- 6 Şubat 2018
- 11.206
- 14.571
- 298
Allah aşkına bu kadar cahil birisi sizce bunu akıl eder mi. Çocuğunu dövecek kadar hırsa kapılmış bir insan oturup kitap okur mu. Zaten kitap okusa bunlari yapmaz terbiyesiz vicdansız
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çocuğa sürekli şiddet 😔
- Konu Sahibi feslegens
- Başlangıç Tarihi
- Durum
- 4 Nisan 2020
- 120
- 292
- 18
Sorununuzun çözümü sosyal hizmetleri aramak. Ablanız size küsecek diye bir çocuğun böyle yetişmesine göz yumamazsınız üstelik bu çocuk yeğeniniz. Sosyal hizmetler bir kez denetlemeye gelsin göreyim bakayım bir daha vurabiliyor mu o çocuğa. Yazık günah ya böyle annelik mi olur.Uzun zamandır çok çok üzüldüğüm bir şey var. Yeğenim 7 yaşında. Ablam her sinirlendiğinde yeğenimi dövüyor. Özellikle ödevlerini yaptırırken.. Yeğenimin sınıfındaki veliler çocuklarını sanki bir yarışa sokmuş gibi, çocuklarını yarıştırıyorlar sanki. Ödevlerinin fotoğrafını çekip whatsapp’a ve eba’ya yüklüyorlar. En güzel kim yazacak, ay bak şunun çocuğu geride kalmış, bu ne çirkin yazmış gibi gibi gereksiz ve saçma şeyler. Bu furyaya ablamda katıldığı için ödevleri yaptırırken zulüm. Ama dışarıdan görseniz harika ana oğul ikilisi. Her şey mükemmelmiş gibi. Artık yüreğim buna dayanmıyor. Ne zaman ablamı uyarsam bana ve hatta tüm aileye küsüyor. İnanılmaz bir kin tutuyor. Yeğenimin bende kalmasını istiyorum güzel ve verimli vakit geçirelim diye, bırakmıyor. Eniştem de pasif olduğu için (ablamdan çekindiği için) hiçbir şekilde bu duruma dur demiyor.
Çocuğun o kadar psikolojisi bozulmuş ki “ben hakettiğim için beni dövüyor, o benim canım annem” diyor. Büyüyünce çocuğum olunca bende ona vururum anlar bir daha yaramazlık yapmaz diyor.ve dayağa öyle alışmış ki arada vurunca gülüyor. Yemek yerken bile rahat yiyemiyor düşünün dökülecek diye iki büklüm yemek yiyor.
Lütfen bana bir çözüm üretir misiniz? Her gün kahroluyorum üzüntüden, elimden bir şey gelmiyor ya mahvoluyorum. Üzüntümü sizlere anlatamam. Kaç kere uyardım zibilyon kez konuştum. Koruyup kollamaya çalıştım ama her türlü eve döndükleri için ben müdahil olamıyorum ki.
Ablam çok sinirli yapısı gereği, her şeye evet denmesini istiyor. Bir yere gidelim gel dese, benim işim var gelemeyeceğim desem küser aylarca konuşmaz mesela. Tedavi ol diyorum, bi uzmanla görüşelim bende hatta yanında geleyim beraber gidelim diyorum.. asla kabul etmiyor. Ailenin büyükleri de çok kez konuştu ama her şey yine aynı. O yüzden lütfen bana etkili bir şey söyleyebilir misiniz? Nasıl bir yol izlesem de bu durumu engellesem? Teşekkür ederim hepinize.
- 4 Nisan 2020
- 120
- 292
- 18
Katılıyorum en üzücüsü de o çocuk o kadına anne diyor
- 27 Ağustos 2020
- 58
- 83
- 38
- 40
Ablanizin acil olarak destek alması gerek. Tabi yeğeninizinde.. Mutlaka hem de.. Anneniz ya da babanızla konuşmaya çalışın. Onlar ikna etsin. Enistenizde bu kadar pasif olmasın. Baba olmanın sorumluluğundan bahsedin. En kötü ihtimalle yetkililere ihbar edin. Alsınlar çocuğu. Belki akli başına gelir ablanizin da tedavi olur.
- 3 Aralık 2019
- 1.710
- 5.172
- 108
- 31
- 31 Ekim 2013
- 21.431
- 71.970
- 798
- 41
Dışarıdan istediği kadar mükemmel anne oğul ilişkisi görünsün, rehberlik öğretmenleri ufacık bir ipucundan çocuğun bir sıkıntısı olduğunu çözebiliyorlarSosyal hizmetler konusunda çok çekiniyorum. Nereye yollarlar, neler yaşar, psikolojisi nasıl etkilenir.. kıyamıyorum. şikayet edersem nelere sebebiyet veririm bilemiyorum. o yüzden bu günlere kadar hiçbir şekilde şikayet edemedim. Öğretmeniyle görüşsem benim söylediğim anlaşılacak, o sinirle gelip her şeyi mahveder yıkar gider eminim. bana ne yaparsa yapsın ama o hırsla çocuğa neler yapacak. çünkü dediğim gibi öğretmenlerin veya dışarıdan insanların bu durumu fark edebilmesi asla ama asla mümkün değil. öyle iyi ilişkileri varmış gibi görünüyorlar ki. içten içe çıldırıyorum
Muhakkak görüşün rehberlikle, öğretmene de rica edin gizli kalması konusunda çok acil anneyle görüşsün
Yazık yaaa geleceğin şiddet eğilimli bireyi yetişiyor küçücük çocuğun ettiği laflara bak içim cız etti
- 31 Ekim 2013
- 21.431
- 71.970
- 798
- 41
Şahane fikir, biraz yalnız kalırsa aklı başına gelir ama ne yazık ki kalıcı çözüm olmaz
Destek alması şart yoksa bir zorlar iki zorlar kendini 3. De Çıkar gerçek kişiliği ortaya
- 21 Ağustos 2015
- 31.834
- 96.632
- 598
- 37
Bir daha vurursan seni sikayet ederim diyin ve gercekten edin!Uzun zamandır çok çok üzüldüğüm bir şey var. Yeğenim 7 yaşında. Ablam her sinirlendiğinde yeğenimi dövüyor. Özellikle ödevlerini yaptırırken.. Yeğenimin sınıfındaki veliler çocuklarını sanki bir yarışa sokmuş gibi, çocuklarını yarıştırıyorlar sanki. Ödevlerinin fotoğrafını çekip whatsapp’a ve eba’ya yüklüyorlar. En güzel kim yazacak, ay bak şunun çocuğu geride kalmış, bu ne çirkin yazmış gibi gibi gereksiz ve saçma şeyler. Bu furyaya ablamda katıldığı için ödevleri yaptırırken zulüm. Ama dışarıdan görseniz harika ana oğul ikilisi. Her şey mükemmelmiş gibi. Artık yüreğim buna dayanmıyor. Ne zaman ablamı uyarsam bana ve hatta tüm aileye küsüyor. İnanılmaz bir kin tutuyor. Yeğenimin bende kalmasını istiyorum güzel ve verimli vakit geçirelim diye, bırakmıyor. Eniştem de pasif olduğu için (ablamdan çekindiği için) hiçbir şekilde bu duruma dur demiyor.
Çocuğun o kadar psikolojisi bozulmuş ki “ben hakettiğim için beni dövüyor, o benim canım annem” diyor. Büyüyünce çocuğum olunca bende ona vururum anlar bir daha yaramazlık yapmaz diyor.
Lütfen bana bir çözüm üretir misiniz? Her gün kahroluyorum üzüntüden, elimden bir şey gelmiyor ya mahvoluyorum. Üzüntümü sizlere anlatamam. Kaç kere uyardım zibilyon kez konuştum. Koruyup kollamaya çalıştım ama her türlü eve döndükleri için ben müdahil olamıyorum ki.
Ablam çok sinirli yapısı gereği, her şeye evet denmesini istiyor. Bir yere gidelim gel dese, benim işim var gelemeyeceğim desem küser aylarca konuşmaz mesela. Tedavi ol diyorum, bi uzmanla görüşelim bende hatta yanında geleyim beraber gidelim diyorum.. asla kabul etmiyor. Ailenin büyükleri de çok kez konuştu ama her şey yine aynı. O yüzden lütfen bana etkili bir şey söyleyebilir misiniz? Nasıl bir yol izlesem de bu durumu engellesem? Teşekkür ederim hepinize.
Küserse küssün!
Valla ceker videosunj yayınlarım sosyal medyada siddin sene konusmasın istiyorsaa!
Dogurmasaymıs bakamıcaksa
- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.311
- 598
Lanet olsun
Arayin sosyal hizmetleri sikayet edin , kapisina polis gelince korkar belki bir daha dokunmaz cocuga
Ya da gonderin bana ablanizi ben bir doviyim onu da anlasin nasil oluyormus dayak yemek , cok sinirlendim , allah bildigi gibi yapsin boylelerini
İnsallah yaslandiginda da o cocuk onu dover
Yaslandiginda cocugun onu dövmesi, cocuk icin de kotu bir dilek.
Siddet uygulayan, ruh sağlığı bozuk bir yetiskin olmamasını dileyelim biz.
Insallah uzaklaşır annesinden, kendini kurtarir
Yanimda böyle birşey yapsa o an videoya çeker devam ederse videoyu her yerde yayinlayacagimi söyleyerek tehdit ederim. Çocuğunu aldiririm elinden derim. Ya tedavi olacaksın ya da sonuclarina katlanacaksın diye de ekler evden cikar giderim. Sıkıyorsa küssün. Sıkıyorsa konuşmasın.Etrafa iyi anneyi oynamakla olmuyor annelik. Millet ne der diye cok takıyor belliki.
- 30 Nisan 2019
- 1.230
- 3.457
- 133
Merhabalar ;
Daha önce başka mesajlarımda annemin hastalığından bahsetmiştim. Çocukken çok dayak yedim, işkenceye varacak kadar ciddi dayaklar ve sudan sebeplerle. Annem bana yaptığının cezası olarak ölecek zannederdim ve sürekli dua ederdim ölmesin diye. Çünkü bir çocuk annesinden nefret edemez.
Her neyse, yıllar sonra annemin hasta olduğunu öğrendik, yıllar sürdü çünkü bizim çevremizde durumun anormal olduğunu anlayabilecek kapasitede kimse yoktu. Bu yüzden o çocuğun şansı sizsiniz. Psikiyatr bana "annen yıllardır hastaymış, o yüzden dayak yemissin" dediği anda her şeyi unuttum. Annem iyileşti ve aslında karıncaya zarar vermeyecek bir kadın olduğunu gördüm. Tedaviden sonra tanıdığım en yumuşak yüzlü insana dönüştü. Kardeşlerim hiç dayak yemediler, ki onlar bana göre çok çok yaramaz çocuklardı. Hatta fazla yumuşak olduğu için ben anneme kızardım, şımarıyorlar diye. Sesini bile zor yükseltir, ne sakin kadınmış meğersem. Ablanız hasta, sağlıklı psikolojide olan insanın yapabileceği şeyler değil bunlar. Annem hala pişmanlıktan ağlıyor beni o kadar dövdüğü için.
Size demem o ki, bir yolunu bulun ve ablanızı tedaviye ikna edin. Hem ona, hem çocuğa iyilik yapmış olursunuz çünkü bu hastalıklar çok sinsi ilerler ve yıllarca farkedilmez. Patlak verdiğinde çok daha acı şeyler yaşanır. Bir psikiyatr ile görüşün ve tedaviyi kesinlikle kabul etmemesi durumunda ne yapabileceginizi öğrenin. Annem kendisini tedavi ettirene kadar küstü, ağladı, sinir krizleri geçirdi. Bunlar olacak, zor bir süreç size bol sabırlar diliyorum ama iyi bir tedavi sonrası bence her şey daha iyi olacak. Umarım her şey hepiniz için iyi olur, sevgiler...
Daha önce başka mesajlarımda annemin hastalığından bahsetmiştim. Çocukken çok dayak yedim, işkenceye varacak kadar ciddi dayaklar ve sudan sebeplerle. Annem bana yaptığının cezası olarak ölecek zannederdim ve sürekli dua ederdim ölmesin diye. Çünkü bir çocuk annesinden nefret edemez.
Her neyse, yıllar sonra annemin hasta olduğunu öğrendik, yıllar sürdü çünkü bizim çevremizde durumun anormal olduğunu anlayabilecek kapasitede kimse yoktu. Bu yüzden o çocuğun şansı sizsiniz. Psikiyatr bana "annen yıllardır hastaymış, o yüzden dayak yemissin" dediği anda her şeyi unuttum. Annem iyileşti ve aslında karıncaya zarar vermeyecek bir kadın olduğunu gördüm. Tedaviden sonra tanıdığım en yumuşak yüzlü insana dönüştü. Kardeşlerim hiç dayak yemediler, ki onlar bana göre çok çok yaramaz çocuklardı. Hatta fazla yumuşak olduğu için ben anneme kızardım, şımarıyorlar diye. Sesini bile zor yükseltir, ne sakin kadınmış meğersem. Ablanız hasta, sağlıklı psikolojide olan insanın yapabileceği şeyler değil bunlar. Annem hala pişmanlıktan ağlıyor beni o kadar dövdüğü için.
Size demem o ki, bir yolunu bulun ve ablanızı tedaviye ikna edin. Hem ona, hem çocuğa iyilik yapmış olursunuz çünkü bu hastalıklar çok sinsi ilerler ve yıllarca farkedilmez. Patlak verdiğinde çok daha acı şeyler yaşanır. Bir psikiyatr ile görüşün ve tedaviyi kesinlikle kabul etmemesi durumunda ne yapabileceginizi öğrenin. Annem kendisini tedavi ettirene kadar küstü, ağladı, sinir krizleri geçirdi. Bunlar olacak, zor bir süreç size bol sabırlar diliyorum ama iyi bir tedavi sonrası bence her şey daha iyi olacak. Umarım her şey hepiniz için iyi olur, sevgiler...
- 24 Ocak 2011
- 21.772
- 35.596
- 798
Bir başkasından dayak yediginde de normal bu diyecek.
Bir kaç sene sonra ya içine kapanık olacak ya da sinir hastası bir çocuk olacak.
İçim acıyor böyle konular okuduğumda , gidip bir temiz dovesim geliyor çocuk dovenleri.
Ablanizin muhakkak doktora gitmesi gerekiyor bunu sizde biliyorsunuz.
Bunun için ne yapılması gerekiyorsa yapın.
Çocuk şiddetiyle ilgili yazılar paylaşın. Kitaplar alın. Bilmiyorum , bilmiyorum ki ne yazılır böyle durumda
Bir kaç sene sonra ya içine kapanık olacak ya da sinir hastası bir çocuk olacak.
İçim acıyor böyle konular okuduğumda , gidip bir temiz dovesim geliyor çocuk dovenleri.
Ablanizin muhakkak doktora gitmesi gerekiyor bunu sizde biliyorsunuz.
Bunun için ne yapılması gerekiyorsa yapın.
Çocuk şiddetiyle ilgili yazılar paylaşın. Kitaplar alın. Bilmiyorum , bilmiyorum ki ne yazılır böyle durumda
- 23 Aralık 2019
- 284
- 577
- 18
O anneden o çocuğun alınması lazım, kusura bakmayın. Şiddeti belgeleyip çocuğun annem beni haklı oldığu için dövüyor gibi söylemlerini de pedagog eşliğinde ifade olarak sunmanız lazım sanırım Elleri kırılasıca, 40 50 yıllık ömür için bu ne başarı hırsı, bu nasıl bi tramva yaratmaktır Banlanacaksam da banlanayımUzun zamandır çok çok üzüldüğüm bir şey var. Yeğenim 7 yaşında. Ablam her sinirlendiğinde yeğenimi dövüyor. Özellikle ödevlerini yaptırırken.. Yeğenimin sınıfındaki veliler çocuklarını sanki bir yarışa sokmuş gibi, çocuklarını yarıştırıyorlar sanki. Ödevlerinin fotoğrafını çekip whatsapp’a ve eba’ya yüklüyorlar. En güzel kim yazacak, ay bak şunun çocuğu geride kalmış, bu ne çirkin yazmış gibi gibi gereksiz ve saçma şeyler. Bu furyaya ablamda katıldığı için ödevleri yaptırırken zulüm. Ama dışarıdan görseniz harika ana oğul ikilisi. Her şey mükemmelmiş gibi. Artık yüreğim buna dayanmıyor. Ne zaman ablamı uyarsam bana ve hatta tüm aileye küsüyor. İnanılmaz bir kin tutuyor. Yeğenimin bende kalmasını istiyorum güzel ve verimli vakit geçirelim diye, bırakmıyor. Eniştem de pasif olduğu için (ablamdan çekindiği için) hiçbir şekilde bu duruma dur demiyor.
Çocuğun o kadar psikolojisi bozulmuş ki “ben hakettiğim için beni dövüyor, o benim canım annem” diyor. Büyüyünce çocuğum olunca bende ona vururum anlar bir daha yaramazlık yapmaz diyor.
Lütfen bana bir çözüm üretir misiniz? Her gün kahroluyorum üzüntüden, elimden bir şey gelmiyor ya mahvoluyorum. Üzüntümü sizlere anlatamam. Kaç kere uyardım zibilyon kez konuştum. Koruyup kollamaya çalıştım ama her türlü eve döndükleri için ben müdahil olamıyorum ki.
Ablam çok sinirli yapısı gereği, her şeye evet denmesini istiyor. Bir yere gidelim gel dese, benim işim var gelemeyeceğim desem küser aylarca konuşmaz mesela. Tedavi ol diyorum, bi uzmanla görüşelim bende hatta yanında geleyim beraber gidelim diyorum.. asla kabul etmiyor. Ailenin büyükleri de çok kez konuştu ama her şey yine aynı. O yüzden lütfen bana etkili bir şey söyleyebilir misiniz? Nasıl bir yol izlesem de bu durumu engellesem? Teşekkür ederim hepinize.
- 23 Aralık 2019
- 284
- 577
- 18
bu yorum bence cok mantıklı
- 15 Nisan 2018
- 952
- 1.176
- 63
- 35
Ben olsam coktan 183 u aramis ihbar etmistimUzun zamandır çok çok üzüldüğüm bir şey var. Yeğenim 7 yaşında. Ablam her sinirlendiğinde yeğenimi dövüyor. Özellikle ödevlerini yaptırırken.. Yeğenimin sınıfındaki veliler çocuklarını sanki bir yarışa sokmuş gibi, çocuklarını yarıştırıyorlar sanki. Ödevlerinin fotoğrafını çekip whatsapp’a ve eba’ya yüklüyorlar. En güzel kim yazacak, ay bak şunun çocuğu geride kalmış, bu ne çirkin yazmış gibi gibi gereksiz ve saçma şeyler. Bu furyaya ablamda katıldığı için ödevleri yaptırırken zulüm. Ama dışarıdan görseniz harika ana oğul ikilisi. Her şey mükemmelmiş gibi. Artık yüreğim buna dayanmıyor. Ne zaman ablamı uyarsam bana ve hatta tüm aileye küsüyor. İnanılmaz bir kin tutuyor. Yeğenimin bende kalmasını istiyorum güzel ve verimli vakit geçirelim diye, bırakmıyor. Eniştem de pasif olduğu için (ablamdan çekindiği için) hiçbir şekilde bu duruma dur demiyor.
Çocuğun o kadar psikolojisi bozulmuş ki “ben hakettiğim için beni dövüyor, o benim canım annem” diyor. Büyüyünce çocuğum olunca bende ona vururum anlar bir daha yaramazlık yapmaz diyor.
Lütfen bana bir çözüm üretir misiniz? Her gün kahroluyorum üzüntüden, elimden bir şey gelmiyor ya mahvoluyorum. Üzüntümü sizlere anlatamam. Kaç kere uyardım zibilyon kez konuştum. Koruyup kollamaya çalıştım ama her türlü eve döndükleri için ben müdahil olamıyorum ki.
Ablam çok sinirli yapısı gereği, her şeye evet denmesini istiyor. Bir yere gidelim gel dese, benim işim var gelemeyeceğim desem küser aylarca konuşmaz mesela. Tedavi ol diyorum, bi uzmanla görüşelim bende hatta yanında geleyim beraber gidelim diyorum.. asla kabul etmiyor. Ailenin büyükleri de çok kez konuştu ama her şey yine aynı. O yüzden lütfen bana etkili bir şey söyleyebilir misiniz? Nasıl bir yol izlesem de bu durumu engellesem? Teşekkür ederim hepinize.
- 22 Temmuz 2019
- 11.511
- 51.855
- 598
Benim ablamda da var aynı durum.. kav kere söyledim psikologa git diye tabi ona sinirlisin diyemiyorum ne mümkün aninda gel sen bu cocuklara bak boyle bi kocayla yasa da sinirli olma der hemen. Ama ikinci cocugu yapma dersin onu da cocugum yalniz kardessiz kalmasin diue yaptim der.Uzun zamandır çok çok üzüldüğüm bir şey var. Yeğenim 7 yaşında. Ablam her sinirlendiğinde yeğenimi dövüyor. Özellikle ödevlerini yaptırırken.. Yeğenimin sınıfındaki veliler çocuklarını sanki bir yarışa sokmuş gibi, çocuklarını yarıştırıyorlar sanki. Ödevlerinin fotoğrafını çekip whatsapp’a ve eba’ya yüklüyorlar. En güzel kim yazacak, ay bak şunun çocuğu geride kalmış, bu ne çirkin yazmış gibi gibi gereksiz ve saçma şeyler. Bu furyaya ablamda katıldığı için ödevleri yaptırırken zulüm. Ama dışarıdan görseniz harika ana oğul ikilisi. Her şey mükemmelmiş gibi. Artık yüreğim buna dayanmıyor. Ne zaman ablamı uyarsam bana ve hatta tüm aileye küsüyor. İnanılmaz bir kin tutuyor. Yeğenimin bende kalmasını istiyorum güzel ve verimli vakit geçirelim diye, bırakmıyor. Eniştem de pasif olduğu için (ablamdan çekindiği için) hiçbir şekilde bu duruma dur demiyor.
Çocuğun o kadar psikolojisi bozulmuş ki “ben hakettiğim için beni dövüyor, o benim canım annem” diyor. Büyüyünce çocuğum olunca bende ona vururum anlar bir daha yaramazlık yapmaz diyor.
Lütfen bana bir çözüm üretir misiniz? Her gün kahroluyorum üzüntüden, elimden bir şey gelmiyor ya mahvoluyorum. Üzüntümü sizlere anlatamam. Kaç kere uyardım zibilyon kez konuştum. Koruyup kollamaya çalıştım ama her türlü eve döndükleri için ben müdahil olamıyorum ki.
Ablam çok sinirli yapısı gereği, her şeye evet denmesini istiyor. Bir yere gidelim gel dese, benim işim var gelemeyeceğim desem küser aylarca konuşmaz mesela. Tedavi ol diyorum, bi uzmanla görüşelim bende hatta yanında geleyim beraber gidelim diyorum.. asla kabul etmiyor. Ailenin büyükleri de çok kez konuştu ama her şey yine aynı. O yüzden lütfen bana etkili bir şey söyleyebilir misiniz? Nasıl bir yol izlesem de bu durumu engellesem? Teşekkür ederim hepinize.
Kac kere elinden aldim yegenimi birbirimize giriyoruz. İstiyoki gozumun onunde cocugu öldürsün ben de sen haklisin diyim. Öyle bi dunya yok maalesef
ama basa cikmak cok zor sizi anlayabiliyorum ne yazikki ben cozum bulamadim insallah siz bulursunz.- Durum
