Evet mezarlıklar bile artık farklı bir anlam ifade ediyor,annem çok süslü biriydi mezarını sürekli mevsimine göre çiçeklerle süslerim,konuşurum dertleşirim.yaa ne kadar güzel ifade etmişsiniz gerçekten.Bende hep böyle düşünürüm.Anne karnındayken bu dunyaya dogduk burdanda ahirete dogacagiz.sadece bilmediğimiz için korkuyoruz aslında.Konu sahibine gelincede bende önceden aynı şeyleri yaşardım fakat insan en yakınını kaybedince korku falan kalmıyor.Bende annecigimi kaybettim bir yıl once.şimdi mezarlıklar bile farklı güzel geliyor gözüme.
Bende aynı senin gibiyimok etkileniyorum ben atlatamadım halakizlar iyi geceler.. yakin zmanda bi tanidigim vefat etti ve yakinimiz oldgu icin canze evine hemen gttik ve ben cenazeyi yuzu acik halde deil ama yatarken uzeri ortulu halde gordum.. daha onceleride tanidgim biri vefat ettiginde ben 1 ay kadar evde tek basima kalamiyorum.. karanlik biyere giremiyorum. kalp krizi gecircek gbi oluyorum bu benim hayatimi cok zorlastiriyor. bu korkuyu nasil yenerim lutfen yardim edin yani illaki cenazeye gitmem deil ben duysam bile tanidigimin vefatini sanki karsima cikivercekmişcesine aklim gdyor bu korku nasil olustu bilmiyorum ama kucuklugumden beri var evliyim cocugum var ama ben hala geceleri mama yapmaya kosarak gdiyorum varmi bu korkuyu yenen banada soylermisiniz lutfen..
Bende aynı senin gibiyim çok etkileniyorum ben atlatamadım hala
Bunu okuyunca gözlerim doldu. Allah rahmet eylesin, kabri nurla dolsun. Annem 2 haftadır yurtdışında, 2 hafta sonra dönüyor. Bu kadar zaman içinde bile nasıl özledim bir bilseniz, evli olmama rağmen o kadar yapacak şeyim olmasına rağmen .Bende de ayni durum vardi evde kendi basima duş bile alamazdim taa ki annem vefat edene kadar morgda opup kokladim ilk gece uyumadim butun odalari gezdim belki annem gelir diye 7 sene oldu Allah yakininda gostermesin canim ama tedavisi vardir elbet
evet kesinlikle haklısın am aherkez aynı düşünmüyor.. öyle deil ama ben tanıdğım birinin vefatını duysam bile çok korkuyorum illa görmeme gerek yok bilmıyorum içim ürperiyor hatta televizyondaki ünlüleri bile kaybedince onlardanda korkuyorum tabi kısa sürüyordu ama bu sefer cenazeyle aynı odada durunca üstüne üstelik çok yakınım 2 kişinin daha ömrünün az kaldığını öğrenince psikolijim bozuluyo resmen 1 haftadır hayatımdaki insanlar gidiyorÖlüden degil de diriden korkmak gerektigini dusunurseniz, mantiken asabilirsiniz zaten. Ayrica ölü yikamak ,morgta calismak gibi bir mesleginiz yoksa kac defa ölü gorebilirsiniz ki? Bu sekilde telkinlerde bulunun kendinize.
Ölüyü de morga kadirmak yerine evin ortasina yatirma mantigi da bir degisik, ne isi varsa evde,alinip goturulmeli ya. Veya eve taziyeye gelen insanlarin o manzarayi gormesine engel olmak lazim. Bizler neyse de coluk cocuk etkilenir
Anladim,sizinki cok daha farkli bir travmaymis. Umarim cabuk gecer,destek almak sart olmus bu boyuttaysaevet kesinlikle haklısın am aherkez aynı düşünmüyor.. öyle deil ama ben tanıdğım birinin vefatını duysam bile çok korkuyorum illa görmeme gerek yok bilmıyorum içim ürperiyor hatta televizyondaki ünlüleri bile kaybedince onlardanda korkuyorum tabi kısa sürüyordu ama bu sefer cenazeyle aynı odada durunca üstüne üstelik çok yakınım 2 kişinin daha ömrünün az kaldığını öğrenince psikolijim bozuluyo resmen 1 haftadır hayatımdaki insanlar gidiyor
bende şuan yanlz odada bile kalamıyorum ve bebeğim var sureklı onunl ailgilenmem lazım ayy çok zorlaştı yaaHalamin olumunden sonra bende ayni senin gibi oldum 2 ay kadar annemle uyudum yalniz odada bile kalamiyordum sonra zamanla gecti bu korkum
yaa nasıl yani gece yatarken göznünün önüne gelmiyormu bu sizi korkutmuyormuBen gasileyim yani cenaze yıkıyorum inanın ölüden zarar gelmez diriden korkun emin olun zaten kalkıp gelecek olsa geleceği kişi siz ve sizin eviniz olmaz
ay allahım daha sonra apartman dairesine girerken korkmadınız mı pekiÖlümle ilk nasıl tanıştığımız da bence önemli. Ben mesela 7 yaşımdaydım ve o zamana kadar ölüm nedir bilmezdim, benim için çok yabancı bir kavramdı. Görk gürültülü ve şimşekler çakan bir akşam üstü telefonla gelen bir haberdi, benimle yaşıt aile dostumuzun oğlunun gölde boğulduğunu öğrendik. Ben ölüm nedir bilmediğimden boğulma sonucu da ölünebileceği ihtimalini düşünmüyorum, çocuk aklıyla babama yan çevirip ağzından suyu boşaltırlarsa birşeyi kalmaz demişim fakat gök gürültüsünden şimşek çakmasından korkmayan ben 3 yıl boyunca korktum. Sanki öye havalarda hep biri ölecekmiş gibi.
Cenaze evlerine giremezdim çocukluktaki bu olaydan dolayı, sanki o eve girersem devamı gelecek gibi. Ama hayat işte haftasonu evimdeyim ben ailemden farklı şehirde yaşıyorum iş dolayısıyla. Evde geç kahvaltı yaptım haftasonu diye birden bi kıyamet koptu apartmanda üstelik alt katımdan geliyor. Panikle evden fırladım aşağıya sesleniyorum ne oldu diye, baktım millet iniyo dedim kesin birine bişey oldu. Alt daireme indik ben idrak edemedim bir türlü herkes şaşkın falan. Evin sahibi koltukta yatıyo dedim adam baygın, herkes birileriyle ilgileniyo bende onu ayıltmaya çalışıyorum meğer adam vefat etmiş ondanmış tüm olay.
Hoş bir tecrübe olmasa da ondan beridir ölümü kabullendim sanırım, artık korkmuyorum...
Yok korkmadım o sonmuş demek ki. Ölüyü bayıldı diye ayıltmaya çalışınca korku falan kalmamış sanırım, sadece sevdiğimiz bir komşumuzdu üzüntüsünden korkumu sınayamadım o esnada ama artık korkum yok mesela. Bu olaydan sonra kaç cenaze evine girdim oradan biliyorum korku kalmadığını. Gök gürleyip şimşek çaktığında da etkilenmiyorum. Zamanla sanırım yaşanmışlıklarla aşılıyor bir şekilde ama sizdeki boyut daha farklı anladığım kadarıyla, bu de belki profesyonel destek gerektirebilir.ay allahım daha sonra apartman dairesine girerken korkmadınız mı peki
yani canım şuan bende korkuyla karışık heran ölebileceğimizi anladım çok yakınım dha çok genç ve ömrü az kaldı dediler gözümün önünde dimdik bir insan ben yüzüne baktıkca kahroluyorum kendisinin haberi yok. bunun üzüntüsü ve yakın zamanda cenaeden korkmam bunların hepsi aynı zmanda gelince psikolojim bozuldu sanırımYok korkmadım o sonmuş demek ki. Ölüyü bayıldı diye ayıltmaya çalışınca korku falan kalmamış sanırım, sadece sevdiğimiz bir komşumuzdu üzüntüsünden korkumu sınayamadım o esnada ama artık korkum yok mesela. Bu olaydan sonra kaç cenaze evine girdim oradan biliyorum korku kalmadığını. Gök gürleyip şimşek çaktığında da etkilenmiyorum. Zamanla sanırım yaşanmışlıklarla aşılıyor bir şekilde ama sizdeki boyut daha farklı anladığım kadarıyla, bu de belki profesyonel destek gerektirebilir.
Kendini telkin et yani herkesin ölümlü olduğuna, bunun ne ilk ne de son olduğuna vs.yani canım şuan bende korkuyla karışık heran ölebileceğimizi anladım çok yakınım dha çok genç ve ömrü az kaldı dediler gözümün önünde dimdik bir insan ben yüzüne baktıkca kahroluyorum kendisinin haberi yok. bunun üzüntüsü ve yakın zamanda cenaeden korkmam bunların hepsi aynı zmanda gelince psikolojim bozuldu sanırım
evet aslında bu konuda çok fazla bilgi sahibi olmadığımdan belkidebu korkum ne bliyim yinede soğuk ürpertici bişey tesekkur ederım canım cokKendini telkin et yani herkesin ölümlü olduğuna, bunun ne ilk ne de son olduğuna vs.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?