oğlum,bebeğim...ilk günlerde,senin karnımda olduğunu öğrendiğim ilk günlerde,dünyadaki en mutlu insan en mutlu kadın bendim..babanla beraber her gece ellerimizi karnıma koyar sana dünyanın en masum en içten en güzel cümlelerini söylerdik.bir oğlumuz olacağını öğrendimiz zamandan sonra seninle ilgili çok güzel hayaller kurmaya başladık.baban seni maçlara götürmeyi,omuzlarında taşıyıp parka gitmeyi,hafta sonları seninle balık tutmaya gitmeyi hayal etti.babacım deyip boynuna atlamanı istediğini hayal etti..bense baban kadar yakışıklı olmanı hatta ona benzemeni istedim hep..gün geçtikçe büyüdün içimde oğlum.bu sabırsız kadın,seni hayat boyu göstermediği bir sabırla beklemeye başladı..hergün dualar ettim meleğim senin için,sağ salim kucağıma gelmen için,benim koynumda uyuyup yine koynumda uyanman için..hergün sana küçücük kıyafetler aldım..benim yakışıklı oğlum giyecek bunları deyip aldığım o eşyaları hergün kokladım,öptüm..bazen bizi çok korkuttuğun zamanlarda korkudan hep gözyaşı döktüm..bizi bırakıp gitme oğlum yaşayacağımız çok şeyler var dedim.anneciğinin yüreği hep ağzındaydı.seni çok özlüyordu ama aynı zamandada çok korkuyordu..ve bir cuma günü senin kalp atışlarını dinlerken birden neler oldu öyle? seni kollarıma almak için hemen ameliyata girdim.orda kalmaktan sıkıldığını biran önce kollarıma gelmek istediğini düşündüm.düşündüm ki oğlum beni özledi artık anneme gitmek istiyorum dedi..oysa 3 gün vardı dünyaya gelmene sadece 3 gün..3 kısacık gün..sabırsız annen seni 9 ay bekledi nasıl sabretti bi bilsen..ama sen ben uykudayken doktor amcanın kollarında beni bırakıp gittin..neden gittin oğlum..ben seninle sabretmeyi öğrenmiştim..hani koynumda uyucaktın..gülümsemenle hayatımızı aydınlatacak varlığınla bizi şahlandıracaktın..oğlum,meleğim,benim yakışıklım senin cansız bedenini kucaklayacakmışım oysaki..öyle çok güzeldin ki oğlum sana bakmaya doyamadım.öyle çok babana benziyordun ki inanamadım..rabbim dualarımı kabul etmişti..çok yakışıklıydın bakmaya doyulmaz bi yüzün vardı..ama Allahım seni okadar çok sevmişti ki yanına aldı oğlum..sen melek ol istedi, cenette koşup oynamanı istedi..sen cennetlere layıkmışsın ne mutlu..ama isterdim koynumda olmanı,göğsümden süt emmeni....baban hergün yanına geliyormuş..seninle konuşuyormuş..biliyo musun oda seni çok özlüyo oğlum..kaç kere gizli gizli ağlarken buldum babanı bana seni çok özlediğini söyledi..seni çok özlüyoruz meleğim..içim yanıyo çok.yüreğimde cayır cayır yanan bi ateş..nefes alırken bile zorlanıyorum.sürekli uyumak istiyorum.belki rüyama gelirsin beni öpersin,elimi tutarsın canım annem benim hep yanındayım dersin.nasıl hasretim sana oğlum kokuna,bakışına,gülüşüne nasıl hasretim bilemezsin..
bugün yine baban sana gelmek istedi..beni de götür yanına gelemezsem bile uzaktan bakayım dedim sana..kırmadı beni..beraber geldik yanına..uzaktan bakarken sana dayanamadım yine ağladım,el salladım,kokulu öpücükler yolladım..
seni kara toprağa koydum..içim yana yana..üşür benim oğlum götürmeyin..hava çok soğuk ne yapar benim oğlum kara toprağın altında..bırakın yanımda kalsın o daha çok küçük dayanamaz dedim ama dinlemediler.şimdi seni gördüğüm kucağıma aldığım o 10 dakikayla ömür boyu hatıralarımdasın benim aşkım oğlum..seninle çok şeyler öğrendim ben..daha çok sevmeyi,daha çok özlemeyi,daha çok sahiplenmeyi ve daha çok sabretmeyi..sen daha doğmadan bana çok şey kattın annecim..çok teşekkür ederim..beni cenette beklediğini biliyorum yanına gelicem birgün annecim.kavuşucaz rabbim bizi cennetinde buluşturacak ozamana kadar seni hep özliycem aşkım oğlum,yakışıklım benim..