Hanımlar merhaba,
Şimdi benim çok sağlam, aklımı yerine getirecek yorumlara ihtiyacım var. Siz hep doğru yönlendiriyorsunuz, size gerçekten güveniyorum.
Ben 15 yıllık evliyim, biri orta biri ilkokulda iki evladım var. Eşimle güya severek evlendik, öncesinde nişan atmaya kalktım sinirliliğini görüp, allem etti kallem etti evlendik. (Klasik düzelir zannı) inişli çıkışlı bir evliliğimiz var. Maddi sıkıntımız yok.
Benim sorunum eşimin zorbalığı. Bana ve çocuklara karşı iyi olduğu zamanlarda bile hep diken üzerindeyiz. Neye kızacağı neye ceza vereceği belli olmuyor. Çocukları bir yüceltiyor bir aşağılıyor. Ben lafını esirgemeyen biriyim. Karşısında duruyorum öyle durumlarda, sen karışma diye bağırmaya başlayıp, başka ıvır zıvır şeylerimden çıkıyor.
Gece ondan sonra yatsam çıt çıkarsam homurdanıyor sabah laf ediyor uyuyamadım vs. Üzerime alınmazsam ve cevap vermezsem daha da çok suçluyor. Kavga etmek hoşuna gidiyor. Kendisi hiç dikkat etmez bu arada gürültü de yapar. Ben söylediğimde sen de şöyle yapmıştın böyle ses çıkarmıştın vs. Delirtiyor.
Hiç bir aksaklığı güzelce söylemiyor. Hep laf sokarak, kızarak. Çocuklar bir şey yemek istemediğinde zorluyor. Zorlama deyince öfkelenip bağırıp çağırıp gidiyor. Çocuklar birlikte yemeğe oturmak dahi istemiyor. Ayrı yedirsem de bu sefer dolaptan getirtip zorluyor.
Hasta olmam hoşuna gitmiyor. Bir gün gece fenalaştım hastaydım. Öncesinde atışmıştık bişeye. Nefes alamıyorum beni götür dedim kendin git dedi. Arkadaşım geldi götürdü 3 saat hastanede yattım bir kez aramadı. Sabaha karşı döndüm, tek kelime sormadı.
Yıllardır sürekli acaba neye kızar neye laf sokar diye düşünmekten helak oldum. Kendimi ve çocukları korumaya çalıştığımda hep kavga etti sindirdi. 3 kez boşanmak istedim çeşitli yıllarda. Üçünde de önce tüm öfkesini kustu sonra da yalvar yakar oturttu beni. Değişir sandım yanılmışım.
41 yaşındayım. İş bulamıyorum. Evden bir şeyler yapıp üç kuruş kenara attım. Para esirgemez zaten, nakit vermez doğru düzgün ama ihtiyaçlarımızı karşılamamıza birşey demez. Maddi imkanlarına çok tutunmuştum ama artık tek lokmasında gözüm yok. Zaten harcayan bir kadın da olmadım hiç.
Hiç bir soframda tadım kalmadı. Hiç bir tatilde mutlu değilim. Bir kez bile canım hayatım demedi. Cinselliği unuttum. Ayda bir kez o da benim lafımla. Bakımlıyım güzelsin de derler. Bir kez bile güzel karım demedi. Yaptığı hiç bir kabalık için özür dilemedi. Kendi çıkarı söz konusu değilse benim yararıma dokunacak bir şey yapmaz ya da bin bir suratla, pişman ederek.
Yıllardır denemediğim şey kalmadı. İlaç kullandım olmadı. Her türlü kadın erkek ilişkisi kitabını okuyup uyguladım. Mülayim kadın oldum, hırçın kadın oldum, müdana etmeyen kadın oldum, küstüm, barıştım pohpohladım olmadı. Adam hep aynı. Kimse dert getirmesin, yaptığı hiç bir kabalığa itiraz edilmesin. Onun dediği olsun. Etrafında insan bırakmadı. Herkes kötü herkes hatalı o mükemmel.
Cıvıl cıvıl uyanırdım eskiden. Şimdi uyanmak istemiyorum. Eskiyi, evlenmeden önceki yıllarımı özlüyorum. Dövmüyor, küfür etmiyor. Ama bakışları(gözüme bakmadan konuşuyor ekseri), sözleri tokattan beter. Ağır zorbalık, sindirme, psikolojik şiddet içerisindeyim.
Bu hafta psikolog randevusu aldım. Boşanmak istiyorum ama ayağıma kapanacak. Mal mülk vermek istemeyecek. Neler yaşarım, ayağa kalkabilir miyim tekrar? Ne yapayım ben bir şeyler söyleyin lütfen.
Çok uzun oldu okuyanlara çok teşekkür ederim.
Şimdi benim çok sağlam, aklımı yerine getirecek yorumlara ihtiyacım var. Siz hep doğru yönlendiriyorsunuz, size gerçekten güveniyorum.
Ben 15 yıllık evliyim, biri orta biri ilkokulda iki evladım var. Eşimle güya severek evlendik, öncesinde nişan atmaya kalktım sinirliliğini görüp, allem etti kallem etti evlendik. (Klasik düzelir zannı) inişli çıkışlı bir evliliğimiz var. Maddi sıkıntımız yok.
Benim sorunum eşimin zorbalığı. Bana ve çocuklara karşı iyi olduğu zamanlarda bile hep diken üzerindeyiz. Neye kızacağı neye ceza vereceği belli olmuyor. Çocukları bir yüceltiyor bir aşağılıyor. Ben lafını esirgemeyen biriyim. Karşısında duruyorum öyle durumlarda, sen karışma diye bağırmaya başlayıp, başka ıvır zıvır şeylerimden çıkıyor.
Gece ondan sonra yatsam çıt çıkarsam homurdanıyor sabah laf ediyor uyuyamadım vs. Üzerime alınmazsam ve cevap vermezsem daha da çok suçluyor. Kavga etmek hoşuna gidiyor. Kendisi hiç dikkat etmez bu arada gürültü de yapar. Ben söylediğimde sen de şöyle yapmıştın böyle ses çıkarmıştın vs. Delirtiyor.
Hiç bir aksaklığı güzelce söylemiyor. Hep laf sokarak, kızarak. Çocuklar bir şey yemek istemediğinde zorluyor. Zorlama deyince öfkelenip bağırıp çağırıp gidiyor. Çocuklar birlikte yemeğe oturmak dahi istemiyor. Ayrı yedirsem de bu sefer dolaptan getirtip zorluyor.
Hasta olmam hoşuna gitmiyor. Bir gün gece fenalaştım hastaydım. Öncesinde atışmıştık bişeye. Nefes alamıyorum beni götür dedim kendin git dedi. Arkadaşım geldi götürdü 3 saat hastanede yattım bir kez aramadı. Sabaha karşı döndüm, tek kelime sormadı.
Yıllardır sürekli acaba neye kızar neye laf sokar diye düşünmekten helak oldum. Kendimi ve çocukları korumaya çalıştığımda hep kavga etti sindirdi. 3 kez boşanmak istedim çeşitli yıllarda. Üçünde de önce tüm öfkesini kustu sonra da yalvar yakar oturttu beni. Değişir sandım yanılmışım.
41 yaşındayım. İş bulamıyorum. Evden bir şeyler yapıp üç kuruş kenara attım. Para esirgemez zaten, nakit vermez doğru düzgün ama ihtiyaçlarımızı karşılamamıza birşey demez. Maddi imkanlarına çok tutunmuştum ama artık tek lokmasında gözüm yok. Zaten harcayan bir kadın da olmadım hiç.
Hiç bir soframda tadım kalmadı. Hiç bir tatilde mutlu değilim. Bir kez bile canım hayatım demedi. Cinselliği unuttum. Ayda bir kez o da benim lafımla. Bakımlıyım güzelsin de derler. Bir kez bile güzel karım demedi. Yaptığı hiç bir kabalık için özür dilemedi. Kendi çıkarı söz konusu değilse benim yararıma dokunacak bir şey yapmaz ya da bin bir suratla, pişman ederek.
Yıllardır denemediğim şey kalmadı. İlaç kullandım olmadı. Her türlü kadın erkek ilişkisi kitabını okuyup uyguladım. Mülayim kadın oldum, hırçın kadın oldum, müdana etmeyen kadın oldum, küstüm, barıştım pohpohladım olmadı. Adam hep aynı. Kimse dert getirmesin, yaptığı hiç bir kabalığa itiraz edilmesin. Onun dediği olsun. Etrafında insan bırakmadı. Herkes kötü herkes hatalı o mükemmel.
Cıvıl cıvıl uyanırdım eskiden. Şimdi uyanmak istemiyorum. Eskiyi, evlenmeden önceki yıllarımı özlüyorum. Dövmüyor, küfür etmiyor. Ama bakışları(gözüme bakmadan konuşuyor ekseri), sözleri tokattan beter. Ağır zorbalık, sindirme, psikolojik şiddet içerisindeyim.
Bu hafta psikolog randevusu aldım. Boşanmak istiyorum ama ayağıma kapanacak. Mal mülk vermek istemeyecek. Neler yaşarım, ayağa kalkabilir miyim tekrar? Ne yapayım ben bir şeyler söyleyin lütfen.
Çok uzun oldu okuyanlara çok teşekkür ederim.
