Belli ki çok anaç birisiniz.ev hanımı ve anne olarak doğmuşsunuz.benim kıyısından bile geçemeyeceğim, gram empati yapamayacağım konular ama siz yapmayacaksınız da kim yapacak. Başka bir hayat ihtimali ya da kendine zaman ayırmak tarzı şeyler umrunuzda bile değil.anne olmak için doğmuşsunuz. eee değerlendirin o zaman.haa bana kalsa böyle bir ülkede çok yıpranacak, yeri gelecek hayata zor dayanacak ama hayata daha olumlu bakan biriyseniz yapın siz.
Ben böyle bir hissi hiç yaşamadım, ikinci çocuğu da hayatta 2 kişi olsunlar diye yaptım. Farkında değilsiniz ama çocuğunuza bağımlı hale gelmişsiniz. Maddi gücünüz varsa 2 çocuk her zaman tekten iyidir bence, evdeki dostudur evladınızın ama kucağım boş kaldı diye bebek yapılmaz. Ha yapacaksanız da şu an tam zamanı, 4 yaş kardeşler arası ideal bir yaş farkıdır hem büyütürken zorlamaz hem de araları çok olmadığından her zaman arkadaşlık edebilirler.
Bence direkt bu rezil ülkeye çocuk yapmak hastalıklı bir düşünce.ne adam gibi âşık olabilecek, ne adam gibi bir ilişki yaşayabilecek, ne kaliteli insanlarla muhattap olabilecek. ne adam gibi imkanlara sahip bir hayat yaşayabilecek.siz ne sanıyorsunuz burayı? Bir tane koca buldum, ailem var diye güllik gülistanlık mı sanki herşey.bir de bizim gibi hayattan beklentisi daha farklı olan insanları anlamaya çalışın.sizin beklentiniz karşılandı diye herkesin beklentisi karşılanmak zorunda değil.30 sene aynı kocayla ömür tületmek istemiyorum mesela ben.farklı farklı ortamlarda,farklı farklı erkeklerle güzel deneyimler yaşamak istiyorum.ama maalesef ne maddiyatımız yetiyor ne de güzide ülkemin erkek kalitesi.insan sefaleti içinde kıvarnıyoruz resmen.resmen hayalimdeki gerçekler ve asıl gerçekler arasında işkence çekiyorum.asıl sizin gibiler hiç acımıyor o insanlara.birileri anneyim diye heveslenecek, evcilik oyununa birini katacak diye ben burada 70,80 sene saçma sapan bir mücadele vermek zorunda kalayım.
Tamam ekonomimiz berbat da kadın napsın, söylediği kadar kötü olsa zaten 2.çocuğu düşünmez bile hala bu düşüncr neden hastalıklı onu anlamaya çalışıyorum
2.çocuk hastalıklı değil, çocuğu isteme sebebinde bir sorun var. Hastalıklı diyebilecek kadar ileri gidemem de normal değil pek
Ben de eşime takılıyorum arada aynı sebeple 'ben sana dedim bu ülkeye çocuk getirilmez diye, bak bir de 2 tane yaptık' şeklinde, kızıyor bana
Ferhan ne diyon yine Allah aşkına git az ötede saçmala. Banane senin kimle yattığından çocuk yapıp yapmamandan ne istiyorsan yap sanki seni zorluyoruz evlen çocuk yap diye. Yine neyi kıskandın. Var işte kocam var. Canım kocam.
Onun anlatış sıkıntısı var. Çevrwmdekiler de böyle, 2 çocuğu isteyen "kollarım boş, bebek kokusu özledim" şeklinde anlatırlar hep bana garip gelmedi o yüzden. Maddi manevi de durumu yokmuş yapmasa daha iyi ama bebek istemesi gayet normal. 1.çocuktan sonra özleniyormuş sanırım cok sık duyduğum bi şey
Ay ferhan mı buFerhan ne diyon yine Allah aşkına git az ötede saçmala. Banane senin kimle yattığından çocuk yapıp yapmamandan ne istiyorsan yap sanki seni zorluyoruz evlen çocuk yap diye. Yine neyi kıskandın. Var işte kocam var. Canım kocam.
ben de diyorum bu kafa hangi dünyadan gelmiş
Ferhancım sorunun sebebi bizim yapacağımız 2. Çocuk değil tavşan misali üreyen mülteciler, git onlara çemkir. Biz 2 tane yapsak da kaliteli yetiştirmeye çalışan grubuz.
Benim annelik güdüm eksik galiba ya, hiç kucağım boş kokusu eksik diye düşünemedim. İlkine tuvalet eğitimi verirken ikinciye hamileydim ama bu hamilelik tamamen mantıksal sebeplerdendi. Araları çok olmasın çocuk kardeş istediği yaşta (ki bu genelde 4 yaş) kardeşi olsun diye belirledim aralığı.
Bilemiyorum birkaç kelime değil sorunun tamamı bu minvalde. Bağımsızlaştıkça kendimi garip hissediyorum demek bana çok anlatış sıkıntısı gibi gelmedi
