Merhabalar ben 29 yaşında 5 senelik evliyim. Çocuk istemiyoruz eşimle. Kendimize vakit ayırmayı daha çok seviyoruz. Evcil hayvanlarımız var, düzenli spora gidiyoruz, evimizde vakit geçirmeyi puzzle, boya vs yapmayı, film izlemeyi çok seviyoruz. Zaten çok yakın arkadaştık aşka dönüştü ve o şekilde evlendik. Maddi olarak rahatız bi sıkıntımız yok. Evlendiğimiz ilk 2 sene özel sektörde çalıştım. Gece 11 de eve geliyordum ve sonra bazı nedenlerden işten ayrıldım ve bize, evliliğimize hatta ekonomik durumumuza bile daha iyi geldi. Sonra da eşim tekrar işe girmemi istemedi. Çok kopuk bi ilişkimiz olmaya başlamıştı çünkü ben geç saatte eve geliyordum kendi aracım olduğu için eşim almaya gelmiyordu. Bazen eve geldiğim de beni beklerken yemeğini yemiş hatta uyumuş bile oluyordu. Çok uzatmadan, şu anda da etrafımdaki herkes eşim ve ailesi hariç 'neden çalışmıyorsun, sıkılmadın mı çalış bence, çocuk da yapmıyorsunuz evde oturma' gibi şeyler söylüyorlar. Ama muhabbet olsun diye değil bildiğiniz üsteliyorlar. Eşimde bende çok rahatsız oluyoruz artık ne bayram ne özel gün bi araya gelmek istemiyoruz bu çocuk ve iş konusu yüzünden. Böyle bi durum yaşayan var mı, ne yapmalıyız? Onlara göre yaşayacak değiliz ama cevap verip kalp kırmamak için kimseyle görüşmüyoruz nerdeyse, çok can sıkıcı bi hal almaya başladı. Sizce nasıl yaklaşmalıyız? Bu arada bunları söyleyenlerin kendi aileleri darmadağınık yani kendi çocuklarıyla kıyaslayarak bi eleştiri değil yaptıkları.