Atanmışsınız. Özel bir kurumda değilsiniz. Ne olabilir ki en fazla? Konuşup dursunlar, kendinizi savunmamız gereken bir durum olursa müdüre karşı savunursunuz. Üç beş geri zekalının ne söylediği, ne yaptığı, ne düşündüğü çok mu önemli?
Bilmiyorum ben bu gibi durumlarda üzülmek yerine olağanca gıcık birine dönüştüğüm için, yok sayardım hepsini. Öğrencilerime, işime odaklanır bahçede seksek oynardım heralde. Kendilerini böcek gibi hissetmeleri için elimden geleni yapardım ahsjjs.
Biliyorum zor. İlk çalıştığım kurumda ben sonradan gittiğim için bir gruplaşma vardı. Yalan, iftira, çirkeflik, dedikodu ayyuka çıkmıştı. Bir hafta kadar şoka girdim. Üzüldüm. Sonra müdürle konuşmam gereken bir durumun içine çekildim. "üç beş tane henüz gelişmemiş post ergen yüzünden işten ayrılmak inanın umurumda olmaz" tadında bir konuşma yapmıştım. Sonuç itibariyle sene sonuna kadar çalışıp, kendi isteğimle ayrıldım. Ne üzücem kendimi amipler için. Siz özel sektörde değilsiniz. Bu hem iyi, hem kötü. İyi çünkü işinizi kaybetmeniz olası değil. Kötü çünkü sebep aynı :) yine de sağlam durun. İçinizden oşştt küpek deyin bu tipleri görünce :)