Çaresizlikk

stormanqel_

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Şubat 2016
1
2
1
Merhaba arkadaslar..
Lise 4. Sınıf öğrencisiyim. Mezun olmama sadece 4 ay kaldı. 2. Sınıfta geçiş yaptığım bu okulda benim için çok değerli olan bir öğretmene rastladım. Zamanla içim ısındı buzlarım eridi sanki annemde bulamadığım sevgiyi şefkati, onda buldum ilk defa.. Sizce bu normal bisey mi o kadar çok değer veriyorum ki mezun olacak olmam canımı acıtıyo. Çok alıştım sevgisine, annem olsa bu kadar severdim.. Kopamıyorum ne yapacağımı bilmiyorum. İnsan özannesi olmayan birine bunları hissedebilir mi? Sevgimi, verdiğim değeri ifade edecek kelimeler bulamıyorum. Bu kadar sevgi sizce de fazla değil mi? O kadar alıştım ki bi daha göremeyeceğim hiç bunu bilmek canımı yakıyor
 
belki de icinde bulunan bir boslugu onunla doldurdun .. sevmende bir sakınca yok diye düsünüyorum ancak buna bir sınır koymalı ve bu konuda kendini üzmemelisin
 
Neden göremeyesin ki? Ben hala lise hocalarımla görüşürüm. Alır bi minik pasta çay ısmarlatırım kendime okulda :)
Ne güzel bir ilişki kurmuşsunuz işte. Üzülme.
 
Garip bi durum ama herkesin psikolojisi yaşamı farklı olduğu için yorum yapmak zor ama mezuniyetten sonra da görüşürsünüz neden bidaha hiç görmicekmişsin gibi konuşuosun ki hatta okul bitip olgunlaştıkça öğretmen öğrenci ilişkisi de kalmıyor iki arkadaş gibi oluyorsunuz ben bile hiçbi aşırı samimiyetim olmadığı hocalarımla sosyal medyadan da olsa görüşüp mesajlaşıyorum bu şekilde
 
Anne gibi kimse sevilmez. Çok sevgili öğretmenin seni bir sövse feriştahı gelse ona karşı buzların erimez. Ama annen sana yüzbin şepeşillede çekse sıcak bir bakışı hepsini sineye çektirir affedersin.
 
Ben hala lise hocalarımla görüşürüm neden görüşmeyesinki.? Bende üni 3teyim hiç kopmadım sevdiklerimle.
 
Görebilirsin tabii. Hatta hocanda çok mutlu olur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…