Öyle tabi ki daha güçlü çocuklar oluyorlar ama zor bir süreç oluyor
Biz annemle sürekli konserler, etkinlikler, tiyatrolar, gösteriler giderdik hafta sonları gezerdik vs ama yetmiyordu. Sonra annemin yaşı da ilerledikçe ev ve iş arasında çok hırpalanıyordu işi de ağırdı anne gel tv izleyelim diyordum annemin işi oluyordu gelemiyordu ve hep üzülüyordum. Tabi ki üretimde olmalı kadın bende her zaman öyle derdim ama anne olunca bu yaşadıklarım hep gözümün önüne geldi ve benzerlerini ben çocuğuma yaşatmaya başladım. Ee özel sektörde nankör ne kadar verirsen ver hem fazlası istenir, hem hakkını alamazsın ve yaşadığın stres çabası. Bir de işten gelirdim bazen iş stresi kötü geçmiştir günüm eve de yansımaya başlamıştı mutsuzluğum. O zamanlar karar verdim 2. Çocuğumda evde olmalıyım artık diye he bi sorun yaşasam yine girerim işe çalışırım o da ayrı. Ama telafisi olmayacak zamanları kaçırmak istemedim. O kadar üzülüyordum ki ilk kelimesini duyamayacağım, ilk adımını göremeyeceğim, ya bana uzak olursa akşamdan akşama görecek sonuçta hep bu kaygılarla gittim işe.!