merhaba herkese. canım çok sıkkın ve doğru düşünemiyorum artık.yardımınıza , tecrübelerinize ihtiyacım var. 5 yıllık, okul arkadaşlığı ile başlayan bir ilişki, sonra söz-nişan, 7 ay sonra evlilik, 1 yılı biraz geçen bir evlilik ve boşanma noktasındayız.
daha önceden, yılbaşı zamanıydı, bir kavgada üstüme yürüdü, gözlüğümü çıkarıp yere attı, korktum ben de bana bişey yapacağından, o sırada annesi araıdı, geliyo musunuz diye. ve bu it gelmiyo anne dedi telefonda! ben kimseden, ailemden böyle hakaret duymamışım bugüne kadar! üniversite mezunu kızım düşünün, çevremizdeki arkadaşlarımızı, sosyal çevremizi. birine anlatsam şok olur.
neden kavga ettiğimizi bile hatırlamıyorum şu ana ama o an , o lafı duyduğumda kan beynime sıçradı. defoldu gitti anasına, akşamüstüydü. benim annem rahatsız babam da hasta, onları üzmek istemediğim için beni babam gibi seven amcamı, yengemi aradım. kalk eve gel dedi. gittim, anlattım. hemen eşimi aradı amcam telefonla buraya gel konuşucaz senle dedi, arkadaşça bi tonla. o arada eşim beni aradı, nerdesin sen, naptın sen,bitti bu iş diye telefonda bana bağırmaya başladı.
geldi, amcamla ikisi yalnız konuştular, amcam güzellikle konuşmuş(istese kafasını da kırardı ama daha 6 aylık evlisiniz olur böyle şeyler dedi, ama sen ne istiyosun kızım en önemlisi o dedi, biz ailen olarak her kararının arkasındayız dedi- ben de amca ben onu seviyorum ama boyle işleri büyütmesinden, bana bağırmasından üstüme yürümesinden şikayetçiyim, korktum dedim.o da tamam dedi çüzülür merak etme dedi.)
amcamla konuşmuşlar ben karımı seviyorum, sinirlerime hakim olamadım, ondan tek ricam sinirliyken üstüme gelmesin demiş. neyse sonra yengem, ben de gittik salona, amcam çağırınca, bunlar hiç yaşanmamış gibi, iki sevgili gibi çıkıcaksınız bu kapıdan dedi gülümseyerek. öyle çıktık.arabaya bindik, şiddetli arabayı kullanmaya başladı, beni amcana rezil ettin diye bağırmaya başladı, yukardaki gülümseyen suratlı adamdan tamamen farklı yine. beni evin önünde bıraktı, bastı gitti anasına. gelceksin dimi akşam dedim, sanane diye bağırdı. gece eve gelmedi. sabah yengemleri aradım. amcam buraya gel kızım dedi, gittim yine niye böyle yaptı anlamadım dedi. özür dilemiş,ben karımı seviyorum demiş. sonra sen arama o arıycak dedi.
aramadı, babama gittik 2 gün geçince ve aramayınca, babam bırak bunu sen deli demekki bu dedi. gel yanıma dedi, ister evlenirsin ister evlenmezsin, evlenip de napıcan ne çekicen dedi.hayatını yaşarsın kızım boşver dedi. sağolsun yanımda oldu. işim var, çalışıyorum, kendime bakabilirim. ama bence bunlar evlilik bitirmek için yeterli değil dedim, belki düzelir dedim, iyi taraflarını düşündüm. bi daha deniycem dedim, seviyorum dedim. ailesinin herşeyimizn içinde olmasından rahatsız olmama rağmen.
neyse bir hafta geçti, mesaj attı, nerdesin, evine dön demiş. bişey yazmadım, araması lazım dedim. buluşup konuşalım dedim bikaç gün sonra, buluştuk hala sinirli, hırslı, amcan ne karışıyo, yengen ne karışıyo diyo. dedim benim annem hasta, onunla konuşamıyorum, annene de söyledim senin öfkenle ilgili problemi, hiçbişey yapmadı, sadece bana, sabret, o seni çok seviyo, evlilikte kadın yapar vs. lafları etti. ben annenden bişey görmedim, kendi annem ne yazıkki hasta napayım ,herhalde konuşcam, beni dövecektin nerdeyse.yakınım gördüğüm insanlar onlar, konuştum dedim. alttan aldım biraz, yürütmek için çaba gösterelim falan dedim olmadı, bağır çağır gitti.
yılbaşı ayrı geçti, sonra yengem dediki böyle olmaz annesi kendisi gelsin konuşalım. babam da onu yanına çağırmak istedi, ama ben çok sinirlenir diye ( babam sinirlenir diye -şekeri var) istemedim. annesini aradı yengem, kadın da ben de gelinimi arıycaktım falan demiş( on gün oldu neden aramadı acaba o kadar gün?) onla yalnız konuşiyim demiş. yengem de olmaz ben de gelicem dedi. annesi oğlum gelmesin, biz kendi aramızda halledelim demiş. o gün yangem çok güzel, iyiniyetle, sakince konuştu, kaynana hiç alttan almadı, oğluna toz kondurmadı. kızım sen evine dön yavaş yavaş geçer öfkesi, o seni çok seviyo vs. dedi. ona dedimki o gelsin beni alsın. kzım sen kocanı tanımıyo musun gelir mi o gururu kırıldı dedi. keşke inat etseymişim,gelsin alsın diye.iş hepten inada biner, barışamayız diye döndüm eve.
aradan 1 ay yine sıkıntılı geçti, ayrı uyuyoruz, evde konuşmak yok, ben geç gidiyorum, o geç geliyo, ananesini yolluyo anası heralde kavga etmeyelim diye, kadıncağızın yanında ben sohbet ediyorum yaşlı kadınla, bunda bir surat, soğukluk.. boşanalım dedi bir akşam sakince, eşyaları paylaşırız falan diyo. dedim benim derdim eşya mı?? boşanmak istemiyorum, bunlar aşılmayacak şeyler değil.neyse öyle 1 ay geçti, sonra yavaş yavaş düzeldi aramız. sonra yine seni çok seviyorumlar , üstüme düşmeler, ama benim içim kırılmıştı bi kere. ailesine de kırgındım beni hiç aramadılar sormadılar on gün. neymiş efendim kocam demiş siz karışmayın aramayın.. öyle bikaç ay daha geçti bi iyi bi kötü, ama o günkü gibi şiddetli kavga olmadı.
bu hafta canı sıkkındı hem para mevzuları, hem iş stresi heralde. son kavgamız bensiz plan yapmış anasıyla, haftasonu onların melekete gidilecekmiş. ben masada yemekte, herkesin içinde öğreniyorum EN SON. bana emrivaki yapma diye 30 kere söylediğim halde. orda bişey söylemedim, evden çıktık, arabamıza gidiyoruz, eve gidicez. kavga niyetlisi olmadan sordum, bana niye haber vermiyosun, niye kendi kendine karar veriyosun, niye emrivaki yapıyosun? ben yaparımmış. sen gemiyceksin diyo. iyi dedim. sormayacaklar mı niye karını getirmedin? bağırıp çağırmaya başladı, delirdi. bela okudu bana. daha fazla dinlemek istemediğim için arabadan indim kapıyı çarpıp. eve gitti, ben yürüdüm, sinirim geçti, kavga etmek de istemiyodum artık. bi banyo yapıp uyuycaktım.
eve geldim ki sürahiyi kırmış yatakodasında, ayağıma cam battı, camı çıkarıp ayağimi silmeye çalışıyorum, üstüme yürümeler, bağırıp çağırmalar, hakaretler..bela okumalar. mübarek gün, bütün gün oruç tutmuş, akşam teravihe gitmiş birisi bu.. buraya kadarmış dindarlık. nerdeyse beni dövecek.. kötü laflar mı kalmadı, aileme mi bin tane söylemedi..gece 4 te uyandı, sahur yaptı güya, yanıma geldi aynı rezil tavırlar, bağırıp çağırmalar,git diyorum bu saatte bağırıp çağırma, tartışmak istemiyorum seninle.. boşanıcaz senle, sen de benimle geliceksin, imzayı atıcaksın. diyo. tamam dedim boşanıcam senden. ben de istemiyorum şu döndüğün adamın haline bak. ben de böyle koca istemiyorum.. sabah defoldu gitti, hala bana laf ediyo utanmadan.git geri gelme dedim ben de arkasından. salona baktım ki annemin babamın resimleri vardı çerçevede onları kırmış.
hayatımı mahvettim. keşke evlenmeseydim bununla diyorum şimdi. ilişkimiz olmasaydı, sevgiliyken yurtdışına gitme imkanım vardı, burs kazanırdım, notlarım iyiydi, çevrem geniş seviliyordum arkadaşım çoktu.yurtdışına gitseydim daha iyi olurdum kariyerimde.daha çok kazanabilirdim. gitmedim hata ettim. gitgide ondan kıskandı bundan kıskandı, gitgide daha az görüşür oldum arkadaşlarımla. ailesinre ne kadar kızsam dai onaylamasam da birçok şeylerini, anasıdır, babasıdır, kardeşidir, kuzenidir, dayısıdır, ananesi, yengesi.. el üstünde tuttum, bi saygısızlık yapmadım. geldiler, kaldılar, yediler içtiler, hem de 7 sülale. ben çalışmama rağmen en iyisiyle ağırladım herkesi. bütün bunları hiç haketmedim. yazıklar olsun diyorum, allah hayırlısını nasip etsin benim için, daha da ne yapayım bilmiyorum
daha önceden, yılbaşı zamanıydı, bir kavgada üstüme yürüdü, gözlüğümü çıkarıp yere attı, korktum ben de bana bişey yapacağından, o sırada annesi araıdı, geliyo musunuz diye. ve bu it gelmiyo anne dedi telefonda! ben kimseden, ailemden böyle hakaret duymamışım bugüne kadar! üniversite mezunu kızım düşünün, çevremizdeki arkadaşlarımızı, sosyal çevremizi. birine anlatsam şok olur.
neden kavga ettiğimizi bile hatırlamıyorum şu ana ama o an , o lafı duyduğumda kan beynime sıçradı. defoldu gitti anasına, akşamüstüydü. benim annem rahatsız babam da hasta, onları üzmek istemediğim için beni babam gibi seven amcamı, yengemi aradım. kalk eve gel dedi. gittim, anlattım. hemen eşimi aradı amcam telefonla buraya gel konuşucaz senle dedi, arkadaşça bi tonla. o arada eşim beni aradı, nerdesin sen, naptın sen,bitti bu iş diye telefonda bana bağırmaya başladı.
geldi, amcamla ikisi yalnız konuştular, amcam güzellikle konuşmuş(istese kafasını da kırardı ama daha 6 aylık evlisiniz olur böyle şeyler dedi, ama sen ne istiyosun kızım en önemlisi o dedi, biz ailen olarak her kararının arkasındayız dedi- ben de amca ben onu seviyorum ama boyle işleri büyütmesinden, bana bağırmasından üstüme yürümesinden şikayetçiyim, korktum dedim.o da tamam dedi çüzülür merak etme dedi.)
amcamla konuşmuşlar ben karımı seviyorum, sinirlerime hakim olamadım, ondan tek ricam sinirliyken üstüme gelmesin demiş. neyse sonra yengem, ben de gittik salona, amcam çağırınca, bunlar hiç yaşanmamış gibi, iki sevgili gibi çıkıcaksınız bu kapıdan dedi gülümseyerek. öyle çıktık.arabaya bindik, şiddetli arabayı kullanmaya başladı, beni amcana rezil ettin diye bağırmaya başladı, yukardaki gülümseyen suratlı adamdan tamamen farklı yine. beni evin önünde bıraktı, bastı gitti anasına. gelceksin dimi akşam dedim, sanane diye bağırdı. gece eve gelmedi. sabah yengemleri aradım. amcam buraya gel kızım dedi, gittim yine niye böyle yaptı anlamadım dedi. özür dilemiş,ben karımı seviyorum demiş. sonra sen arama o arıycak dedi.
aramadı, babama gittik 2 gün geçince ve aramayınca, babam bırak bunu sen deli demekki bu dedi. gel yanıma dedi, ister evlenirsin ister evlenmezsin, evlenip de napıcan ne çekicen dedi.hayatını yaşarsın kızım boşver dedi. sağolsun yanımda oldu. işim var, çalışıyorum, kendime bakabilirim. ama bence bunlar evlilik bitirmek için yeterli değil dedim, belki düzelir dedim, iyi taraflarını düşündüm. bi daha deniycem dedim, seviyorum dedim. ailesinin herşeyimizn içinde olmasından rahatsız olmama rağmen.
neyse bir hafta geçti, mesaj attı, nerdesin, evine dön demiş. bişey yazmadım, araması lazım dedim. buluşup konuşalım dedim bikaç gün sonra, buluştuk hala sinirli, hırslı, amcan ne karışıyo, yengen ne karışıyo diyo. dedim benim annem hasta, onunla konuşamıyorum, annene de söyledim senin öfkenle ilgili problemi, hiçbişey yapmadı, sadece bana, sabret, o seni çok seviyo, evlilikte kadın yapar vs. lafları etti. ben annenden bişey görmedim, kendi annem ne yazıkki hasta napayım ,herhalde konuşcam, beni dövecektin nerdeyse.yakınım gördüğüm insanlar onlar, konuştum dedim. alttan aldım biraz, yürütmek için çaba gösterelim falan dedim olmadı, bağır çağır gitti.
yılbaşı ayrı geçti, sonra yengem dediki böyle olmaz annesi kendisi gelsin konuşalım. babam da onu yanına çağırmak istedi, ama ben çok sinirlenir diye ( babam sinirlenir diye -şekeri var) istemedim. annesini aradı yengem, kadın da ben de gelinimi arıycaktım falan demiş( on gün oldu neden aramadı acaba o kadar gün?) onla yalnız konuşiyim demiş. yengem de olmaz ben de gelicem dedi. annesi oğlum gelmesin, biz kendi aramızda halledelim demiş. o gün yangem çok güzel, iyiniyetle, sakince konuştu, kaynana hiç alttan almadı, oğluna toz kondurmadı. kızım sen evine dön yavaş yavaş geçer öfkesi, o seni çok seviyo vs. dedi. ona dedimki o gelsin beni alsın. kzım sen kocanı tanımıyo musun gelir mi o gururu kırıldı dedi. keşke inat etseymişim,gelsin alsın diye.iş hepten inada biner, barışamayız diye döndüm eve.
aradan 1 ay yine sıkıntılı geçti, ayrı uyuyoruz, evde konuşmak yok, ben geç gidiyorum, o geç geliyo, ananesini yolluyo anası heralde kavga etmeyelim diye, kadıncağızın yanında ben sohbet ediyorum yaşlı kadınla, bunda bir surat, soğukluk.. boşanalım dedi bir akşam sakince, eşyaları paylaşırız falan diyo. dedim benim derdim eşya mı?? boşanmak istemiyorum, bunlar aşılmayacak şeyler değil.neyse öyle 1 ay geçti, sonra yavaş yavaş düzeldi aramız. sonra yine seni çok seviyorumlar , üstüme düşmeler, ama benim içim kırılmıştı bi kere. ailesine de kırgındım beni hiç aramadılar sormadılar on gün. neymiş efendim kocam demiş siz karışmayın aramayın.. öyle bikaç ay daha geçti bi iyi bi kötü, ama o günkü gibi şiddetli kavga olmadı.
bu hafta canı sıkkındı hem para mevzuları, hem iş stresi heralde. son kavgamız bensiz plan yapmış anasıyla, haftasonu onların melekete gidilecekmiş. ben masada yemekte, herkesin içinde öğreniyorum EN SON. bana emrivaki yapma diye 30 kere söylediğim halde. orda bişey söylemedim, evden çıktık, arabamıza gidiyoruz, eve gidicez. kavga niyetlisi olmadan sordum, bana niye haber vermiyosun, niye kendi kendine karar veriyosun, niye emrivaki yapıyosun? ben yaparımmış. sen gemiyceksin diyo. iyi dedim. sormayacaklar mı niye karını getirmedin? bağırıp çağırmaya başladı, delirdi. bela okudu bana. daha fazla dinlemek istemediğim için arabadan indim kapıyı çarpıp. eve gitti, ben yürüdüm, sinirim geçti, kavga etmek de istemiyodum artık. bi banyo yapıp uyuycaktım.
eve geldim ki sürahiyi kırmış yatakodasında, ayağıma cam battı, camı çıkarıp ayağimi silmeye çalışıyorum, üstüme yürümeler, bağırıp çağırmalar, hakaretler..bela okumalar. mübarek gün, bütün gün oruç tutmuş, akşam teravihe gitmiş birisi bu.. buraya kadarmış dindarlık. nerdeyse beni dövecek.. kötü laflar mı kalmadı, aileme mi bin tane söylemedi..gece 4 te uyandı, sahur yaptı güya, yanıma geldi aynı rezil tavırlar, bağırıp çağırmalar,git diyorum bu saatte bağırıp çağırma, tartışmak istemiyorum seninle.. boşanıcaz senle, sen de benimle geliceksin, imzayı atıcaksın. diyo. tamam dedim boşanıcam senden. ben de istemiyorum şu döndüğün adamın haline bak. ben de böyle koca istemiyorum.. sabah defoldu gitti, hala bana laf ediyo utanmadan.git geri gelme dedim ben de arkasından. salona baktım ki annemin babamın resimleri vardı çerçevede onları kırmış.
hayatımı mahvettim. keşke evlenmeseydim bununla diyorum şimdi. ilişkimiz olmasaydı, sevgiliyken yurtdışına gitme imkanım vardı, burs kazanırdım, notlarım iyiydi, çevrem geniş seviliyordum arkadaşım çoktu.yurtdışına gitseydim daha iyi olurdum kariyerimde.daha çok kazanabilirdim. gitmedim hata ettim. gitgide ondan kıskandı bundan kıskandı, gitgide daha az görüşür oldum arkadaşlarımla. ailesinre ne kadar kızsam dai onaylamasam da birçok şeylerini, anasıdır, babasıdır, kardeşidir, kuzenidir, dayısıdır, ananesi, yengesi.. el üstünde tuttum, bi saygısızlık yapmadım. geldiler, kaldılar, yediler içtiler, hem de 7 sülale. ben çalışmama rağmen en iyisiyle ağırladım herkesi. bütün bunları hiç haketmedim. yazıklar olsun diyorum, allah hayırlısını nasip etsin benim için, daha da ne yapayım bilmiyorum
hiç birimiz bu hakaretleri hak etmiyoruz,ne acı..Allah yar ve yardımcın olsun.
