- Konu Sahibi MelegimveAskim
- #1.161
Bende olduğunu öğrendiğimizde baban ve ben bambaşka diyarlara uçmuştuk, sende biliyorsun bebeğimmm.heycan mutluluk dünya bambaşka olmuştu, kutlamalar yaptık sen geliyorsun diye...8 hafta kaldın benimle, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım senin için, meleğimmm.hayatımda ilk defa düzenli,sağlıklı beslendim.hergün sevdim konuştum seninle.minik kalbinin atmadığını öğrendiğim gün dünya simsiyah oldu ama yinede bırakmayacaktın sen beni...bırakmazdın emindim, boşuna üzüyordum kendimi.ve tam 8.haftanda şiddetli ağrı ve kanamam olduğu halde ısrarla bekledim, bir mucize ya Rabbi...ve aldılar seni, sesim kulaklarımda "neden Dr.bey neden oldu neden". memnun olmadım ÇARESİZLİK hiç sevmedim ben seni.ben böyle ajiteyken meleğim sen biraz daha kal diye elimden geleni yaptım, inan bana... o yüzden ellerimi tuttular...ve sen uctun ama ben sana ne olduğunu malesef biliyorDum...beni bıraktığında düşündüğüm tek şey; ben anne olmayı hak etmiyorum demek ki; bebeğim kalmadı benimle, oldu...Sonra bu düşünceler geçti bebeğimmm.Beni merak etme daha iyiyim, seninde cennette beni ve babanı beklediğini düşünüyorum Can ımm benim,aşkım aşkımız...
Allah ım daha büyük acılar yaşatmasın verdiğinede vermediğinede elhamdulillah...Anneliğin azı çoğu olmaz dedi bir arkadaşım, haklı Anneliğin azı çoğu olmaz......
Allah ım daha büyük acılar yaşatmasın verdiğinede vermediğinede elhamdulillah...Anneliğin azı çoğu olmaz dedi bir arkadaşım, haklı Anneliğin azı çoğu olmaz......