- 4 Ocak 2018
- 253
- 123
- 53
- Konu Sahibi Anne civciv
- #1
eşime aşık değilim , anlaşamıyoruz o farklı bir dünyada ben farklı ama aynı evdeyiz . Çocuk olduğu için birbirimizi ev arkadaşı gibi idare ediyoruz . Yemeği ütüsü vs hazır olunca . Eve erzak vs getiriyor evine bakıyor ama işsiz bi süredir ama evi geçindiriyor . Cinsellik beklentimiz yok zaten . Duygusal aklı fikri para kazanmakta çünkü işsizlik sinirlerini aşırı yıprattı. Çocuk olmasa boşanır bi karavan alır dünyayı gezerdim o kadar bıktım ki herşeyden. Monoton hayattan . çoook bunaldım. Bayramda memlekete gittik babamın ben kadar osikopat bir adam olduğunu görünce ‘boşanmış olsam başıma kesinlikle musallat olur ‘ fikrimde ben kadar haklı olduğumu bir kez daha gördüm. hiçbir destekleyenim yok . Halimden anlayan yakın bir arkadaş komşum yok . Bi bebeğim var yüzümü güldürenim. Hayat gerçekten gerisi boş . Neden mi yazıyorum bunları. Çünkü çözümüm yok belki paylaşırsam azalır diye 


