öyle çok zor oluyor ya. benim annemin teyzesi de öyleydi. her işe enişte koşardı. teyze senelerdir yaşadığı hatta yerlisi olduğu semtte nereden nereye hangi dolmuşla otobüsle gidebilir bilmezdi. fatura, alışveriş her iş ama her iş eniştedeydi. hepsini adam hallediyordu. ev bütçesini de enişte yönetirdi tabii. arada bizim yanımıza kalmaya geldiğinde, gelmeden önce markete uğrardı, eve geldiğinde de kaç para ödedi, ne kadar para üstü aldı, almadı asla bilmezdi bu nedenle eksik alırdı parayı da. hayatla bağlantısı yoktu resmen o anca yesin, içsin gezsin
sonra enişteyi kaybettik tabii, teyze aşırı afalladı. yaş da vardı yani zor da olsa öğrendi bişeyler yapmayı. biraz biz yardım ettik biraz o keşfetti falan.
düşünüyorum da ben geçen sene tutacağımız evin internet altyapısı yok diye evi tutmaktan vazgeçmiştim. benim için çok önemli çünkü işim full internet. millet iskansız evi nasıl tutuyor anlamıyorum yahu elektriğin, suyun, gazın bağlı değil. nasıl yaşanır orada.