Yok çok seviyorum, özellikle kız çocukları bebeklerimdir benimeğer o çocuğa karşı bir üvey anne gibi hissetmiyorsanız bu iş olur
Henüz bir ilişki yok, birbirimizi tanıyoruz konuşuyoruz. Çocukla o şekilde tanışmadım, bulunduğumuz kalabalık bir ortama getirmişti sevdim ama bire bir vakit geçirmedik. Ama çocuk konusunun oluru yoksa ilerletip de bağlanmak istemiyorum ben.Sizin şuan bir ilişkiniz var mı? Çocukla tanıştınız ve vakit geçirdiniz mi?
Evet hoş bir özellik, ben de babama çok düşkünüm. Onun da baba kız ilişkisinin kuvvetli olması hoşuma gidiyor.Sürekli görüşme olacak eski eşle eğer kıskançlık olmayacaksa siz bilirsiniz çocuğuyla ilgili olmasını beğendim
Arada çocuk olduğu için hep hayatında olacak gibi... Bilmiyorum ben de yapabilir miyim..Eski eşiyle sürekli görüşmesine katlanabilecek misiniz? Ben yapamam şahsen
Yani çevremde de örnekleri var aslında ama bir yerden sonra aşk bitince gözdeki perde kalkıyor galiba.. Haklısınız tabi gözlemliyorum uzun süredir. Şuan aynı iş yerinde değiliz benim oradaki görevim sona erdi. Yani gönül işi olmazsa bir daha hiç karşılaşmayız.Eski eşiyle o kadar zıt olsalar çocuk evlilik, nişanlılık aşamalarını pek görmezlerdi. Asam sana dışarıdan iyi görünüyor ama içten nasıl olduğunu eski eşine sormak lazım. Gözlem yap, olmadı görüş derim. Sonra bir de aynı iş yerinden olduğu için pişman olabilirsin
Öncelikle zamana bırakmanızda fayda var. Onu evladınız olarak görmeniz evliliğinizi daha sağlıklı hale getirir aksi halde çocuğun her hareketi gözünüze batar, size karşı mızmızlanmaları sinirlerinizi yıpratır. Yani ileride beni istemiyor, çok şımarıyor diye şikayet edecekseniz hiç başlamayın derim neticede çocuk elbet başlarda sıkıntı yaratır. Eski eşiyle de çocuğu için zaman zaman toplantılar için dahi bi araya gelmek zorunda kalacaklar bunları ölçün, tartın ve yapabilir miyim diye kendinize sorun biz kolay desekte size zor gelecektir.Herkese merhabalar. Yaklaşık beş ay önce biriyle tanıştım ve zamanla ondan çok hoşlanmaya başladım. Bu amaçla tanışmadık, iş dolayısıyla tesadüfen bir ortama girdim. Bulunduğumuz ortamdaki herkesin saygı duyduğu, sevdiği ve övdüğü birisi. Beni; bir arkadaşımın sıkıntısı olduğunda ona gösterdiği tavır ve verdiği destek de etkilemişti. Arkadaş olarak çok iyi anlaşacağım ve paylaşımda bulunabileceğim birisi. Kafa yapımız çok uyuyor. Ben 28, o 29 yaşında. Şimdiye kadar kimseyle ciddi bir yola girmedim ama o bir evlilik yapmış ve 5 yaşında bir kız çocuğu var. Kızı annesinde kalıyor ama kızını her gün okula götürüp getiren, her şeyiyle ilgilenen bir baba. Çalıştığı ortama da kızını getiriyor. Hafta sonları kızı onda kalıyor. Eski eşiyle çok zıtlarmış, anlaşamadıkları için boşanmışlar. Onunla da görüşüyorlar doğal olarak. Gel gelelim birbirimizden ciddi anlamda hoşlandık ve görüşmeye başladık. Fakat çocuğunun olması düşündürüyor. Anneme bahsettim hiç istemiyor. Yorumlarınızı bekliyorum..
Doğrudur... İnanın bu kadar istediğim gibi birisi olmasaydı sanırım ben de baştan kestirip atardım. Ama gözlemledikçe bağlanmaya başladım..Çevremde çocuğu olanlarla evlilik yapan bi kaç kişi var hepsi pişman. Çok yakın akrabam 40 yaşındayken 6 yaşında erkek çocuğu olan bi adamla evlendi o yaşta bile kaldıramadı çok sıkıntılar yaşadı çokta yakınım olduğu için birebir olayların içindeydim cocuk şuan 17 yaşında artık annesiyle alakalı bi durumları kalmadı ama onca sene çektiğini bi o bi Allah bilir. Çok zor yani çok iyi düşünüp karar verin hatta yol yakınken donseniz çok daha iyi olur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?