Şuan ağlayarak açıyorum bu konuyu gerçekten çok zor durumdayım. Son çare sizlerden fikir bekliyorum.
Üç gün önce babamın evine geldim. Anne, baba ayrı. Herkes şuan psikolojik baskı yapıyor boşanmamam babam sabah akşam evine ne zaman gideceksin diye soruyor. Boşanmak istememi kesinlikle kabul etmiyor.
Herkes yuvanı yıkma şöyle böyle diye üzerime geliyor kimseye sığınamıyorum. Kime anlatsam derdimi yıkma diyor. Çok zor durumdayım gidebilecek hiç Bi yerim yok her kapıyı zorladım ama olmadı. Daha geleli üç gün oldu az önce baba denen şahıs ne zaman gideceksin evine diye tartışma çıkardı.
Başka bi şehirde yurda yazıldım ama bir ay sonra başlıyor oraya başlayıp işe başlamaktı amacım bu şehirde duramam.
Herkesin üzerimdeki baskıları üç günde bütün akraba fertleri duyup aynı şeyleri gelip bana söylüyor.
Annemin yapmak istediği tüm kapıları yüzüme kapatıp beni çaresiz bırakıp evime gitmem.
Bu durumda çok zor durumdayım eşimle birazda olsa görücü usulu annemin zorlamalarıyla evdeki sorunlardan kaçmak için evlendim ama sevgim yok.
Eski konularını bilenler belki hatırlar.
İnanın şu durumda istemeye istemeye eve gitmekten başka çarem yok gibi hissediyorum.
Evdeki rahatımı özledim sanırım çünkü bana hiç rahat vermiyorlar bu şehirde barınamıyorum. Ne kadar dik ve kararlı durmaya çalışsamda içimde fırtınalar kopuyor.
Lütfen geçecek deyin. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çaresizim.
Aklı başında hayatı yaşamış görmüş bireylerden fikirlerinizi istiyorum.
Lütfen eski konularımada bakın.
Üç gün önce babamın evine geldim. Anne, baba ayrı. Herkes şuan psikolojik baskı yapıyor boşanmamam babam sabah akşam evine ne zaman gideceksin diye soruyor. Boşanmak istememi kesinlikle kabul etmiyor.
Herkes yuvanı yıkma şöyle böyle diye üzerime geliyor kimseye sığınamıyorum. Kime anlatsam derdimi yıkma diyor. Çok zor durumdayım gidebilecek hiç Bi yerim yok her kapıyı zorladım ama olmadı. Daha geleli üç gün oldu az önce baba denen şahıs ne zaman gideceksin evine diye tartışma çıkardı.
Başka bi şehirde yurda yazıldım ama bir ay sonra başlıyor oraya başlayıp işe başlamaktı amacım bu şehirde duramam.
Herkesin üzerimdeki baskıları üç günde bütün akraba fertleri duyup aynı şeyleri gelip bana söylüyor.
Annemin yapmak istediği tüm kapıları yüzüme kapatıp beni çaresiz bırakıp evime gitmem.
Bu durumda çok zor durumdayım eşimle birazda olsa görücü usulu annemin zorlamalarıyla evdeki sorunlardan kaçmak için evlendim ama sevgim yok.
Eski konularını bilenler belki hatırlar.
İnanın şu durumda istemeye istemeye eve gitmekten başka çarem yok gibi hissediyorum.
Evdeki rahatımı özledim sanırım çünkü bana hiç rahat vermiyorlar bu şehirde barınamıyorum. Ne kadar dik ve kararlı durmaya çalışsamda içimde fırtınalar kopuyor.
Lütfen geçecek deyin. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çaresizim.
Aklı başında hayatı yaşamış görmüş bireylerden fikirlerinizi istiyorum.
Lütfen eski konularımada bakın.
