Çalışan kadın mı, Çalışmayan mı daha mutlu?

Çalışmasam eşim geçimimizi sağlayabilir. Güzel bi mesleği var. Evimizi arabamızı da aldık. Ama işi bırakma düşüncesini bile söyleyemem eşime hatta aileme de. Resmen annem beni çalışsın diye doğurmuş.
 
Çalışmasam eşim geçimimizi sağlayabilir. Güzel bi mesleği var. Evimizi arabamızı da aldık. Ama işi bırakma düşüncesini bile söyleyemem eşime hatta aileme de. Resmen annem beni çalışsın diye doğurmuş.
ilginç
 
Çocuğum yok, çalışıyorum. Ev hanımı olmaya hiçbir zaman özenmedim. Ama çalışmıyorken çalışanlara çok özenirdim. Velhasıl mutluyum çok şükür.
 
yarim gün çalışmak en güzeli ama öyle iş nerdeeeee...

ben cok yoğun çalışıyordum cok mutsuzdum, simdi ev hanimiyim mutluyum ama bazen kendimi boş işe yaramaz hissediyorum.
 
Aslında ikiside zor...çalışan kadın akşam eve gelip çocukla ilgilenecek yemek temizlik olayida var beden olarak yorgun düşer ama evin dışına çıktığı icin psikolojik olarak daha iyi durumdadır daha keyiflidir...
Çalışmayan kadın bütün gün evle uğraşır çocukla uğraşır ki çocuk insanı çok fazla yoruyor hem gece hem gündüz 7/24 sürekli çocuk ve çevresindeki yoksa al sana depresyon ruhu bir süre sonra çok yara alır onu takar bunu takar kendini hasta eder...
Bu durumda ne kadar zor olsada çalışan kadın daha mutludur...
Keşke bizim ülkemizdede yurtdışında olduğu gibi yarım günlük yada 2 3 saatlik calisilabilse evin dışına çıkıp kafa dağıtmak terapi gibi olur
Yani neden tek başına ilgilensin ki kadın evle? Bence kocalara çok fazla yüz veriliyor ve çok simartiliyorlar. Bizde herşey eşit. Öyle de olmak zorunda. Kadınların daha en baştan kendilerini bu konuda ezdirmemeleri gerekiyor. Ama bize daha bebekken kodlaniyor ya hani bütün angaryalar kadınındır diye.
 
Cevap vermek istiyorum ama kararsız kaldım önceden çalışıyordum bekardım mutluydum arada da mutsuz olurdum şimdi evliyim bir tane bebeğim var ve çalışmak mi çalışmamak mi ikilemdedim eğer çalışırsam kızıma vakit ayıramam korkusuyla çalışmıyorum ve ev işleri dışında gayet mutluyum.( bu arada ev hanımlığı gerçekten can sıkıcı hiç sevmedim ) çünkü annelik harika bir şey :anne:
 
dertlerımızı sıkıntılarımızı mutluluklarımızı yarıstırır olduk...kadın kadına enbuyuk baskıyı yapar olduk....mesela meslek sahibi birine aaaa bosunamı okudun okadar nasıl calışmazssın diyorlar...sadece calışmak ıcınmı okunuyor...kımse kendini geliştirmek kultur edınmek derdinde degil...okumustur calışmak ıstemez oyle mutludur...ev hanımlıgı desenız sankı kimine gire vasıfsız bir durum...neden ...evhanımı olanlarda sosyal hayata cok sey katan kulturlu okuyan biri olabilir...cocuklu olanlar cocuksuz olanlara baskı yapar..nedir budurum anlamadım...bırakalım hekrs nasıl mutluysa oyle olsun...ınanın avrupada bırcok ıyı birmeslegi olan kişiler taksıcılık yapıyormus...adam onu seviyor...bizim ulkede olsa guler gecerler...birde kınarlar....hersey para olmus...evt para onemlı ama ınsanı mutlu etmeye yetıyormu...klasık bir soz ama ozaman hep zenginler cok mutlu olurdu....sımdı bakıyorumda nice para sıkıntısı olmayan bir cok gozounundeki ınsanlar malesef hayatlarına son vermıs..ben 30 yasından sonra calışmaya basladım...ev hanımlıgıda cok guzeldı...calışma hayatıda guzel...tekrar eve donsem gene mutlu olurum..yanlız su var calışmayan hanımlar calışanların maasları elınde para cebinde herıstedıgını alıyor sanıyor...benım bazı calışan arkadaslarım maasını bile bilmiyor...kartları eslerinde:))))calışmayan hanımlar kadar valla para harcıyamıyorlar...gelde mutlu ol:)))herkes elındekı hayatı guzelleştirmeye baksın...Allah herkesın gonlune gore versin.
Şu kadın kadının kurdudur tespitinizde çok katılıyorum size ama üniversite konusunda hak veremedim. Bizde üniversite demek meslek eğitimi demektir. Başka ülkelerle karıştırmayın. Kaldı ki milyonlarca genç üniversiteye girmek için yarışırken ben keyfi okudum demek gerçekten gereksiz bir lüks. Kültür denilen şey de zaten üniversiteyle olacak iş değil .
 
çalışan kadın olmak daha iyi erkeklerin daha bir gerçek yüzünü görüyorsun.kendim için diyeyim evde strese giriyorum. deli gibi çalışmakta yoruyor. bünyeme uygun işteysem sorun yok gibi ayrıca alıştım.ayakta durmaya karşıma daha doğrusu sansıma kendine sahip çıkamayan tripli adamlar çıktı hep.kendi kocama kızıyorum ama hem burada okumakla olsun hem çevremde olsun.kocamdan aşağı kalır yanları yok.artık hanımını bakmak ilgilenmek.sorumluluk almak yok erkeklerde. çalışmayan(ister isteyerek yada bir sıkıntısından dolayı çalışamayan) kadınları asalak bakteri gibi görmek var.şimdiki adamlara göre herkes kesesindekini yiyip karşısındakinden bir şey istemeyecek.hatta kimi erkekler hiç sorumluluk almayıp karısından para talep eder oldu tek işe yaradıkları alan damızlık.ondan zengin kadın derdine düştüler.köy yerlerinde kadını ırgat gibi çalıştırıp parasını yiyen kocaların şehir versiyonları çoğaldı.
 
Çalısiyorum zor evet ama o yogunluk o ogretmenim sesleri o masum cocuk halleri beni mutlu ediyor evde de kalmak bunaltici surekli bence..
bir de lutfen kimse ustune alınmasin herkese saygim var ama kadin kendi parasini ozgurce harciyor eve ve cocuklara da biraz katki sagliyorsa guçlü hissediyor ev hanimlari eslerinin parasi yoksa mutsuzlar..
kocası zengin ev hanimlarina gelince sadece bakim gezme tozma spor salonu estetik merkezi hava atma cocuklar kolejde tum gun baştan atılıyor annelik ne kadar yapıyorlar tartışılır bu tip kadın ornegine acıyorum uzuluyorum dusunsene kocana dogum gunu hediyesi alacaksın ve hediye parasını kocan veriyor bu olmadı iste nacizane fikrim..
 
Bu insanin kendisini tanimasiyla ilgili diye düşünüyorum. Bir insan hangi sartlarda ve neyi yaparak mutlu oluyorsa, onu tercih etmeli mutlu olmak icin.
Istidat cekirdekleri (yetenekleri) nasıl gelisip sumbul verecekse oraya yönelmeli.
Annesi babasi meslek sahibi oldugu halde tek hayali evlenip topuklu ayakkabilarini alip gün gün gezmek olan birini taniyorum mesela. Ve bunu yapti da.

Ya da mesela ben. Calismamak bana defalarca sunulmusken ben mumkun degil bunu yapamam cok zorlanirim. Calismamanin hakkini da veremem zira bir hakkı oldugunu dusunuyorum. Cesit cesit pastalar yapamam evim bal dok yala olamaz... Icimde hep yapmak istediklerim, uretmek istediklerim kalir ve durter beni. Mutsuz oldugum gibi hayat arkadasimi da mutsuz ederim. Allah korusun.
Harika ev hanimlari var misal ve bazi calisan kadınlardan daha da üretkenler. Gipta ile bakiyorum gerçekten. Mesele birinin ustunlugu ya da asagiligi değil asla. Insanin bulunduğu yerdeki basardiklarinin kalitesi fikrimce.

Bir de meslegini, yaptigi isi sevmek çok onemli. Insan bunu lisans okurken kesfediyor aslinda. Mesela ben sevmediğim bir bolum okusam bitiremezmisim derdim. Bunun gibi.
Kimisi anne olmaktan, kimisi evde vakit gecirmekten, kimisi çalışmaktan hoşlanır. Hayatta yonelimleri neyse onu tercih etmeli insan. Bunlarin hepsinden ben de hoşlanıyorum ama calismak yoksa isin icinde, diğerleri beni tüketiyor gibi oluyor.

Tabi bir de kapitalist sistem var. Ve hepimiz bunun gobegindeyiz ne kadar mucadele etsek de. Internet var vs. Insanin nefsi var. Bunlar da insanin çalışmasında ve mutlulugunda etken. Cogu zaman insan onemsemese de, zaman zaman onemsiyor tabii ki. Yeteri maddi gucu de olsa bir hanimin esinden dolayisiyla, yine de calismak ayaklarinin uzerinde durmak cazip gosteriliyor. Ve şartlar buna zorluyor. Kendini psikolojik ve sosyolojik acidan guvende hisseden kadin da daha mutlu olabiliyor haliyle.
 
Kocası zengin olup da cocuguna bakan kadın yok bakıcı var ya da tum gun krese koleje hatta yaz okuluna atıyorlar ve alisveriste guzellik merkezlerinde o kocayı elde tutma cabasiyla hayatları geciyor
cocuk onlar icin sadece selfieler de dogum gunu konsept partilerde foto cekip paylasmaktan ibaret malesef hepsi degilse de yuzde 90 ı boyle cok goruyorum
 
O kadar zaman calistiktan aonra evde oturamiyorsun. Ama calismamak daha rahat fazla ozgurluk. Ne var ki bende sizin gibiyim. Bunyem alisik olmadigindan 1 hafta da bile cok sikilmistim.
 
Bekarligimda calisstim..cok mutlu oldugum bi isimde vardi.evlendikten sonra calismadim.gayette sosyal biriyim.arkadaslarla bulusup sinemaya kahvaltiya gideriz.hafta sonlari cocuklari bulusturur farkli yerleri gezdiririz.hobi kurslara katilirim zaman zaman.kitabimi okurum ccocuk okuldan gelene kadar.cunku geldiginde pek mumkun olamiyor.degisuk yemek tarifleri yaaparim mesela aksama bazen.ama calissam boyle kendime vakit ayirabilimiydim hayir.cok sosyallesemeyen biri olsam belki kendim icin soyluyorum.is ilac gibi gelirdi belki
 
Eşimin kazandığı yeterliyse (ki yeterli kişiye ve yaşam şartlarına göre değişir) ikinci bebeği de istiyorsam çalışmam.

Benim şu anda tek çocuk çalışıyorum. Ve çalışmaktan memnunum. Ama sevdiğim işi de yapmıyorum.
Evde sürekli kalmak zor geliyor bana.. Zaten sadece eşimin kazandığı yetersiz.
Ama ikinci için kararsızım zaten. Bir kaç sene sonraki ben daha iyi fikir verecektir :)
Sonuç olarak ikinci çocuğu istiyorsan sırf çalışmak için yıpratma kendini..
 
Çalışmıyorum keyfim yerinde. Bazen çalışmak istiyorum, ama hemen geçiyor o istek :KK70: ilk mezun olduğumda 3 yıl kadar çalışmıştım, istanbul gibi bir yerdeyseniz ulaşım çok zor. İşine yakın oturmak bir lüks. Böyle olunca sabah evden çıkışın ve gelişinle çocuklarını sadece 1 saat görebilirsin. Bu doğrultuda kendimi yemek alışveriş ev işi vs için ekstra yormuyorum. Kendime de vakit ayırıyorum evime de çocuklarıma da. Dolayısı ile stresim yok gibi bir şey, çocuklara yansıması güzel, eşime de. Ama eşimin durumu iyi olmasaydı mutlaka destek olurdum, sonuçta altın bileziğim kolumda.
 
Bekarken çalıştım beş yıl kadar
Evlenince bıraktım işi
İkisi bi arada nasıl olur bilmiyorum bide çocuk olunca zor
Durumunuz iyiyse işten ayrılıp çocuk düşünebilirsiniz gerçekten kardeş o kadar iyi olıyor ki iki kardeşim var ikisi de bana destek her konuda
 
Çocuğum yok. Kendi açımdan bazen çalışmasam diye düşünüyorum ama biliyorum ki işi bıraksam en fazla 1 aya sıkılacağım ve tekrar işe başlamak isteyeceğim. Bir arkadaşım bebeği olunca işten çıktı, halinden memnun işe dönmek istemiyor. Bir diğer arkadaşım da bebeği olunca izin aldı, izni bitince geri döndü.

Kişiye ve eşine bağlı. Eşinden rica minnet bir şeyler almak için para isteyen, aldığı üç kuruşluk şeyin hesabı sorulan, hiçbir iş yapmıyorsun, bütün gün yatıyorsun muamelesi gören bir kadının mutlu olabileceğini çok da sanmıyorum.
 
Back
X