Çalışan kadın mı, Çalışmayan mı daha mutlu?

İkisi de degil
Kocasi zengin olan mutlu:deli:
:KK48:
Bence istediği zaman çalışıp istediği zaman çalışmayan kadın mutludur :)

Ama maddiyat da önemli bu konuda. Zengin olan mutludur arkadaş :)
:rapci:

11 yıl çalıştım hep evdeki kişilere özendim. Günler kahvaltılar haftaiçi gezmeleri öğlene kadar uyumalar okadar cazip geliyordu ki. Ve işten ayrıldım. İlk 3 ay özgürlüğüne kavuşan mahkum gibi resmen yürürken mutluluk saçıyordum. Gezmeler tozmalar sonra sıkıldım ve asırı derece de boşluğa düştüm. Çalışmaya alışan biri için evde durmak işkence. Para kazanmak insanı faydalı hissettiriyor. Ama çocugum yok o konuyu bilemiyorum.
 
10 gün izin aldım İnan evde bunaldım kendimi dolaplara verdim dolaptan çıkıp yemeğe verdim
Çalışmamak bana göre değil her yıllık izne çıktığımda bunu anlayarak işe geri dönüyorum
 
en sevdiğim konu :KK53: bu geceyi bol banlı bir çalışan-çalışmayan kadınla bitireceğiz demektir, fırsat ayaaamıza geldi darkmore darkmore :KK53:

ya bilemiyorum da, trilyonlarım olsa çalışırdım sanırım ben.. bir şeyleri yönetmek, kontrol etmek, sorumluluk almak, hatta arada carlamak feci iyi geliyor bünyeme.. o aksiyonu, hızı, tempoyu, koşturmayı seviyorum ben.
Bence ben bir ciftlikbank konusu acayim olmucak boyle:deli::halay:
Kiz ben de calisirim trilyonlarim olsa
Kocamin olsa calismam saf miyim:63:
 
10 yıldır çalışan evli ve bir çocuk sahibi bir kadınım. Çocuğumun bi kardeşi de olsun çok istiyorum. Benim yok çünkü.
O duyguyu yaşayamadım malesef. Öyle bi koşturmanın içindeyim ki. Evden işe işten eve. Kendime ayıracak hiç vaktim yok. Arkadaş buluşmaları, ev gezmeleri hiçbirine gidemiyorm.Mesleğim gereği eve de iş getirebiliyorm bazen acil yetişmesi gereken şeyler oluyor.
Çocuğuma yeteri kadar ilgi gösteremediğimi düşünüp üzülüyorm.
Bilmiyorum bazen kafam karışıyor. Acaba çalışmasam nasıl olurdu diye. İş hayatına erkenden başladm daha öğrenciyken.
Sizler ne düşünüyorsunuz. Çalışan kadınlar mı yoksa ev hanımları mı daha mutlu?
yıllarca çalıştım, özel sektör, iyi bir iş, iyi maaş, gayet mutluydum
ikinci çocuğumdan sonra işi bıraktım, çünkü bakacak kimsem yoktu ve bakıcı, kreş vs istemiyordum, zaman zaman evden de çalşıp biraz kazanç elde edebiliyorum, şimdi de çok mutluyum
sektörünüz, ara verdikten sonra da dönebileceğiniz bir sektörse ve maddi olarak zorlanmayacaksanız işi bırakıp ilk çocuğunuza ilgi gösterip ikinciyi doğurun derimHoppa
 
Haftada 20 saat çalışıyorum yani günde 4 saat eve iş getirmiyorum haftasonum boș iki çocuğum var ama çok şükür eşim çok çok iyi kazanıyor Bu halimle çok mutluyum
 
10 yıldır çalışan evli ve bir çocuk sahibi bir kadınım. Çocuğumun bi kardeşi de olsun çok istiyorum. Benim yok çünkü.
O duyguyu yaşayamadım malesef. Öyle bi koşturmanın içindeyim ki. Evden işe işten eve. Kendime ayıracak hiç vaktim yok. Arkadaş buluşmaları, ev gezmeleri hiçbirine gidemiyorm.Mesleğim gereği eve de iş getirebiliyorm bazen acil yetişmesi gereken şeyler oluyor.
Çocuğuma yeteri kadar ilgi gösteremediğimi düşünüp üzülüyorm.
Bilmiyorum bazen kafam karışıyor. Acaba çalışmasam nasıl olurdu diye. İş hayatına erkenden başladm daha öğrenciyken.
Sizler ne düşünüyorsunuz. Çalışan kadınlar mı yoksa ev hanımları mı daha mutlu?
Kesinlikle çalışan kadınlar. Bugün evliliğiniz mutlu gidiyor olabilir, peki 5-10 yıl sonrasını görebiliyor musunuz? Mehmet Aslantuğ çok güzel bir söz söyledi Hülya Avşarın programında,
"Hiçbir kadın geleceğini bir adamın vicdanına, aşkına, günün sonunda aklının karışmasına bırakmamalıdır." Bu yüzden her kadın kocası dahi olsa, hiç kimseye minnet etmeden kendi ayaklarının üzerinde durabilmelidir. Çalışan kadınların özgüveni daha yüksektir ayrıca. Evde oturmak rahat olabilir ama bir süre sonra boğar insanı.
 
Yarim gün ve haftada 1 ile 3 gün arasi calistigim zaman mutluydum. Hem calisip izinli olan günlerde de evimle cocugumla ugrasabiliyordum. Ne zamanki is günlerim artti , stresim ve hic birseye yetememe de basladi.evdeyken de dinlenemiyorsun ki. Hersey kadina bakiyor. Ikinci bebegi istiyorsaniz yapin. En gec 3-4 sene sonra isterseniz calisirsiniz.Ben evde olmaktan sklinca baslamistim ise.insallah dogum sonrasi bakicam duruma göre üc sene annelik izni kullanicam sonrasi Allah büyük.
 
Çalışıyorum hem de iyi bir iş ama evde olmayı tercih ederim. Annem, teyzem, halam ailedeki tüm kadınlar çalıştı ve çpk severlerdi çalışmayı. Ben yaşamaya da doydum heralde çok ülke gezdim, Türkiye'yi de gezdim, giydim süskendim, aşk da yaşadım, şimdi evliyim, en güzeli evde olmak, iki ay izinliydim, işleri rutine koydum, her gün sabah eşime beslenme bile hazırlayıp veriyordum, köpeği çıkar, yürüyüş yap, gel bi süpürge at, bi vileda, koy çorbalıkları, yap pilavı, doğra salatayı, bide tavuk kızart işte bitti. Höt zöt diyen yok, hesap vereceğin tek kişi var o da kocan. İki ay boyunca eşofman, tayt giydim, giyim derdi bile yok.
 
10 yıldır çalışan evli ve bir çocuk sahibi bir kadınım. Çocuğumun bi kardeşi de olsun çok istiyorum. Benim yok çünkü.
O duyguyu yaşayamadım malesef. Öyle bi koşturmanın içindeyim ki. Evden işe işten eve. Kendime ayıracak hiç vaktim yok. Arkadaş buluşmaları, ev gezmeleri hiçbirine gidemiyorm.Mesleğim gereği eve de iş getirebiliyorm bazen acil yetişmesi gereken şeyler oluyor.
Çocuğuma yeteri kadar ilgi gösteremediğimi düşünüp üzülüyorm.
Bilmiyorum bazen kafam karışıyor. Acaba çalışmasam nasıl olurdu diye. İş hayatına erkenden başladm daha öğrenciyken.
Sizler ne düşünüyorsunuz. Çalışan kadınlar mı yoksa ev hanımları mı daha mutlu?
Bence kadınlar eğitim görmeli mesleği olmalı çalışmalı da ama çocuk benim için çok hassas konu. Bu da kişiye göre değişir tabi. Kızım 1.5 yaşında onun ne yeni bi ayakkabıya ne yeni bir oyuncağa ihtiyacı var sadece anneye ihtiyacı var. Maddi olarak cocugumun ihtiyaçlarını karsilayabiliyorsam ben çalışmama taraftarıyım. Çocuk büyüyüp okula başlayınca çalışma hayatına dönulebilir tabi bu her işte her sektörde mümkün olmuyor. Tamamen kişisel bi mevzu
 
Banka da mutlu olan gormedim zaten:KK12:
yurtdisindayim baya rahat isim, mutlu degilim diyince ailem kiziyor oturdugun yerden para kazaniyorsun falan diyorlar.. yatirim danismani oldugum icin fazla musterim olmuyor oyuzden butun gun dizi izliyorum, oyun oynuyorum, etamine sardim simdi onunla ilgileniyorum falan.. Baska bir ise girsem orda da mutlu olacagimi sanmiyorum bu gavurlarin arasinda..

Evlenip bi geleyim de istanbula kendi isimi yapicam insallah ozaman mutlu olurum umarim :)
 
Çalışmıyoryn ama boş insan değilim. Normalde matematik öğretmeniyim ama çocuklarım okula başlayana kadar çalışmama kararı aldım. ZAten durumumuz iyi çok şükür. Ama evde boş durmuyorum birincisi çok sosyal çevrem var haftada 2-3 dışafı arkadaş görüşmem oluyor. Kendi evim ve etrafımdan gelen temiz kıyafet oyuncakları sevgi evlerine yoksul ailelere hazırlıyorum. Kızımın kreşine hikaye anlatıcılığına gidiyorum. Daha fırsat bulunca tegv de gönüllü öğretmenlik yapacağım.
 
Back
X