3yıl olucak pko nedeniyle cocugumuz olmuyor. Gurbete gelin geldim. Cevrem cok ama akrabalar kafa dengim degil. Bikac arkadas edindim onlarda evlendi uzaklastı, binada komşuluk yok herkes kendi halinde, birazda insanlara güvenemiyorum tanıstıgım insanlar bana zarar vericek gibi hissediyorum. Ve evde akşama kadar tek başımayım, kursa ve spora yazılmıstım gitmiyorum. Sadece evimi seviyorum tek başıma gezmeyi sevmiyorum markete bile cıkmıyorum. Evde temizlik yapasım bile gelmiyor keşke çocugum olsaydı daha farklı olurdu belki. Birlikte parka cıkardık gezerdik evde daha mutlu temizlik yapardım. Bu memlekette tek başıma oldugumu bilmek beni cok yalnızlastırıyor. Hadi markete gidelim diyebilecgm kimse yok, var ama güveneceğim kafa dengi yok. Eşimde kızıyor cık gez hava al istiyorum ama tek başıma hayat gercekten cok sıkıcı.