Ben de benzer bir durumdayım şu anda. Maddi ihtiyacım yok birikmiş biraz param vardı ama manevi olarak o kadar yalnız hissediyorum ki. Kendime uygun bir iş arıyorum yok, arkadaşlar deseniz herkes kendi hayatını kurmuş vaziyette. İnsan gerçekten sizi anlayacak , uzun uzun içinizi dokebileceğiniz birilerini arıyor. Yargılamadan, bıkmadan usanmadan dinlesin , o dinledikçe ben içimi boşaltayım istiyor ama öyle kimse yok ne yazık ki. Hep üzülme, zamanla geçer , zamanla düzelir lafları. İnsan bir yerden sonra söylenecek şeyleri de bildiği için kimseye bir şey anlatmak istemiyor. Kimse de zaten kimsenin derdini dinlemeyi sevmiyor.
Sizi bilmem ama ben günden güne iyice kabuguma çekildigimi hissediyorum. Film izlemek, hobiler falan da bir yerden sonra iyi gelmiyor insana, bir şeyler duzelsin yoluna girsin istiyor insan. Fazla olumsuz oldu ama ne yazikki hislerim böyle, yine de umudumu tüketmemeye çalışıyorum, her şeyin bir zamanı var diyorum. Umarım hepimizin gönlünden geçen dilekler gerçekleşir.