Mrb arkadaşlar. Kimseye anlatamıyorum içinde boğuluyorum artık birşeylerin. Artık tek başıma kaldıracagım bir yük değil sırtımdaki... 4 yıl görüşüp severek evlilik yaptık ama herşey o eve girene kadardı. 8 aylık evliliğim zehir oldu bana. Karşımda anlayışsız sorumsuz umursamaz bencil nankör bir insan var artık her gün daha kötüye gidiyruz. Elimden gelen herşeyi yaptım herşeyi benden bekliyor ama tek bir adım bile gelmiyor. Çok yoruldum. Benimle saygısızca konusuyor. En ufak olayda kıyametleri koparıyor bazen saçımı çekip canımı acıtıyor çok sinirlendiğinde küfürler savuruyor. Artık gücüm kalmadı kendi aileme uzak bir yerde yaşıyorum ve eşimden duygusal hiç bir destek görmüyorum. Hitapları bile saygısız ve hakaretvari salak karım gibi. Ben ailemde bu güne kadar tek kelime hakaret işitmemiştim. Çok konustum çok üzüldüğümü söyledim hiç kar etmedi. Yatakta işi yoksa arkasını dönüp yatıyor falan. En ufak duygusal destek görmüyorum kendimi çok yalnız hissediyorum. Ailem üzülmesin diye onlarlada paylaşamıyorum ama artık olmuyo. İşin kötü tarafı 4 aylık hamileyim istemeden süpriz bir sekilde oldu bu hamilelik. çıkmazlardayım yok mu bi çıkış yolu??