Dünyada iki şeyin acısı geçmez derler. " Bir evlat acısı, iki kardeş acısı"
RABBİM mekanını cennet eylesin. En büyük korkumdur, çok acı tarifi imkansız. Acın hiç geçmeyecek, hep içinde sızlayan şeyler olacak. Sadece zamanla daha az hatırlayıp, daha az canını yakacak. Ama yıllar sonra yaşlansan bile aklına gelecek. Unutmak imkansız.
ALLAH kimseye yaşatmasın ama ben ne yaparım bilemem, düşünsem bile gözlerim dolar. Dedem de küçük kardeşini kaybetmiş çocukken. Adam 80 yaşında, anlatırken hala iç geçirerek ağlar. :-( Bu yüzden güçlü olmalısın, acıya dayanmak için.