doğum hikayemi size yazmak nasip olmamıştı.. yazayım bariii.. biliyosunuz benim tüp olduüğu için sezeryan tarihi vermişleridi ama tarih marih dinlemedi kızçem, içerde canı sıklmış erkenden geli verdi..
doğumdan bi kaçgün önce kaynanam geldi beni beklemeye.. doğuracağım gün annem geldi.. hiç beklemezken iş çıkışı ablam geldi.. (bunlar hep başka ilden geldiler) neyse yemek yedik misafir geldi. misafirler 12de gitti. hatta gelenarkadaşların kocasıyla beni,m kociş kızçemle bizim artık ortak odamız olan odaya tvyi duvara kurdular felan neyse.. onlar gitti. ama benim sabahtan beri bi değişik ağrım var.. Cenab-ı mevlam bana malum etti.. "gülercim bu ağrılar farklı bebişin gelmesi yakındır diye hep bi his geçti içimden" büyüklerimden duymuştum ilk ağrımın geldiğini anlayınca gittim lavoboya suya 3defa söyledim. ağrım var diye.. (sular seller gibi doğuraymışım diye)
dedimya o gece misafir vardı diye.. ev kalabalık yani.. bende bi sıkıntı bi ağrı ne oturabiliyom ne yatabiliyom.. kimseyede bişey belli etmiyom.. arada koridora çıkıyom.. neymiş kocişlere bakıyom.. yalan ağrım var ben dolanıyom..
neyseki 12de gittiler.. annelere dedimki benim ağrım var.. kimse beni tınlamadı.. yatakları açtık yatıyoruz.. ablamızn odasıbna gitti. temiz çarşaf verdim.. kocişte yanımda, ablama dedimki.. abla benim ağrım, bak bişiy olursa ilk seni çağırıcaz haberin olsun.. ablam tamam tamam deyip beni salladı.. ciddiye almadı.. koşide yatarken dedim bakbende bi haller var ona göre.. öf pöf yapmıyorum ya kimse beni tınlamadı.. hatta kociş bile tamam tamam deyip salladılar beni..
gece 4-4.30 gibi suyum geldi. kocişi uyandırdım.. banyoya zor attım kendimi.. benden habire su geliyo.. ÇİDOŞUMUN dediği aklıma geldi. bi damacana su gelir demişti hakkentende öyle, hastaneye gidene dek devamlı geldi..
neyse.. banyodayız.. yerdeki paspasları kaldır dedim eşime o derece su geliyoki üstümü çıkarana dek gelenler yerdeki giderden aksın etraf batmasın dedim.. kocişte bir panik.. ilk defa onu bukadar korkmuş, panik halde ve çaresiz gördüm.. bembeyaz olmuş gözler yalvarırcasına bana "ne yapçaz şimdi, neyapmalıyım şimdi, napıcam ben şimdi bana bişey de napayım ben şimdi" ama omuzları düşmüştü kıyamadım.. ben gayet sakindim tamam ağrım vardı ama kocişin o hali beni cesaretli olmaya itmişti.. yanağından ve dudağından öptüm kocişi "korkma hayatım kızımız geliyo, bak gelen suyun rengi pembe, siyah olsaydı kötüydü, herşey yolunda yani.. sen ablamı uyandır oda anneleri uyandırsın.. sende tlf al gel.. buzdolabının üstünde hastanenin nosu ve dr un cebinin yazılı olduğu kağıt yapıştırdım onu al gel.. banada şofbeni açki bacaklarımı yıkayım dedim.."
macera böyle başladı.. baktımki suyun kesilmeye niyeti yok, banyodan çıkıp hasta bezi bağladım kendime.. bornozla çıkıp yatak odasında oturdum.. ama evdeki an sakin kişi bendim.. herkes bir panik.. anneler oturmuşlar koridora ağlıyorlar.. ablam saniyede bavulu kapının girişine koymuş, hasneye ekmek peynir felan koyuyordu. bi taraftanda içerlerini topluyordu.. çağırdım ablamı boşver onları annler yapsın sen fotoğraf makinemi çantama koy, şeçkinin kıyafetlerini ver, dolaptada benimkiler var hepsi hazır ver bana biz giyinelim.. ağrımda var ama belli etmiyorum.. bana sıtmada geldi titriyorm.. kocişin giysilerini haftalar öncesinden hazırlayıp kapının arkasına asmıştım. hatta kemer ve çorabını bile pantolonun cebine koymuştum.. o panikte bişey bulamaz beni kociş diye.. iyikide hazırlamışım.. gerçektende bulamazmış.. arabaya bindik gittik.. yoldada hiç of pof yapmadım.. hep dua okudum... hastaneye girdik ilk muaynem yapıldı, açılmam azmış, suyumda tamamen bitmiş.. sezeryan dendi.. zaten drumlada sezeryan diye konuşmştuk.. beni odama götürüp hazırladılar.. sezeryan için sedyeye yatırıp asansörle yukarı çıkardılar.. hep dular ettim taki bayılıncaya dek.. asansörde bi şaşırılmışlık vardı üzerimde, şimdi beni doğumamı götürüyorlar.. şimdi benim bebeğimmi olucak, karnımdakini kucağımamı vericekler diye bi yoğun duygulardaydım.. ağlamamaya çalışıyodum.. felaket üşüyo ve titriyordum.. korku heyecen hiçbişiy yoktu.. çok sakindim.. hatta drum bile aileler senden daha panik seni rahat gördüm dedi..
neyse işlem bitti. odaya geldim.. yatağıma yatıdılar bi ses duydum.. kızımın sesiydi.. birisi bana bebeğimi gösteriyordu.. hayal mayal bulanık bi görüntüyle götdüm kızımı daha tam ayılmamıştım..
ben sipinal aneztesi istemiştim bebeğimi ilkben duyayım diye.. gece yarısı gittiğimizden genel anestesi oldum ama kızım beni beklemiş hiç ağlamamış.. ben gelince ağlamaya başlamış.. yani çok şükürki rabbime kızımı duydum.. o bitaraftan ben bitaraftan başladık ağlamaya
allah bugünleri herkese nasip etsin..
misafir geldi ben çıkıyom yine gelirim..
![cemrem1.jpg]](http://img80.imageshack.us/img80/192/cemrem1.jpg])
