Benim medya, reklam, denetim, banka, mimarlık vb. sektörlerde çalışan tanıdıklarım var ve rahatlar. İş saatlerinde yoğunlardır ona bir şey diyemem ama akşamları ve haftasonları kendilerine ait en azındanÖzel sektördeki beyaz yakanın çoğu da yine yoğun çalışıyor yahu, ben rahat çalışanını pek görmedim. Var mı yoksa?
Yok canım 8 saat mesai bile part time sayılıyor bu ülkedeBu arada Türkiye'de neden sadece ölene kadar uzun saatler çalışmak veya çalışmamak şeklinde 2 seçenek var5 gün, 40 saat çalışılan, özel hayata saygı duyan işyerleri yok mu?
Yazılım ya da muhasebe bence sizin işSürekli bir şey öğrenmem, kendimi geliştirmem gereken bir iş olduğu için çok yordu inanın. Aslında ben de çok şikayetçiydim ama pek dillendirmiyordum, bir süre daha katlanmam gerek diye düşünüyordum ama dayanamadım en sonunda :) Dediğiniz gibi para harcamaya yerimiz yok, sıfır sosyallik.
Öyle bir iş var mı Türkiye’de kuzumBen olsam maddi sıkıntım yoksa çocuğumun en güzel günlerini kaçırmam, çok sınırli zamanınız var , bi bakmışsınız 10 sene geçmiş ve o çocuğun kendine ait bir hayatı olmuş ve siz o hayatın içerisinde yer alamayacaksınız, çocuğun sizinle anıları olmayacak , ömür boyu köpük bir ilişkiniz olacak , bu insanın kendi tercihi , ben böyle bir hayat tercih etmedim ama sizin kendi seçiminiz olmalı
Ben çalışmayı da bırakmadım ama daha rahat , daha sakin , çocuğuma ve kendime vakit ayırdığım hem de para kazandığım bir işte calistim
1. Niye para az, yani sanirim ABD ile is yapiyorsun konu sahibesi para neden dolar degil? Aksam saatinde toplantinin degeri net sekilde dolar almaktir yoksa o isi kimse cekmez.
2. Neden kendi isini kuramayasin? Esin yapabilecegini dusunuyor, hirsliyim azimliyim basariliyim da diyorsuno secenek neden yok?
3. Ne isidir bu, daha cok parasi daha az saati olan baska is yok mu?
Bende onu diyecektim konu sahibine part işe geç demişler ama Türkiye de öyle bı kültür yok ki nerdeyse tüm işler tam zamanlı küçüğünden büyüğüne. İş verenle parta anlassan bile diğer çalışanlar part çalışan için, biz gece de calisiyoruz o niye gidip geliyo diyo.Yok canım 8 saat mesai bile part time sayılıyor bu ülkede
Ben olsam maddi sıkıntım yoksa çocuğumun en güzel günlerini kaçırmam, çok sınırli zamanınız var , bi bakmışsınız 10 sene geçmiş ve o çocuğun kendine ait bir hayatı olmuş ve siz o hayatın içerisinde yer alamayacaksınız, çocuğun sizinle anıları olmayacak , ömür boyu köpük bir ilişkiniz olacak , bu insanın kendi tercihi , ben böyle bir hayat tercih etmedim ama sizin kendi seçiminiz olmalı
Ben çalışmayı da bırakmadım ama daha rahat , daha sakin , çocuğuma ve kendime vakit ayırdığım hem de para kazandığım bir işte calistim
Ben kamuda olmasaydım kesinlikle çalışmazdım. Benim için önceliğim her zaman ailem. Evet çalışmak önemli ama ailemden değil. Bir gün boşanırsamın hesabını yaparak ömür boyu mutsuz olmak bana mantıklı gelmiyor. Kendi yapımı da bildiğimden ben KPSS kasıp atandım çocuktan önce.
Sizin şartlarınız altında ben çoktan ayrılmıştım işten. Benim için en önemli şey ailem.
Her iş bu kadar yoğun değil. Eğer çalışmazsam bunalırım diyorsanız iş değiştirmeyi deneyebilirsiniz.Herkese merhaba,
Böyle bir durumda ne yapardınız görüşlere ihtiyacım var. 4 yaşında bir oğlum var ve 1.5 senedir çalışıyorum. Oğlumdan önce de çalışıyordum.
Şöyle ki bu işimde yeni bir sektöre geçtim, bu 1.5 senede sürekli çalıştım, evde, geceleri vs. İngilizce çalıştım, kendi işimle ilgili çalıştım. Hırs yaptım yani, çalıştığım yer küçük bir şirket. İyi anlaşıyorum ofistekilerle. Projeler çok yoğun, bir de yurtdışı projesindeyim(dünyanın en iyi üniversitelerinden birinde bu proje). Her cuma akşamım eve gelince toplantıyla geçiyor, saat farkından dolayı onlarda öğlen saati olan toplantı bizde neredeyse gece oluyor. Yani uzun zamandır cuma akşamlarım da iptal.
Eşimin kendi işi, maddi açıdan sıkıntımız yok çok şükür. Sabah-akşam eşim alıyor oğlumu. Okula ya da annemlere o bırakıyor. Kendi işi olduğu için geç gidebiliyor tabi. Oğlumun okula alışma sürecinde ben olamadım bile, işe yeni başlamıştım. Yani hiçbir şeyiyle ilgilenemiyorum. İnanın çok yoruldum, mutsuzum artık.
Eşim geçen gün konuştu benimle, sen hiç yoksun ki. Gezmek istiyoruz, ben izin alamayacağım için gezemiyoruz, oğlum hasta oluyor pek izin alamıyorum, sürekli yorgun olduğum için cinsellik konusu bile bittibizim maddi kaygımız yok ki, sen istersen çalışma bu kadar stres altında çalışmana gerek yok, ayrıca çoğu akşamları ailecek bile bişey yapamıyoruz senin toplantıların yüzünden vs dedi. İstersen çalışma ama kendini geliştir, kendi işini kur vs dedi.
Kendi işimi kurmak istemiyorum, öyle girişken bir insan değilimdir. Ama düşününce hak verdim, çocuğuma, aileme vakit ayıramıyorum. Sürekli yorgunum, mutsuzum artık. Bekar olsam severek yapardım bu işi ama şuan hiçbir şeye yetemiyorum. Maaşım da pek iyi sayılmaz. Çalışmadığımı, kendime, çocuğuma zaman ayırdığımı, bol bol gezdiğimizi, spor yaptığımı falan hayal ediyorum hepama bu kadar çabaladım bilmiyorum ne yapmalıyım. Bu arada buradan ayrılırsam başka yerde başlamam, çünkü bu sektör böyle. Siz olsanız ne yapardınız?
Ben olsam daha rahat bir sektöre geçerdim mesai saatleri belli hafta sonu olan öyle iş bulana kadar da ise devam ederdimHerkese merhaba,
Böyle bir durumda ne yapardınız görüşlere ihtiyacım var. 4 yaşında bir oğlum var ve 1.5 senedir çalışıyorum. Oğlumdan önce de çalışıyordum.
Şöyle ki bu işimde yeni bir sektöre geçtim, bu 1.5 senede sürekli çalıştım, evde, geceleri vs. İngilizce çalıştım, kendi işimle ilgili çalıştım. Hırs yaptım yani, çalıştığım yer küçük bir şirket. İyi anlaşıyorum ofistekilerle. Projeler çok yoğun, bir de yurtdışı projesindeyim(dünyanın en iyi üniversitelerinden birinde bu proje). Her cuma akşamım eve gelince toplantıyla geçiyor, saat farkından dolayı onlarda öğlen saati olan toplantı bizde neredeyse gece oluyor. Yani uzun zamandır cuma akşamlarım da iptal.
Eşimin kendi işi, maddi açıdan sıkıntımız yok çok şükür. Sabah-akşam eşim alıyor oğlumu. Okula ya da annemlere o bırakıyor. Kendi işi olduğu için geç gidebiliyor tabi. Oğlumun okula alışma sürecinde ben olamadım bile, işe yeni başlamıştım. Yani hiçbir şeyiyle ilgilenemiyorum. İnanın çok yoruldum, mutsuzum artık.
Eşim geçen gün konuştu benimle, sen hiç yoksun ki. Gezmek istiyoruz, ben izin alamayacağım için gezemiyoruz, oğlum hasta oluyor pek izin alamıyorum, sürekli yorgun olduğum için cinsellik konusu bile bittibizim maddi kaygımız yok ki, sen istersen çalışma bu kadar stres altında çalışmana gerek yok, ayrıca çoğu akşamları ailecek bile bişey yapamıyoruz senin toplantıların yüzünden vs dedi. İstersen çalışma ama kendini geliştir, kendi işini kur vs dedi.
Kendi işimi kurmak istemiyorum, öyle girişken bir insan değilimdir. Ama düşününce hak verdim, çocuğuma, aileme vakit ayıramıyorum. Sürekli yorgunum, mutsuzum artık. Bekar olsam severek yapardım bu işi ama şuan hiçbir şeye yetemiyorum. Maaşım da pek iyi sayılmaz. Çalışmadığımı, kendime, çocuğuma zaman ayırdığımı, bol bol gezdiğimizi, spor yaptığımı falan hayal ediyorum hepama bu kadar çabaladım bilmiyorum ne yapmalıyım. Bu arada buradan ayrılırsam başka yerde başlamam, çünkü bu sektör böyle. Siz olsanız ne yapardınız?
Bu arada Türkiye'de neden sadece ölene kadar uzun saatler çalışmak veya çalışmamak şeklinde 2 seçenek var5 gün, 40 saat çalışılan, özel hayata saygı duyan işyerleri yok mu?
Öyle bir iş var mı Türkiye’de kuzum
Hem kendine zaman ayırdığın hem de para kazandığın
Varsa bende talibim
Ne olduğunu merak ettim özelden de yazsan olur
Hmm anladım şimdiTatlim eğer maddi kaygin yoksa az maaşa yapabileceğin, calisabilecegin işler var tabi ki , oart time bile olur maksat sadece kendine mesgale edinmek için calismaksa
Maalesef öyleBende onu diyecektim konu sahibine part işe geç demişler ama Türkiye de öyle bı kültür yok ki nerdeyse tüm işler tam zamanlı küçüğünden büyüğüne. İş verenle parta anlassan bile diğer çalışanlar part çalışan için, biz gece de calisiyoruz o niye gidip geliyo diyo.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?