40 yaşında bir bayanım.işyerime iki ay önce biri geldi.öyle konu açıldı.gelen giden herkesle ilgileniyorum. emeklilik ne zaman dedi.çalışmıyı seviyorum dedim.o da ben emekli askerim dedi.gitti.geçen çarşamba yine aynı adam geldi.boynumdaki kolyeye baktı.boynunuzdaki ayetel kursi duası mı dedi.evet.oradan konu açıldı.bana da al dedi.ben de öylesine tamam alırım dedim.eyüp sultandan almıştım dedim.o da orada pierre loti de var dedi.ben sadece camiye gidiyorum.pierre lotiye çoğu zaman çıkamıyorum dedim.o an bana 'dışarda karşılaşırsak çay içeriz değil mi.bu adımı beklemiyordum.sustum, hiçbişi diyemedim.ama ne biliyim adamın ilgisi konuşması hoşuma gitti.ama benden yirmi yaş kadar büyük.ertesi gün yine geldi, gülümsüyordu.iş için konuştuk.muhatap olmadım.gitti.ertesi gün tekrar gülümseyrek geldi.'ne kadar çok işiniz var.benim hayatım boyunca sizin kadar sizin kdar işim olmadı dedim.gülümsedi.gitti.
bir adam çok büyük, yanında yeğeni de vardı.48 yaşında vardı.çay içersiniz içersiniz dedi.yeğeninin evrakları için koşturuyor adam.kendi işi bile değil.sanırım beni görmeye geliyor.ben de adama karşı boş değilim.hayatımda biri olsun istiyorum.bundan sonraki adım ne olmalı.çok davetkar olmak istemiyorum ama adamı beden soğutmak da istemiyorum.bir de işyerinde oluyor bunlar.nasıl davranmalıyım