Evdeyken cok verimli olabildigimi
Allah kolaylık versin
Yani orta desek dogru olur esimin isi iyi arabamiz var cok az birikmisimiz var biraz katip pesinat yapip ev almak istiyoruz tek maasla zor cunku istanbulda yasiyoruz ev fiyatlari yuksek
Zaten artık gerekli önlemleri alıyorlar. Bence düşünün derim ..Istanbuldayım malesef1 senesi var 3 yaşına 1 sene de sureç normale döner inşallah
Çalışmalısınız. Her kadın çalışmalı. Varsın tüm gelir kreşe, bakıcıya gitsin. O çocuklar hep öyle küçük kalmayacak malum. İkisi de okul çağına gelince gelirsiniz tekrar size kalır nasıl olsa. Koca istediği kadar zengin ve varlıklı olsun bir kadının iş hayatı, geliri ve güvencesi mutlaka olmalıdır. Çocuğunuz kreş yaşına geldiğinde gönderirsiniz kreşe ve işe başlarsınız. İstiyorsanız yeniden gebelik de çalışırken yaşanır. Tekrar doğum izni vs bitiyorken çok iyi bir bakıcı ayarlarsınız. Hem bebeğe hem de diğer çocuğa kreş dışı saatlerde ilgilenmek üzere yetiştirir ve yeniden işe başlarsınız. Ayrıca eve bir yardımcı da ayarlayın derim. Tüm hayatınızın çocuklar iş ve ev işleri olmaması için. Diyelim ki tüm maaşınızı bunlara harcıyorsunuz. Yine üç yıl sonra küçük de kreşlik olacak ve bakıcı işiniz bitecek. Bu arada iş hayatınız da emeklilik haklarınız da kesintiye uğramamış olacak. Ve çocuklarınıza da aktif, çalışan, gerektiğinde kendi ayaklarınızın üzerinde duracağınızı bildikleri bir anne modeli olacaksınız.Merhaba 2 yaşında bir çocuğum var doğumdan öncesine kadar çalışıyordum aslında hala çalısmayı istiyorum ama ailemden uzakta farklı bir şehirde yaşıyorum. Çocuğuma bakacak kimsem olmadığı için çalışmayı bıraktım. 3 yasina gelince aklimda bir krese verip calismak var. Muhtemelen maasimin yarisi krese gider bunu da dert etmiyorum ama yakin cevrem cocugunu sen buyut bence daha gec calis okula baslayinca fln diyor da zaten 32 yasindayim evde durdukca calisma hayatindan uzak insanin calisma sansi da bir nebze dusuyor bence. Bazen de vicdanım el vermiyor ben de çok zorlanırmisim gibi geliyor ozlerim zorlanirim diye
Merhaba 2 yıl önce 5 yıldır çalıştığım işimden istifa etmiştim , 2 yıl ara verince sektörden silinmemek bir daha iş bulur muyum kaygısıyla Ocak ayında 11 aylık oğlumu anneme emanet edip özel sektörde işe başladım.Benim oğlum tüp bebek uzun uğraşlar sonunda dünyaya geldi annem bakarım dedi ama gönlü razı olmadı çalışmama , ben de her sabah içim sızlayarak işe gittim 12 saat oğlumdan ayrı kaldım.Bu arada iş yerinde de ara vermiş olmamanın zorluğunu tabi ki yaşadım oryantasyon süreci vs de olmadı.Bu arada geçen ay öğrendim ki ikinci bebeğime hamileyim ben laparoskopik kist ameliyatı olmuştum eşimde azospermi problemi vardı, planlı bir gebelik asla değildi , Adet gecikmemi hiç hamileliğe yormadım stresten diye düşündüm.Ama kan testinde hamile olduğum kesinleşti.Durumu iş yerinde deneme süresi dolmadan açık açık müdüre anlattım hamile olmamı sorun etmediğini söyledi.Çalışmaya devam edebileceğimi ama durum öyle olmadı bunları dediği gün insan içinde azarlamalar başladı.2 günün sonunda da kanamam oldu şu an düşük riskim var ilaç kullanıyorum doktorum stresten uzak durman şart diyor , yıllarca evlat sahibi olmaya uğraştım Allah bana aratmadan ikinci evladı kısmet etti.Kadın çalışsın kadının eli her yerde olmalı denilse de durum böyle değil maalesef.Kadın tabi ki çalışmalı ben de lisans mezunuyum boşuna mı okudum deyip kendimi yedim durdum evde ama bulduğum işte çalışırken de beklenmedik bir şekilde ikinci bebeğime hamile kaldım.Düşük riskim bir süre daha devam edecek devam etmese de çok stresli bir iş ve hal ve tavırlarından anladığım kadarıyla sıkıntılı yöneticilere sahip bir yer bazen diyorum değmez çık otur çocuklarını kreş yaşına kadar getir sonra düzgün bir iş ara 32.haftaya kadar çekilecek bir yer değil çekilecek bir çile değil bu şartlarda çalışmak oğluma da haksızlık olacak ben de bu ikilemdeyim uzun çalışma saatleri anlayışsız yöneticilerle kadınların çalışma hayatında yer alması çok zor !Merhaba 2 yaşında bir çocuğum var doğumdan öncesine kadar çalışıyordum aslında hala çalısmayı istiyorum ama ailemden uzakta farklı bir şehirde yaşıyorum. Çocuğuma bakacak kimsem olmadığı için çalışmayı bıraktım. 3 yasina gelince aklimda bir krese verip calismak var. Muhtemelen maasimin yarisi krese gider bunu da dert etmiyorum ama yakin cevrem cocugunu sen buyut bence daha gec calis okula baslayinca fln diyor da zaten 32 yasindayim evde durdukca calisma hayatindan uzak insanin calisma sansi da bir nebze dusuyor bence. Bazen de vicdanım el vermiyor ben de çok zorlanırmisim gibi geliyor ozlerim zorlanirim diye
Ah sizi ben anlarım oğlum doğmadan once 1 buçuk seneyi geçik yönetici asistanlığı yaptım hic tecrubemin olmadigi bir pozisyonda sinirli agresif yasca buyuk insanlarla ego savaşlari fln yetmedi sözlu tacizlere de maruz kaldim ben sabrettim 32. Haftaya kadar toplu parami alirim dedim sonra da beni cikarmalarini rica edip 6 ay da issizlik maasi aldim ben biraz mecburdum ayri sehirde kirada esimin de yeni yeni girdigi is ekonomik olarak biraz ragatlatir diye sabrettim. Ihtiyacim olmasa asla kalmazdim o stres sikintiyi cekmeye değmez gerçekten. Allah kolaylık versin size biraz daha bakinin bakalim olmayacak gibiyse çıkın hem sizin icin hem bebeginiz icin en sagliklisi.
Sabırla bekledim bir şeyler düzelir mi diye ama olmadı hakarete varan saçma sapan ithamlara maruz kalınca 1 hafta kadar önce ayrıldım işten.Para her daim lazım ama 14 aylık oğlum doğacak bebeğim için ayrıldım.En azından 32 haftaya kadar çalışırım diyordum ama burada rahat değildim hiç neresi olursa olsun huzur ve saygı çok önemli böyle bir ortamda ne kadar devam edebilirim diye düşündüm ayaklarım geri geri gitti her gün daha fazla dayanamadım.Sanıyorum çocukları kreş yaşına getirene kadar kısmet olmayacak çalışmak. 2 yıl aradan sonra kısa ve kötü bir tecrübe oldu maalesef iş hayatında yüzüm gülmeyecek sanırım ara vermeden önce de çalıştığım iş yerinde de yine egosu yüksek kendini bilmez insanlara tahammül etmek zorunda kaldım bazen sadece bana mı denk geliyor böyleleri diye düşünüp üzülüyorum
Yani tabi ki evde olan annesinin yokluğuna alışmak da bir süreç çocuk için kreşe alışmak da bir süreç işe başlamamın 1.ayında oğlum hasta olmuştu 3 gün boyunca nedeyse hiç uyumadan işe gitmiştim okul tatillerinde de bir anane yada babanneden destek alınabilir yada bilmiyorum hayat nereye evrilecek.Bir sürü çalışan anne bir şekilde idare ediyor çalışma hayatını zorlukları olsa da
Medusan
Henüz arayışım yok çocuğumun 3 yasını geçmesini bekliyorum ondan sonra bir karar verip hareket edicem. Buyuk sehirde yasiyorum (İstanbul) az bucuk tecrubem de var hemen olmasa da bulurum is.Arkadaşlar öyle bir yazmışsınız ki sankı çalışmak isteyen herkese iş var da bir sürü universite mezunu insan keyfinden evde çocuk bakiyor. Arasa da iş bulabildigini bile sanmiyorum açıkçası... çocuğu bırakıp çalışmaya başlamak öyle planla falan olsa keşke.is bulabildiniz mi konu sahibi
