Oğlum 2 yaşında. Bebekliğinden beri çalışıyorum. Duygusal, uslu bir oğlum var. Dün akşam oyun oynarken benim çalışmamdan ne kadar etkilendiğini anladım. Oyuncaklarına anne işe gidip gelcek, kırmızı kamyon alcak, mama alca, otobüs alcak ağlamayın diyor. Mamanı ye anne öpcek , para alcak gelcek diyor. Oyuncaklarına sarılıyor teselli ediyor ayağında sallıyor uyu anne hemen gelcek falan... Bu durumdan belli ki çok etkileniyor, çok üzüldüm gece uyuyamadım. Sevgimi yeterince gösteremiyor muyum,çok mu özlüyor eksik mi hissediyor kendini diye düşünüyorum ve çok üzülüyorum. Akşam konuştum onunla seni çok seviyorum işe gittiğimde hep seni düşünüyorum ama gitmeliyim diye başka gitme anne diyor gitmeliyim dedim uyuttum, sarıldım. Sabah uyuyordu işe geldim ne demeliyim nasıl anlatmalıyım bilmiyorum kendimi kötü hissediyorum.
-
Üyelik iptali yapan kullanıcıların %80'inin yeni bir üyelik alarak geri dönmesi ile ilgili bir anketimiz var. -
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çalışmak ve Çocuk
- Konu Sahibi TinyLove
- Başlangıç Tarihi
- 1 Şubat 2011
- 5.043
- 3.766
- 198
canım kendini sakın kötü hissetme günümüzde çoğu kadın bebeklerini bırakıp çalışıyor sen şanslılarındansın çünkü annen bakıyor bebeğine, ege şuanda seninle zaman geçirmek istiyor seni özlüyor 2 yaş sendromu başlamak üzeredir bunlara hazırlıklı ol bebeğin artık özgürlüğünü ilan edecek isteklerini şiddetli, ya da duygusal belli edecek. sana tavsiyem şu olabilir bir çalar saat al ve çocuğuna neden çalışmak zorunda olduğunu ve saati göstererek şu saatte gidip ok buraya gelince gelicem de çünkü yakında sen işe giderken ağlamalarıda başlayacak bu saat uygulaması çok işine yarar, eğer mümkünse bir gün onu işe götür ve nasıl çalıştığını nerde olduğunu neler yaptığını görsün böylelikle merak duygusunu da gidermiş olursun. biraz daha sabret sakın, kendini eksik hissetme hatta mutlu ol çocuğun için en iyisini yapmaya çalışıyorsun ve ihtiyaçlarını karşılayabiliyorsun birde bu yönden düşün.
Saat alamam çünkü eve gidiş saatlerim belli olmuyor kandırmış olurum oğlumu. İşe getirdim onu 3-4 kere ama daha çok kalmak istiyor bilgisayar koltuk falan görünce ben burda oturim sen orda otur oyun oynayalım falan diyor . Ağlamaları artık atlattık 1 - 1,5 yaşlarındayken daha çok ağlıyordu peşimden şimdi daha ciddi konular. Biliyorum zaten kendimi sadce onun geleceği ile avutabiliyorum ama bu süreçte de canım acıyor sevgi eksikliği hissetmesini histemiyorum.
- 1 Şubat 2011
- 5.043
- 3.766
- 198
annenle gün içinde ne yapıyor seni çok arıyor mu? ve eve gittiğin zaman sen neler yapıyorsun önemli olan bu ,elbette çok zor yaşadıkların ama çocuğunla kaliteli zaman geçiriyorsan bence kendini suçlamaman gerek sen onun mutluluğu için yapıyorsun herşeyi bunu düşünürsen daha kolay atlatırsın
Hayır aramıyor soranlarada anne işe gitti gelcek diyormuş. Ben evde olduğum tüm süreci onunla geçirmeye çalışıyorum mutfakta yatakta her yerde. Beraber herşeyi yapabiliyoruz başbaşa tiyatroya, yemeğe gidiyoruz. Oyun parklarına gidiyoruz evde oyunlar oynuyoruz, boyama yapıyoruz resimelr vs. vs. İlk her dediğini yapıyorum gördüğüm herşeyi alıyorum sahip olduğu oyuncaklar en az 5-6 çocuğun sahip olduğu kadardır. Ama o daha çok küçük anne çocuğu işte...
anne olarak zor şeyler bunlar hatta çok zor,bebek rahme düştüğünden itibaren başlıyor bizlerde bir yetememezlik duygusu,hatta bazen resmen saçmalayabiliyoruz karşıdan bakınca.sen şu anda elbette saçmalamıyorsun ama biraz abartyorsun ve bunu sana anne kimliğimden sıyrılarak yazıyorum ki 3.göz olabileyim.çocuğuna annen bakıyorsa zaten bu +1,şükret.onunla çalışmadığın zamanlarda kaliteli zaman geçirebiliyorsan daha ne olsun ki:))senin sevgin ona geçiyordur.oda yaşamı öğreniyor,olabilir bazen kaprisleri.biz bile koca insanlar yapmıyor muyuz bazen böyle şeyler.ilave olarak bir konuda fikrimi belirtmek istiyorum,hani elimizde olmadan çocuklarımıza bizsiz geçen zamanlarına karşılık rüşvetvari(kusura bakma inan başka kelme bulamadım ama sen anlarsın)oyuncak,aktivite vs sunmayalım bence.bunlar onun karşılığı olarak düşünmemeli bence.ve çok fazla oyuncaktan bahsetmişsin ya,çocuklarımızın doyumsuz olmaması ve elde ettiği şeylerin kıymetini bilmesi ve bunlardan haz alması açısınan biraz daha dikkatli olmalıyız sanırım.ben sizin anlattıklarınızda yolunda gitmeyen başka bişey göremedim.bir arkadaşın dediği gibi her yaşın getirdiği davranış değişiklikleri olacak,bunları kendi üzerine alınma,çnkü 7/24 annesiyle vakit geçirende de bu böyle.bu arada ben henüz iş yaşamıma dönmedim ama az kaldı,ve size yazdığım şeyler kendime söylediğim şeyler.düşüncelerim yani..
Evet yetersizlik hissini ben hep yaşıyorum ben anneliği uçlarda yaşayanalrdanım gün boyunca her saat sesini duymadan duramam her sn sevdiğimi söylerim. Çok fazla oyuncak alıyorum çünkü oynamayı çok seviyor dışarı çıkamıyor arkadaşları yok yalnız başına tek yapabildiği şey bu. Kendimi suçlu hissettiğim için biraz da her gördüğümü almak zorunda hissediyorum yoksa uyuyamıyorum daha yetrsiz hissediyorum kendimi. Neden çalışıyorum ki diyorum. Oğlum duygusal bir çocuk sahip olduğu herşeyin kıymetini biliyor tüm oyuncaklarını düzenli ve temiz tutar. Düşünceleriniz için teşekkür ederim.
- 4 Şubat 2012
- 3.775
- 289
- 373
3 aylık bir kızım var daha işe başlamadım 6 aylık oluncaya kadar da başlamayacam ama eninde sonunda işe başlayacam ben onu nasıl bırakacam yazdıklarınızı okuyunca bile ağlarken nasıl bırakıp gidecem kızımı hem de bakıcıya çünkü benim annem uzakta nasıl kıyacam bilmiyorum ya çok üzülüyorum her aklıma geldiğinde 
Benzer Konular
