- 14 Ekim 2012
- 2.413
- 2.879
Merhabalar anneler sesli klavye yazdırıyorum yazım hatalarımı mazur görün lütfen.
Burada bir çok konuya yorum yaptım bazılarınıza Soru sordum hatırlayanlar olacaktır.
Benim 4 ay sonra Üç yaşına girecek oğlum var .motor becerileri çok güzel , komutları anlıyor . Işığı kapat ,biberonunu getir, yatak odasından telefonumu getir gibi bir çok yönergeyi anlayıp uyguluyor.Fakat 20-30 kelime dışında konuşmuyor onların da bazılarını sadece biz anlıyoruz.
Çocuk gelişimci, çocuk psikiyatristi, dil terapisti hepsine gittik geçen sene hiçbir şey yok dediler konuşur dediler o yüzden bekledik. Şimdiye kadar telefon tablet TV ekrana hiç maruz kalmadı. Aslında ablası da var evde çok konuşuyoruz ben çalışırken babannesi bakıyordu. O da konuşur gel oğluma çorba yapalım . Aferin sandalyene otur gibi. Otizmden aslında pek şüphelenmedik çünkü otizmin hiçbir belirtisi yok. Fakat konuşmayınca iletişimi de sınırlı. Yani oyun oynarken yüzümüze bakar bir şey söyleyince anlar .yüzümüzden kızgın, mutlu ya da üzgün olduğumuzu anlar ona göre tepki verir.
Ablasından çok olumsuz etkilendi ne kadar uğraşsakta engelleyemedik ablası onu kıskandı gizli gizli hırpalıyordu. Fark edince elimden geldiğince engelledim. Ama tabi hırçın bir çocuk oldu istediği olmayınca sürekli elimizi kolumuzu tırmalıyor ablasının saçını falan çekiyor. Bazen istediklerini Anlamadığımız için de hırçınlaşıyor. Dil terapisine başlayacağız inşallah daha doğrusu özel eğitim gibi içinde sadece dil terapisi değil oyun oynama becerilerini falan da geliştirmeye çalışacağız. Şöyleki biraz cinsiyetinin verdiği etkiyle de sadece koşma zıplama top oynama bisiklet sürme gibi şeylerden hoşlanıyor.Çok hareketli olduğu için yapboz yapma ,boyama yapma, renk eşleştirme gibi oyunları aktiviteleri hiçbir zaman yapamadık. Haliyle yapacak çok fazla bir şey kalmıyor evde çok sıkılıyorum inanın çocuğunla ilgilenmektense 24 saat mesai yapmak daha kolay geliyor bana.
Sanırım depresyona da girdim sabahları uyanmak istemiyorum. Sürekli ağlayasım geliyor kendimi tutamıyorum.
Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Bir de gecikti siye çiş eğitimine başladık 10 gün oldu bugün.Yani kış gelmeden ben işe başlamadan öğreteyim dedim ama kas kontrolü çok iyi olmasına rağmen ,gece uykuları ve öğlen uykularında hiç Islatmamasına rağmen çiş söylemiyor. İşee diyor yaptıktan sonra.
Bir pedagoga danıştım fiziksel olarak hazır diyor. Psikolojik olarak reddediyor ama uzun sürse de alışır dedi. Sizce ne yapmalıyım?Tamam bu uzun bir süreç biliyorum farkındayım fakat onuncu günde hala bir ilerleme kaydedebildiğimizi düşünmüyorum. Sizlerden hem çocuğumun genel durumuyla ilgili hem de iş eğitimi ile ilgili tavsiye bekliyorum.
Burada bir çok konuya yorum yaptım bazılarınıza Soru sordum hatırlayanlar olacaktır.
Benim 4 ay sonra Üç yaşına girecek oğlum var .motor becerileri çok güzel , komutları anlıyor . Işığı kapat ,biberonunu getir, yatak odasından telefonumu getir gibi bir çok yönergeyi anlayıp uyguluyor.Fakat 20-30 kelime dışında konuşmuyor onların da bazılarını sadece biz anlıyoruz.
Çocuk gelişimci, çocuk psikiyatristi, dil terapisti hepsine gittik geçen sene hiçbir şey yok dediler konuşur dediler o yüzden bekledik. Şimdiye kadar telefon tablet TV ekrana hiç maruz kalmadı. Aslında ablası da var evde çok konuşuyoruz ben çalışırken babannesi bakıyordu. O da konuşur gel oğluma çorba yapalım . Aferin sandalyene otur gibi. Otizmden aslında pek şüphelenmedik çünkü otizmin hiçbir belirtisi yok. Fakat konuşmayınca iletişimi de sınırlı. Yani oyun oynarken yüzümüze bakar bir şey söyleyince anlar .yüzümüzden kızgın, mutlu ya da üzgün olduğumuzu anlar ona göre tepki verir.
Ablasından çok olumsuz etkilendi ne kadar uğraşsakta engelleyemedik ablası onu kıskandı gizli gizli hırpalıyordu. Fark edince elimden geldiğince engelledim. Ama tabi hırçın bir çocuk oldu istediği olmayınca sürekli elimizi kolumuzu tırmalıyor ablasının saçını falan çekiyor. Bazen istediklerini Anlamadığımız için de hırçınlaşıyor. Dil terapisine başlayacağız inşallah daha doğrusu özel eğitim gibi içinde sadece dil terapisi değil oyun oynama becerilerini falan da geliştirmeye çalışacağız. Şöyleki biraz cinsiyetinin verdiği etkiyle de sadece koşma zıplama top oynama bisiklet sürme gibi şeylerden hoşlanıyor.Çok hareketli olduğu için yapboz yapma ,boyama yapma, renk eşleştirme gibi oyunları aktiviteleri hiçbir zaman yapamadık. Haliyle yapacak çok fazla bir şey kalmıyor evde çok sıkılıyorum inanın çocuğunla ilgilenmektense 24 saat mesai yapmak daha kolay geliyor bana.
Sanırım depresyona da girdim sabahları uyanmak istemiyorum. Sürekli ağlayasım geliyor kendimi tutamıyorum.
Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Bir de gecikti siye çiş eğitimine başladık 10 gün oldu bugün.Yani kış gelmeden ben işe başlamadan öğreteyim dedim ama kas kontrolü çok iyi olmasına rağmen ,gece uykuları ve öğlen uykularında hiç Islatmamasına rağmen çiş söylemiyor. İşee diyor yaptıktan sonra.
Bir pedagoga danıştım fiziksel olarak hazır diyor. Psikolojik olarak reddediyor ama uzun sürse de alışır dedi. Sizce ne yapmalıyım?Tamam bu uzun bir süreç biliyorum farkındayım fakat onuncu günde hala bir ilerleme kaydedebildiğimizi düşünmüyorum. Sizlerden hem çocuğumun genel durumuyla ilgili hem de iş eğitimi ile ilgili tavsiye bekliyorum.
etrafımda küçük bebeği olan ve ev ortamında görüşeceğim kimse yok. Parkta da yanına gelenlere bağırıyor 
bu aşamalı uzaklaşmayı biliyordum da pedagoga güvendim basiretim bağlandı. O da çocuğun psikolojisini değil de kurumun kurallarını gözetiyormuş maalesef 
