Gözyaşları içinde okudum ve gozyaslari içinde cevap veriyorum. Çok teşekkür ederim. Beni anladığın zaman ayırdığın için. Onlara her zaman dua ediyorum kuran okuyorum hayır yapıyorum. Yokluklarini çok derinden hissediyorum. Keske biraz daha zamaniniz olsaydi keske.Evladım iyi ki var evet. Allaha sığınıyorum günlerdir. Bizi ayırmasın birbirimizden. Saçma sapan düşünceler gelse de tabiki bunu yapmayacak kadar imanım var şükür. Çok haklısınız kardeşlerim ve eşimin bu davranışları yüzünden daha fazla etkileniyorum hiçbir şeye gücüm kalmiyo. Eşimle beni anlaması için çok konuştum ama o lira kizginligindan yine tekrarliyo ve beni üzmekten başka bi ise yaramıyo. Dediğiniz gibi bi konuşma yapicam eşimle. Kardeşlerimle de aynı şekilde. Kardeşlerim döndüğünde tabi. Çok teşekkür ederim tekrar. Sarılıyorum. İyi ki konuya denk geldinSadece onlar değil anne babasını kaybeden. Sizde bir yas yaşıyorsunuz. Nasıl ki onları düşünüp arıyorsunuz onlar da sizi düşünüp arasın istiyorsunuz. Belki düşünüyorlardır ama sizi iyi ve güçlü gördükleri için arama ihtiyacı duymuyorardır.
Ben sizi anladım. Allah anne babanızı rahmetiyle merhametiyle kuşatsın. Keşke birlikte geçirebileceğiniz biraz daha zamanınız olsaydı. Ama yine doyamazdınız. O zaman da size yetmezdi. Kimseye yetmez. Kimse sevdiğinden ayrılmak istemez.
Siz hayattasınız. Bir evladınız var. Emin olun ne kadar küçük olursa olsun o da istemez.
Allah size bir evlat vermiş, ona sımsıkı sarılın. Onun için yaşayın. Anne babanızı ona anlatın ve onlar için hayır yapın. Onları bu şekilde yaşatın.
Yavrunuzu kime emanet edeceksiniz?
Ne eşiniz ne kardeşleriniz için. Sizi aramayan kardeşiniz yeğenine ne kadar bakar. Bakabilir. Sizi inciten eşiniz çocuğunuza ne kadar iyi bakabilir? Diyelim çok iyi baktı. Ne kadar iyi bakarsa baksın annenin yerini tutar mı.
Sevgi dolu bir anne bir çocuğun tüm boşluklarını doldurur. Çocuğunuz için, kendiniz için bu yaşama sıkı sıkı tutunun.
Ağır bir yas dönemi yaşamışsınız ve devam ediyor. Kimsesiz hissetmenizin nedeni anne babanızın kaybından çok kardeşler ve eşiniz. İçinizi rahatlatması için eşinizle yüzyüze konuşun. Tüm yaşadıklarınızı, kırgınıklarınızı, sınırlarınızı (Kardeşime bir sofra kuramayacaksam ben bu evliliğe neden devam edeyim, onlara kızsan bile bunu söylememelisin gibi) anlatın. Kardeşlerinize de kırıcı olmadan yaşadıklarınızı uzun bir mesajla ifade edin.
Mutlaka bir psikoloğa gidin ve yasınızı sağlıklı bir şekilde yaşayın.
Size sımsıkı sarılıyorum. Kimsesiz değilsiniz. Kimsesizlerin kimsesi Allah var
Engellemeyin bence hem ergence hemde sonuçta kardeşleriniz.Akışına bırakın,zaman en doğru ilaçtır.Bakın anlatamam ama benim kardeşlerimle geldiğim noktayı size anlatsam aklınız durur.Yillarca kendimi onlara feda ettim,en güzel yıllarım ailem yoluna hiç oldu.Herşeyimi kaybettim,ve sonunda öyle darbeler vurdular ki akıl almaz,vicdansızca şeyler.O yüzden bazı şeyler olmadığını anladığınız yerde bırakmak gerek.Kurtarıcı rolünden çıkmanız,herkesi kontrol edemeyeceğinizi bilmeniz gerek.Cok düşünmek neden aramak,anlamsız.Herkesin yolu kendine özgü çünkü.Haklısınız. Aslında eşimin iki karakteri var gibi inanın bilemiyorum. Eşimin de söylediklerini anlatıyorum ki tek taraflı olmasın diye. Evlenmek istemezse gelsin bir oda yapalım yanımızda kalsın konuş diye konuşmamı istedi. İş isterse buluruz çalışır ne yapmak isterse yardımcı oluruz dedi. İstemedi orada kalmak istedi kardeşim. Yani eşimin onlara karşı açık açık hiçbir olumsuz lafı davranışı kesinlikle olmadı yüzlerine karşı. Galiba haklısınız biraz kendi hallerine bırakmalıyım. Ama tam böyle düşününce içim çok acıyor. Böyle olmamaliydik diye. Buraya gelmeyi düşünüyodu gelmezse eğer hala tavır yaparsa ikisini de engellemeyi düşünüyorum. Sizce peki? Çünkü aylarca aramasam arayıp sormazlar merak etmezler beni. Engellediğimi aylarca bile fark etmeyebilirler yani
Çok teşekkür ederim. Kardeşlerim döndüğünde ciddi ciddi konuşucam evet. yanlış anlatmisim eşimle ayrılmak istediğimi değil de tartistigimizdakendimi böyle dipte bulmak istemedigimle ilgiliydi söylemek istediğim şey kusura bakmayın. Yine de teşekkür ederim. 5. Olarak söylediğiniz şeye gelecek olursam çok haklısınız bundan böyle çok dikkatli davranicam.Ben de onu düşünüyorum
Aklıma gelenler:
1. Kardeşlerinizle konuşabildiğinizde AÇIKÇA LAFI EVİRİP ÇEVİRMEDEN: ‘Ben farkında olmadan bir şey mi yaptım ettim, yoksa siz sâdece kendi hayâtınıza daldığınız için mi bu soğukluk?’ diye sorun. Eğer Sâdece kendi içlerine ve işlerine daldıkları için oluştuysa bu iletişimsizlik onlara da burda yazdıklarınızı anlatın. Belki ortak bir yol haritası çizebilirsiniz. En nihâyetinde onlar sizi de eşinizi de durumunuzu da bizim burdan anlayabileceğimizin çok daha yakınından tanıyorlar;
2. Doktorunuzla anlaşamamış olma sebebinizi bilmiyorum ama bulunduğunuz yerde muhakkak başka psikolog ve psikyatr’da vardır. Yaşadığınız travma çok ağır ve tarafsız bir yetişkinle konuşmaya devam etmenin size iyi geleceğinden emînim;
3. Eğer ciddiyetle yollarınızı külliyen ayırmayı düşünüyorsanız bulunduğunuz yerin Barosu’nu arayıp adlî yardım biriminin çalışma saatlerini öğrenip ilk fırsatta gidip haklarınıza ve sürece dair bilgi alın;
4. Eğer henüz kafanız karışıksa ve emin değilseniz ve de oturduğunuz konut ikinizden birine ait ise, tek taraflı olarak da tapu müdürlüğüne dilekçe vererek (evlilik cüzdanınızın onaylı fotokopisiyle) AİLE KONUTU ŞERHİ KOYDURun.
5. Moralinizi düzeltmek için ‘Çocuğuma sarılıyorum’ demişsiniz. Bunu lütfen yapmayın. Çocuklar sünger gibi sizin olumsuz duygularınızı bilinç dışlarına kaydediyorlar. Mânen nötr bir haldeyken sarılın evlâdınıza ki siz onun olumsuzluklarını üstleniyor olun. Yoksa sizin yaşadığınız döngüyü ilerde o da yaşar olur ALLAH MUHAFAZA
Başınız sağ olsun bu arada. Çok yıpratıcı bir süreç yaşıyorsunuz gerçekten. Fakat evlâdınızın size ihtiyâcı var. Demesi kolay elbette böyle uzaktan ama GÜÇLÜ KALmayı başarmalısınız
Engellemicem evet. Bence de çok ergence ama ulaşılmak istendiğinde ulaşılamamak nedir anlasınlar istemiştim.Engellemeyin bence hem ergence hemde sonuçta kardeşleriniz.Akışına bırakın,zaman en doğru ilaçtır.Bakın anlatamam ama benim kardeşlerimle geldiğim noktayı size anlatsam aklınız durur.Yillarca kendimi onlara feda ettim,en güzel yıllarım ailem yoluna hiç oldu.Herşeyimi kaybettim,ve sonunda öyle darbeler vurdular ki akıl almaz,vicdansızca şeyler.O yüzden bazı şeyler olmadığını anladığınız yerde bırakmak gerek.Kurtarıcı rolünden çıkmanız,herkesi kontrol edemeyeceğinizi bilmeniz gerek.Cok düşünmek neden aramak,anlamsız.Herkesin yolu kendine özgü çünkü.
Estağfurllah… Depremlerde yakın kaybetmediğimiz halde görüntüler ve yaşananlar hâlâ zihnimde canlanıyor yardıma gittiğimiz vakitten… büyük acı(laaaaaaaaar) mâlesef…Çok teşekkür ederim. Kardeşlerim döndüğünde ciddi ciddi konuşucam evet. yanlış anlatmisim eşimle ayrılmak istediğimi değil de tartistigimizdakendimi böyle dipte bulmak istemedigimle ilgiliydi söylemek istediğim şey kusura bakmayın. Yine de teşekkür ederim. 5. Olarak söylediğiniz şeye gelecek olursam çok haklısınız bundan böyle çok dikkatli davranicam.
Doktorun beni duyduğunu ama dinlemedigini benimle ilgili bilgileri aklında tutmadığı baskalariyla karistirdigiyla ilgili bir iki olumsuzluga şahit oldum onu düzeltmek geresiniminde bulunmak istemedim devam etmedim. sonrasinda Eşimle daha iyi gidiyordu ilişkimiz kendi kendime asabilecegimi düşünmüştüm ama yanılmışım yine bir olumuzlukta başa döndüm
Valla ben kurtarıcı olayım derken kendimi perişan ettim.Size de tavsiyem kendinizi kaldıramayacağınız sorumluluklar altına sokmayın.Dediğim gbi zaman elbet herşeyi bir yoluna iyi ya da kötü koyar.Kendinize ve ailenize odaklanın.Vicdani olarak rahatsınız,bir çok kez aradım,diyorsunuz.Bence fazlası insanın kendi kul hakkına girmesidir.Engellemicem evet. Bence de çok ergence ama ulaşılmak istendiğinde ulaşılamamak nedir anlasınlar istemiştim.
İnşallah hayatınız yoluna girmiştir.
Tam da dediğiniz gibi kurtarıcı rolünden çıkmam gerek evet. Herkese yetişirim belki ufacık iyi gelirim diye aylardır kendimi savuruyorum
Çok teşekkür ediyorum. Doktor konusunda o doktorla samimiyetin ilk baştaki gibi olacagiyla ilgili endişelerim var :) ama başka bir doktor arayışına girsem iyi olacak haklısınız.Estağfurllah… Depremlerde yakın kaybetmediğimiz halde görüntüler ve yaşananlar hâlâ zihnimde canlanıyor yardıma gittiğimiz vakitten… büyük acı(laaaaaaaaar) mâlesef…
Muhakkak notlarını düzgün alan ve insanları birbirine karıştırmayan bir doktor vardır! Ama yoksa da ben olsam yine de geri gider doktora da derim ‘Ben size de kırıldım, beni başkalarıyla karıştırdınız, sizin de kafanız kalabalık elbette ama daha dikkatli devam etmek için geldim’ diye. O da silkinir büyük olasılıklaMâlesef birçok doktorumuz da (özel hastanelerdekiler hariç) ayıptır söylemesi popolarından solur haldeler. Kendi çocuklarını bile yeri geliyorlar birbirilerine karıştırır haldeler herkese yetişmeye çalışmaktan sınırlı imkanlarla. Kendinizi gerektiğinde hatırlatmaktan çekinmeyin sakın
Dualarımız sizinle
ANLAŞTIK!Çok teşekkür ediyorum. Doktor konusunda o doktorla samimiyetin ilk baştaki gibi olacagiyla ilgili endişelerim var :) ama başka bir doktor arayışına girsem iyi olacak haklısınız.
Kalbimin kırılıp onlara karşı eskisi gibi olamayacagindan korkuyorum. Zamana bırakmak en iyisi evet. Vicdanı olarak rahatım evet küçükleri olarak büyüklük etmeye çalıştım bir arada tutmaya çalıştım.Valla ben kurtarıcı olayım derken kendimi perişan ettim.Size de tavsiyem kendinizi kaldıramayacağınız sorumluluklar altına sokmayın.Dediğim gbi zaman elbet herşeyi bir yoluna iyi ya da kötü koyar.Kendinize ve ailenize odaklanın.Vicdani olarak rahatsınız,bir çok kez aradım,diyorsunuz.Bence fazlası insanın kendi kul hakkına girmesidir.
Yok inanın hiç saçma bulmuyorum. Duygularımın mantığını çözmeye işin ehline gitmek istedim. Ama benden çok çevremdekilerin ihtiyacı var orası ayriANLAŞTIK!
Saçma gelebiliyor insana ‘elâleme ne anlatıyorum ki’ gibisinden. Ama öyle değil. Ruhun deşarj olmasına vesîle gerçekten
Bu organizasyon bozukluğu yüksek ve ekonomik refahla hayat standartlarının gittikçe yerlere yapıştığı memleketimizde terapiye muhtaç olmayan birini bulabileceğimize ben inanmıyorum zâtenYok inanın hiç saçma bulmuyorum. Duygularımın mantığını çözmeye işin ehline gitmek istedim. Ama benden çok çevremdekilerin ihtiyacı var orası ayri
:)Bu organizasyon bozukluğu yüksek ve ekonomik refahla hayat standartlarının gittikçe yerlere yapıştığı memleketimizde terapiye muhtaç olmayan birini bulabileceğimize ben inanmıyorum zâten
Ama bu işler zorla olmuyor. Hasta hasta olduğunu kabul etmediği mühletçe Sigmund Freud mezardan kalksa bir şey yapamaz o kişiye. Örnek olmak dışında bir çâre yok ne yazık ki.
Ama eşinizle ‘küslüğü’ rafa kaldıracak olursanız o taktirde ‘ilişki terapisi’ teklif edebilirsiniz. Belli olmaz, belki sıcak bakarSORMAK BEDAVA :)
Anne babanıza Allah gani gani rahmet eylesin. Kardeşilerinizi engellemeyin gerek yok. Ne kadar kırılıp üzülseniz de dediğiniz gibi onlardan başka kimseniz yok, onlar için de aynı şekilde. Belki onların yası yaşama şekilleri böyledir, biraz daha zaman tanıyın.:)
Daha önce sormuştum ya da bir büyüğümüze anlatalım durumumuzu aileden olmayan yardımcı olabilecek birine diye. Teklifi bile kendine çeki düzen vermesine yetmişti doğrusu. Çünkü sorun bende değildi ikimizde emindik. Eğer düzelir hayatımız normale dönerse ikinci çocuk meselesini açarsa o zaman teklif etmeyi planlıyorum. Hem beni anlar hemde belki normal bir aile(!) Olabilir hayatimizi bir şekilde sürdürüp gidebiliriz
Eşiniz bencil herifin teki ne olursa olsun kardeşlerinizden uzak durmayın. Yanlız hissettirmeyin zor zamanlardan geçmişiniz birbirinize sıkı sıkı sarılın. Aileniz için üzüldüm Allah rahmetiyle muamele etsin sizlerde de sabır versin .Evliyim bir çocuğum var. Severek ve 10 sene flortten sonra evlendik. Aliemden uzaktaydim.
Uyumlu sabirli bi yapiya sahibim.
Eşim ataerkil gelenekçi ve sanıyorum fazla bencil. Tatillerde onun ailesinde daha fazla kalır ailemde10 günlük iznin 3 günü ancak kalırdım. Bu sebepten ailesinin şahit olduğu tartışmalarımiz olmuştur. Zor bir çocukluğum oldu. Zor bir hayatım...
Depremde aliemi kaybettim. Üç kardeş kaldık. Eşim ve annesi yüzünden yas sürecinde çok zor zamanlar geçirdim. Nereden başlayacağımı bilmiyorum. Sadece surekli uyumak istiyorum. Hiçbir şey yapmamak..
Hayatta kalan kardeşlerime sürekli manevi destek olmak ve onlardan da destek görmek istedim. Ama hiç görmedim. Kendi başıma atlatmaya çalıştım yas sürecini. Kizima bakıp ağladığım onlarca gece.. Eşimle bir iyi bir kötü giden ilişkimiz var. Zaman zaman destek oldu zaman zaman intiharı bile düşündürdü.
İnanın kafamı toparlayıp giriş gelişme şekillerde bir tablo çıkaramıyorum. Anlayışınıza sığınarak.
Kardeşlerim dediğim gibi yanımda olmadılar. Şimdi ise sebebini bilmediğim bir şekilde ikisine de ulaşamıyorum. İkisi de aynı şehirde ve aramızda kilometreler var. Biri evli diğeri bekar. Ayrı yaşıyorlar. Aynı evde değiller yani. Bir ay oldu mesajlarıma bakmiyo aramalarima dönmüyolar.
Bekar olan tatil için bir haftalığına yanıma gelmeyi dusunuyodu. Bende kardesim geldiğinde yaparım biraz da götürür diye yemeklik bi seyler yapıyordum. Eşim de seni kaç gündür arayıp sormasınlar sende onları bu kadar düşün diye kızgın bir şekilde çıkıştı. Biz kimsenin annesi babası değiliz dedi. Bense sustum. Konuşmadım. Daha sonra anladı hatasını ama çok kırıcı oluyosun ben onu. Yanında olmak zorundayim.biz evliyiz diğer kardeşim de ama o bekar. Sende öyle düşünsen iyi edersin dedim. Yine üste çıkmaya çalıştı. Hep kendi haklıdır zaten. Hep beni bastırmaya çalışır. Cevap verdiğimde çok sinirlenir sen çok değiştin diyip beni manipüle eder.
Çok sinirlendiğim şey şu oldu benim aileme maddi çok az bir desteğimiz olmuştur. Ama kendi ailesine anne babalık ediyoruz neredeyse. Ufacık bir yemeklik yüzünden bu lafları sarf etmesi çok üzdü ve sinirlendirdi. Kendi ailesine her durumda destek oluruz. Psikolojik olarak iyi olmadığım zamanlarda aileme yapamadığım şeyleri kendi ailesine yapmasını destekledim. Giden geri gelmiyo diye düşünüp ailesine yapmak istedikleri konusunda destekledim salak gibi. Ama eşim kendi ailesine yaparken iyiydi benim.kardesime bir yemeklik yaptığımdaysa biz kimsenin anne babası değiliz diyebildi. Çünkü bunu ben defalarca kez demeliydim. Diyemiyordum o da ilk fırsatta bana kullandı. Günlerdir eşimle de bu tartışma yüzünden konuşmuyoruz. İki defa gönlümü almaya çalıştı bense beni kırdığını söyledigim için tartışma uzadı ve adım atma sakın bana dedi. Şimdi bende atmıyorum o da. Kaybettiğim aile üyelerimi çok özlüyorum. Kahroluyorum. Şimdi bide diğer kardeşlerim ve eşimden de böyle hak etmediğim bir muameleyle karşı karşıyayım. Cocuguma sarılıyorum sadece.
Hârika plan!:)
Daha önce sormuştum ya da bir büyüğümüze anlatalım durumumuzu aileden olmayan yardımcı olabilecek birine diye. Teklifi bile kendine çeki düzen vermesine yetmişti doğrusu. Çünkü sorun bende değildi ikimizde emindik. Eğer düzelir hayatımız normale dönerse ikinci çocuk meselesini açarsa o zaman teklif etmeyi planlıyorum. Hem beni anlar hemde belki normal bir aile(!) Olabilir hayatimizi bir şekilde sürdürüp gidebiliriz
Allah razı olsun teşekkür ederim. Evet biraz zamana bırakıcam. Yani çok detay vermediğim için şaşırma konusunda haklısınız tabi. Eşim bir senedir sürekli istiyo. Ama ben hazır hissetmedigimi söylüyorum. Kendime sürekli yineliyorum bu olanları unutup (burada uzun uzun anlatmadigim şeyler de dahil) ikinci çocuğu düşünürsen nur diye. Zaman zaman iyiye evrilen dönemlerimiz oluyo yine öyle zamanlardan bahsettim aslında. Normale dönüp hatasını anladığı zamanlar. Eğer çocuk isterse cift terapisini kabul ederse bende ikinci çocuğu düşünebilirim diye. Çünkü zaten çocuk yetiştirirken de dahil uyuşamadığımız bir çok nokta var.Anne babanıza Allah gani gani rahmet eylesin. Kardeşilerinizi engellemeyin gerek yok. Ne kadar kırılıp üzülseniz de dediğiniz gibi onlardan başka kimseniz yok, onlar için de aynı şekilde. Belki onların yası yaşama şekilleri böyledir, biraz daha zaman tanıyın.
Sizi asla üzmek istemem ama eşiniz bu psikolojideyken size 2 tabak yemek için laf edip, üstüne de kendini haklı görebiliyorken "ikinci çocuk" kelimesini cümle içinde kullanıyor olabilmenize çok şaşırdım.
Teşekkür ederim amin. Allah mekanlarını cennet etsin. Evet bencil bunun çok farkındayım. Her zaman yanlarındayim tabi ama bende onları yanımda istemiştim.♀ zamanEşiniz bencil herifin teki ne olursa olsun kardeşlerinizden uzak durmayın. Yanlız hissettirmeyin zor zamanlardan geçmişiniz birbirinize sıkı sıkı sarılın. Aileniz için üzüldüm Allah rahmetiyle muamele etsin sizlerde de sabır versin .
Çok teşekkür ederim. Duygusallığın dorugundaydim. Buraya yazmanın İyi geldiğini söyleyebilirim.Hârika plan!
Zâten ben fikri sâdece kendisi tek başına gitme ihtimâli düşük göründüğünden öne sürdüm.
Önemli olan her hal ve karda önce sizin mânen yükselmeniz. Bu kendiliğinden etrâfa elbette yansıyor (olumlu yahut olumsuz) ve konuları daha berrak bir üzüntünden arınmış zihinle değerlendirebilir hâle geliyorsunuz.
Gün doğmadan neler doğarKalbim sizinle
Estağfurullah, hepimize bir ara gelip gidiyorlar NORMAL!Çok teşekkür ederim. Duygusallığın dorugundaydim. Buraya yazmanın İyi geldiğini söyleyebilirim.
Çok teşekkür ederim. İnşallah güzel gelişir de bende sizlerle paylaşırımEstağfurullah, hepimize bir ara gelip gidiyorlar NORMAL!
Yazmanızın iyi gelmesine çok sevindimNe âlâ en tez vakitte güzel gelişmelerinizi de duymak umuduyla o taktirde
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?