışan kadın arkadaşlığı
Yorumlar
12
Görüntüleme
325
CiRiLLA
CiRiLLA
K
Doğumdan sonra değişen hayatımız
5 6 7
Yorumlar
133
Görüntüleme
17K
kendihalindebirisi
K
V
  • Kilitli
Aileme bu ilişkiyi nasıl açıklayabilirim? Mantık evliliği mutlu bir evlilik olur mu sizce?
17 18 19
Yorumlar
363
Görüntüleme
20K
Once_upon_a_time
Once_upon_a_time
B
27+2 Erken İkiz doğum
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
9K
Babysmother
B
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
5K
SARILARIN FILIZ
SARILARIN FILIZ
Back
X