cenaze korkusunu yenmek

pembesu33

bayan pozitif :)
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2014
2.635
2.289
83
kizlar iyi geceler.. yakin zmanda bi tanidigim vefat etti ve yakinimiz oldgu icin canze evine hemen gttik ve ben cenazeyi yuzu acik halde deil ama yatarken uzeri ortulu halde gordum.. daha onceleride tanidgim biri vefat ettiginde ben 1 ay kadar evde tek basima kalamiyorum.. karanlik biyere giremiyorum. kalp krizi gecircek gbi oluyorum bu benim hayatimi cok zorlastiriyor. bu korkuyu nasil yenerim lutfen yardim edin yani illaki cenazeye gitmem deil ben duysam bile tanidigimin vefatini sanki karsima cikivercekmişcesine aklim gdyor bu korku nasil olustu bilmiyorum ama kucuklugumden beri var evliyim cocugum var ama ben hala geceleri mama yapmaya kosarak gdiyorum varmi bu korkuyu yenen banada soylermisiniz lutfen..
 
Belli ki travma derecesinde etkilenmişsiniz bir psikologla bu durumu aşabilirsiniz.
 
Ölümün ne olduğunu bilmeli ve kabullenmelisiniz önce.
Beynimiz bilmediği şeylere karşı korku yaşar.
Ölüm başka bir aleme geçiştir,biz nasıl hayatta iken o alemi gezemiyorsak onlarda burada gezinmiyor.
Ceset bir elbisedir ve sahibi gidince toprağa saklanır.
Ailenizden biri gidince bunu daha iyi anlayıp hissedersiniz,benide etkilerdi ancak annemi kaybedince bu olaya bakış açım değişti.
 
Ölen kişi tanıdığınız bildiğiniz ve muhtemelen size hayattayken zararı olmayan bir kişi. Öldükten sonra size ne yapabilir ki? Böyle düşünün desem de fayda etmeyecek. Sıkıntı daha büyük. Bir psikolog ile görüşmek iyi olur.
 
İman zayıflığından da korkabilirsiniz,
 
insanın dirisinden gelir ne gelirse, ölmüş sadece bir et yığını kalmış, ne yapabilir ki? Kalkamaz, konuşamaz, kıpırdayamaz bile... hani kasaptan et alıyoruz ya ondan farkı yok yatan kişinin. iyi günlerinizi anımsayıp iyi bir yere gittiğine inanmaktan ve dua etmekten başkasını yapamayız.
İnanır mısın Küçükken bana “gece sakız çiğneyen ölü eti çiğner” demişti kocakarılar epey zaman ölüden de Sakız’dan da etten de tiksindirmişlerdi. Bu tip şeyler hep cahillikten o cahilliği kafamızda kurgulamaktan oluyor.
 
İman zayıflığından da korkabilirsiniz,
Bence alakasi yok ve komik geldi, ölüden mezarliktan korkmak genelde hekesin yasadigi bisey, bilmedigi birseyden korkuyor o ne halde bilmiyor ve eskiden duydugumuz hikayeler korku filmleri hep bu korkuta zemin hazirliyor, yok ruh,peri virt zirt hikayeleri...
 
Bende de vardı bi dönem ama üstüne gderek aştım ben.. Bi ara üst üste cenaze çıkarınca korku falan kalmadı bende. Öldüğü anı gördüm eşimin teyzesinin ve her aşamada yanındaydım.

Ölü size zarar veremez. O kendi derdinde kendi aleminde.. Dua edin aklınıza geldikçe hem o hem siz huzur bulursunuz.. Ama geçmezse de psikolog yardımı alcaksınız mecbur..
 
Bir komşumuz vardı. Zamanında babaannen bizim evde vefat edince gunlerce evin önünden geçememişti. Yani yersiz bir korku. Ben hep ölüden değil diriden korkcan derim ama yapacak birşey yok tabi. Belki küçüklüğünde bir travma yaşadın. Çözüm icin psikolojik destek almalısın.
 
Bende cok korkardım ölüm haberi alınca midemde bulantılar başlardı cenaze evlerinde bişey yiyip içemezdim ta ki babaannem vefat edene kadar

Gasilhanede kapıda beklerken ben yine icim bir hoş gel dediler son görevini yap bir tas su dök işte o an tüm korkumlarım gitti sarılıp öpmek istedim öyle bir rahatlık geldi bana nasıl oldu bu inan bilmiyorum bir güç geldi , sanki uyuyordu ah canım benim

Cok duygulandım sonra bir bir yakınlarımı kaybettim ve artık hiç korkmadım hala cenaze evleri beni etkiliyor ama ölüm korkutmuyor
 
Basiniz sagolsun. Bende annemi kaybedince anlamistim.
 
Ne güzel anlatmışsınız ölümden korkan ben şu yazıdan sonra resmen ölüme farklı gözle baktım
 
Ne güzel anlatmışsınız ölümden korkan ben şu yazıdan sonra resmen ölüme farklı gözle baktım
rica ederim,insan hayatı bu dünyadan önce başlayan bir hayat aslında ve her bulunduğumuz alemi en güvenilir görüp benimsemişiz.
Anne karnı gibi aynı,daracık,karanlık,su içinde dururkende orada mutluyduk dünyaya gelmeye korktuk,geldiğimiz gibi ağladık.
Ama bir baktıkki burada hayat daha güzel,daha renkli ve ferah.
Ahirette öyle bir yer,dünyaya gözlerimizi açmadan yaşadığımız korku ve kaygı,gözlerimizi kaparkende bizimle.
Geldiğimiz durakların hepsi bir öncekinden daha geniş ve daha ferah aslında.
 
yaa ne kadar güzel ifade etmişsiniz gerçekten.Bende hep böyle düşünürüm.Anne karnındayken bu dunyaya dogduk burdanda ahirete dogacagiz.sadece bilmediğimiz için korkuyoruz aslında.Konu sahibine gelincede bende önceden aynı şeyleri yaşardım fakat insan en yakınını kaybedince korku falan kalmıyor.Bende annecigimi kaybettim bir yıl once.şimdi mezarlıklar bile farklı güzel geliyor gözüme.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…