çıkmazdayım..ne yapmalıyım

Erkekler bayanlara göre farklı oluyo işte. İdare etmek zor ama bi şekilde yapmakta lazım..

Bence öncelikle her türlü onun yanında olduğunuzu bi belirtin.Düzeltin bi aranızı.
Girsin sınavlarına bırakın.Kazanacağı bile kesin değil ki daha..
Şimdi onun kafasında tonla şey vardır. Askerden döndü nişanlı evlilik olucak para kazanmak gerek falan filan..
İnat bile yapıyo olabilir şuan..
Yavaş yavaş anlatırsınız alttan alttan empoze edersiniz istemediğinizi. Ama bi yandan da nereye gidersen git yanındayım diyin..
Sen gelme ben giderim bile demiş inada bindirmiş resmen..

Sabırlı olun biraz.. Bende kendi kendimi çok yedim yapmasın etmesin diye. Yine bildiğini okudu.
Ama vazgeçti sonradan mantıklı düşününce..
Darısı başınıza ya da hakkınızda hayırlısı neyse o olsun inşallah..

tlfk .!.:

Bu durumda olmakla ve nişanlınıza kızmakta sonuna kadar haklısınız.
Bir asker kızı olarak yazıyorum bunu.
Bu meslek normal bir meslek değildir, insanın geleceğini hatta çocuklarının geleceğini tamamen değiştiren, karakterlerini yenibaştan yapılandıran meslekten öte bir yaşam biçimidir.
Öyle göründüğü gibi de kolay değildir, belki zorluklarını ya da mesleğin seyrini anlatırsanız kendi de iyice düşünüp karar verip.
Öyle bir anda yok amcam dedi, yok bilmem kim dedi diye asker olunamaz!
Çünkü işini yapıp, çıkıp ay başı geldiğinde maaşını aldığın bir iş hiç değildir!
Ayrıca kendi işini yapmamasının sebebi eğer kendi ayakları üzerinde durmak, ailesinden ayrılmak ve kimseye bağlı olmamak ise en büyük hatayı zaten burda yapar.
Küçük bir yer olduğunu bile düşünsek en az 20 kişiden emir alıyor olacak, kendinden üstte 20 kişiyi kabul edebilecek mi?
Hele sizi hiç düşünmeden ben sinemaya gidiyorum der gibi uzman olacağım ne demektir, deli cesareti herhalde...

Genişletmek için tıkla...

aynen dediğin gibi kendi başına iş yapmak istiyor ve istediğin işin nasıl ciddi bişey olduğunu anlamamakta ısrar ediyor o kadar çok dil döktüm ki ordaki stres sıkıntı belkide şuandan daha kötü duruma sokucak bizi ama denicem diyor sanki çocuk oyuncağı

bence üstüne varma. ne yaparsan yap kafasına kyomuş bi kere. belki kazanamadı diye hırs yapmış olabilir. çok zor ama bazen susmak en iyisi oluyo.

saolun inş hakkımızda hayırlısı olur belkide ben istemediğimi çok söylediğim için bu kadar inada bindirdi ama tamam diyip destek olsam öylede daha sıkı bağlanırdı bu isteğe bilemiyorum ki keşke o benim biraz huyuma gitse ve anlasa şuan arayı düzeltmeye çalışcak gücü bulamıyorum kendimde gerçektende sinemaya gidiyorum der gibi iyi ben giderim demesi o kadar kırıcı ki

hayall35 .!.:

aynen dediğin gibi kendi başına iş yapmak istiyor ve istediğin işin nasıl ciddi bişey olduğunu anlamamakta ısrar ediyor o kadar çok dil döktüm ki ordaki stres sıkıntı belkide şuandan daha kötü duruma sokucak bizi ama denicem diyor sanki çocuk oyuncağı

Genişletmek için tıkla...

Şöyle anlatmayı deneyin birde.
Ben size geleceğinizin nasıl olacağı konusunda bir kaç fikir vereyim.
Ama diğer arkadaşların da dediği gibi baskıcı bir şekilde değil, ben kabul ediyorum evet ama bunları yaşamayı kaldırabilecek miyiz, bu yüzden çekincelerim var diyerek konuyu açın.
Öncelikle bir şehre ait olma duygusunu unutun, en iyi ihtimalle o da en iyisi 4-5 yıl aynı şehirde görev yaparsınız.
Tam bir yeri öğrenip adapte olmaya başladığınızda hooppp sil baştan...
Hiçbir zaman kendinizi yuvanızda ya da kendi evinizde hissedememe duygusuna kapılacaksınız çünkü öyle.
Maddi açıdan şuanki durumunu bilemem nişanlınızın ama eline geçen para(zannetmiyorum ki lojman hemen çıksın, görev ve puanlama sistemine göredir) kira, her eve bir şekilde uydurmaya çalıştığınız ama uyduramadığınız eşyalara, taşınırken hasar gören elektronik cihazlara gidecek.
Çocuklarınız hiçbir zaman diğer yaşıtları gibi dışa dönük olamayacak, çünkü onlar her zaman 'yeni gelen' sıfatıyla anılacak.
Çocuklarınızın eğitiminden endişe edeceksiniz, asla istediğiniz gibi imkanlar sağlayan okullar, kurslar ya da çevreye sahip olamayacaksınız.
Tabi nişanlınızın gece nöbetleri olacak, denetleme zamanları olacak, belki bir hafta eve zar zor uğradığı dönemler olacak.
O sadece huzur ve dinginlik beklerken, siz bu sürede onu özlediğiniz için ilgisine ve paylaşıma aç bir durumda olacaksınız, dolayısıyla tartışmalarınızın ana teması'hep benimle ilgilenmiyorsun' olacak.
Yılın 15 gün izin gününde hangimizin ailesinin yanına gitsek diyeceksiniz fakat zaman geçtikçe hiç kendinize ailece zaman ayıramadığınızı farkedeceksiniz.
Sürekli birilerini ve bir şeyleri özleyeceksiniz, aileniz, bıraktığınız şehirdeki arkadaşlarınız, gittiğiniz yerler vs...
Ha bu arada sizin de yapmanız gerekenler var tabi; komutan hanımlarını hoş tutmak!(onlar da hanımların yani sizin komutanınız:)şaka gibi ama askeriyede böyledir), yapılan günlere veya toplantılara zorunlu olarak katılmak, nefret ettiğiniz insanlara sadece eşiniz için yalakalık yapmak vs...
Şuan bunlar aklıma gelenler; kötü bir tablo çizdim farkındayım.
Keşke elimde olsaydı da güzel şeyelr anlatabilseydim...
Nişanlınıza belki bunları anlattığınızda en azından adil bir biçimde kendini ve seçmek istediği mesleği tartabilir.

işte o tüm bunların farkında değil o bazen bir hafta bile eve uğrayamıcak peki ben napıcam herkesten herşeyden uzakta yanına gidebilceğim tek bi yakınım olmucak sonra onunla aramızda tartışmalar olucak mutsuzluğumdan dolayı işte ben tüm bunların korkusundan istemiyorum.burda bi düzenimiz var ailelerimiz var neden bunu bozupta oralara gidelim.huzuru öyle bulucağını sanıyor ama benim düşüncem dahada huzursuz olucaz bu yüzden kararım değişmiyor destek olamıyorum

hayall35 .!.:

işte o tüm bunların farkında değil o bazen bir hafta bile eve uğrayamıcak peki ben napıcam herkesten herşeyden uzakta yanına gidebilceğim tek bi yakınım olmucak sonra onunla aramızda tartışmalar olucak mutsuzluğumdan dolayı işte ben tüm bunların korkusundan istemiyorum.burda bi düzenimiz var ailelerimiz var neden bunu bozupta oralara gidelim.huzuru öyle bulucağını sanıyor ama benim düşüncem dahada huzursuz olucaz bu yüzden kararım değişmiyor destek olamıyorum

Genişletmek için tıkla...

Şöyle anlatayım:)
Babam jandarmaydı yani anlayacağınız çok daha fenası...
Annemin bir anısı vardır, evlenmiş ve Şırnak Beytüşebbap'a tayin çıkmış, 2 haftalık evliyken.
Annem de bir evin bir kızıdır, el bebek gül bebek derler ya öyle büyüyen biri:)
Babam göreve gitmiş, 3 ay!! tam tamına 3 ay gelmemiş...
Birgün biri kapıyı çalmış, açmış, ödü patlamış ve korkup geri kapatmış.
Kapıyı çalan adam pislik içinde saç sakal karışmış, yolda görseniz evsiz diyeceğiniz biriymiş.
Seslenene kadar annem babam olduğunu anlamadığını söylüyor.
O 3 ayda evde tek başına oturmuş, tabi tv yok telefon yok, annem de sıkılmamak için bolca resim yapmış:)
Hep gülerek anlatırlar ama işin gerçeği budur...
Tabi zamane şartları çok ileri, böyle şeyler 30 sene öncesinde kaldı ama koskoca bir şehirde derdinizi anlatacak hiçbir yüz tanımıyor olmak insana koyan şey zaten.
Allah biran önce nişanlınıza akıl fikir versin ne diyeyim, benim kocam olsa ve ben asker olacağım dese boşarım o derece:)
Ama mülakatlarda biraz itilip kakılsa ya da çevresinde ona nötr şekilde anlatacak bir kimse olsa hemen vazgeçeceğine eminim, hatta bence bir şeyleri ispat etmek için bu yolda, kendisi de yapacağına inanmıyordur.
Kısaca yaşadım, biliyorum ve bir daha ne ben yaşarım ne de çocuklarıma yaşatırım bu hayatı...
Sizin de yaşamamanız için bol bol fikirler sunacağım emin olun:)

tlfk .!.:

Şöyle anlatmayı deneyin birde.
Ben size geleceğinizin nasıl olacağı konusunda bir kaç fikir vereyim.
Ama diğer arkadaşların da dediği gibi baskıcı bir şekilde değil, ben kabul ediyorum evet ama bunları yaşamayı kaldırabilecek miyiz, bu yüzden çekincelerim var diyerek konuyu açın.
Öncelikle bir şehre ait olma duygusunu unutun, en iyi ihtimalle o da en iyisi 4-5 yıl aynı şehirde görev yaparsınız.
Tam bir yeri öğrenip adapte olmaya başladığınızda hooppp sil baştan..
Hiçbir zaman kendinizi yuvanızda ya da kendi evinizde hissedememe duygusuna kapılacaksınız çünkü öyle.
Maddi açıdan şuanki durumunu bilemem nişanlınızın ama eline geçen para(zannetmiyorum ki lojman hemen çıksın, görev ve puanlama sistemine göredir) kira, her eve bir şekilde uydurmaya çalıştığınız ama uyduramadığınız eşyalara, taşınırken hasar gören elektronik cihazlara gidecek.
Çocuklarınız hiçbir zaman diğer yaşıtları gibi dışa dönük olamayacak, çünkü onlar her zaman 'yeni gelen' sıfatıyla anılacak.
Çocuklarınızın eğitiminden endişe edeceksiniz, asla istediğiniz gibi imkanlar sağlayan okullar, kurslar ya da çevreye sahip olamayacaksınız.
Tabi nişanlınızın gece nöbetleri olacak, denetleme zamanları olacak, belki bir hafta eve zar zor uğradığı dönemler olacak.
O sadece huzur ve dinginlik beklerken, siz bu sürede onu özlediğiniz için ilgisine ve paylaşıma aç bir durumda olacaksınız, dolayısıyla tartışmalarınızın ana teması'hep benimle ilgilenmiyorsun' olacak.
Yılın 15 gün izin gününde hangimizin ailesinin yanına gitsek diyeceksiniz fakat zaman geçtikçe hiç kendinize ailece zaman ayıramadığınızı farkedeceksiniz.
Sürekli birilerini ve bir şeyleri özleyeceksiniz, aileniz, bıraktığınız şehirdeki arkadaşlarınız, gittiğiniz yerler vs...
Ha bu arada sizin de yapmanız gerekenler var tabi; komutan hanımlarını hoş tutmak!(onlar da hanımların yani sizin komutanınız:)şaka gibi ama askeriyede böyledir), yapılan günlere veya toplantılara zorunlu olarak katılmak, nefret ettiğiniz insanlara sadece eşiniz için yalakalık yapmak vs...
Şuan bunlar aklıma gelenler; kötü bir tablo çizdim farkındayım.
Keşke elimde olsaydı da güzel şeyelr anlatabilseydim...
Nişanlınıza belki bunları anlattığınızda en azından adil bir biçimde kendini ve seçmek istediği mesleği tartabilir.

Genişletmek için tıkla...

şu işaretlediklerine kelimesi kelimesine katılıyorum..zor zor gerçekten..dışardan kolay görünüyo ohh lojamnı var kirası elektriği suyu hiç bişey tutmaz diye gıpta ediliyor ama o manevi eziyete katlanılması çok zor..

evlilik stresine girdi çok fena bundan adım kadar eminim.bişeyleri ispat etmeye çalışıyor ama yanlış yapıyor.şuan burdaki hayatımızda o kadar huzurluyum ki ailesiyle aram çok iyi işleri gayet iyi yeri geliyor işe gitmiyor kaç gün kendi işi rahat.ama bu işi kafasına taktığından kavgalarımız çıktığından beri bildiğiniz hasta oldu saçlarında bisürü beyaz çıktı sakalları dökülmeye başladı şaşkınlıkla izliyorum onu nasıl bu kadar strese girebiliyor diye.insanlar neler çekiyor bi hastalıkla mücadele etse ne bilim ailesinden biri hasta olsa bu kadar stres yapıp hasta olsa dicem haklı ama bu halleri üzüyor beni

hayall35 .!.:

evlilik stresine girdi çok fena bundan adım kadar eminim.bişeyleri ispat etmeye çalışıyor ama yanlış yapıyor.şuan burdaki hayatımızda o kadar huzurluyum ki ailesiyle aram çok iyi işleri gayet iyi yeri geliyor işe gitmiyor kaç gün kendi işi rahat.ama bu işi kafasına taktığından kavgalarımız çıktığından beri bildiğiniz hasta oldu saçlarında bisürü beyaz çıktı sakalları dökülmeye başladı şaşkınlıkla izliyorum onu nasıl bu kadar strese girebiliyor diye.insanlar neler çekiyor bi hastalıkla mücadele etse ne bilim ailesinden biri hasta olsa bu kadar stres yapıp hasta olsa dicem haklı ama bu halleri üzüyor beni

Genişletmek için tıkla...

Aslında bir süre uzaklaşabilseniz her şeyden...
Ne bileyim, uzakta bir akrabanız falan var mı?
2-3 gün beraber gidip ziyaret edebileceğiniz?
Aileler müsade eder mi bilmiyorum ama akraba olunca iş değişir belki diye tatil demedim.
Askerlik yapmış bir erkeğin buna özeniyor olmasına akıl-sır erdiremiyorum.
Acaba ailesinden ağır bir laf falan mı duydu, biz olmasak ne yapacaktın, kendin hala bir yola başlayamadın vs vs...
Bu tarz şeyler de erkekleri saçma sapan fikirlere iten nedenlerdir.
Elinizden geldiğince kötü söz söylememeye hatta bu durum hiç yokmuş gibi davranmaya çalışın.
Konusunu açtığında kapatmayı bile deneyin.
Gerçekten merak ettim yani, kendi işinde bu rahatlığa alışmış biri hem maaşı olmadığını da düşünüyorum, ihtiyacı dahilinde alıyordur zaten de belirli hem de kısıtlı bir maaş ve sıfır rahatlıkla nasıl yaşamayı kafasına koymuş??

işinde iyi amcalarıyla çalışıyor hepsi gözünün içine bakıyor yanlız biri inanılmaz gıcık onunla hiç anlaşamıyor işte bunu taktı kafasına da bi kişi için hayatımızı neden alt üst edelim aklım ermiyor hem askerliğide zor geçti kendi gördü şartları telefonda bitmicek bu askerlik gibi geliyor derdi şimdi şaka gibi onu istiyor

sayfaların hepsini okumadım. ama şunu yazmak istedim. sizin beğenip de gitmek istemediğiniz doğu görevine binlerce vatan evladı gidiyor. bu 1 .ayrıca giderseniz görürsünüz korktuğunuz gibi olmayacağını. bir de denizci olmayı kolay sanıyorsunuz ilk 10 yılın 8ini denizde geçiriyorlar haberiniz var mı?ilk evlilik zamanlarınızı tek geçirip ilerde çocuklarınızı tek başınıza büyüteceksiniz. sonuç olarak denizde olmasındansa karada olması size daha yakın olması için bir sebeptir.ömürboyu asker olmayı seçen biri için bu mesleğin zorluklarından ve cangüvenliğinden ise hiç dem vurmayacağım.

tuz .!.:

sayfaların hepsini okumadım. ama şunu yazmak istedim. sizin beğenip de gitmek istemediğiniz doğu görevine binlerce vatan evladı gidiyor. bu 1 .ayrıca giderseniz görürsünüz korktuğunuz gibi olmayacağını. bir de denizci olmayı kolay sanıyorsunuz ilk 10 yılın 8ini denizde geçiriyorlar haberiniz var mı?ilk evlilik zamanlarınızı tek geçirip ilerde çocuklarınızı tek başınıza büyüteceksiniz. sonuç olarak denizde olmasındansa karada olması size daha yakın olması için bir sebeptir.ömürboyu asker olmayı seçen biri için bu mesleğin zorluklarından ve cangüvenliğinden ise hiç dem vurmayacağım.

Genişletmek için tıkla...

denizciliği asla kolay sanmıyorum seferleri bi gidip 4 ay gelmediklerini gayet iyi biliyorum bana kalsa dediğim gibi burdaki ortamımda hayatımda huzurluyum oda biraz pozitif olsa görcek bunları ama kafaya taktı.denizde destek oldum çnkü görev yerleri balıkesir marmaris falan yani izmire yakın belirttiğim gibi annem hasta onu arada dolaşmazsam mahvolurum dayanamam ama hak verirsiniz ki doğudan buraya gelmek nerdeyse imkansız heleki ilerde çocukla falan