Televizyon izletmeyin diyen arkadaşlara bi şey sorucam merak ettim. Benim pek çocuk gelişiminden anladıgım söylenemez de kendimle ilgili bi örnek kafamı karıştırdı. Ben kücükken bayaa erken konuşmaya başlamışım. 3 yaşlarındayken arabayla bi yere giderken dısarıda gördügüm tüm magazaları tanırmışım iste "aa migros" "aa vestel" falan diye isaret edermisim. o yüzden annemler okumayı ögrendim sanmışlar hatta şok olmuşlar. Asıl mesele sonradan anlaşılmış tabii okumayı falan ögrendigim yokmus televizyonlardaki reklamları ögrenmisim ordan tanıyomuşum

yani böle bakınca pek zararlıymış gibi gelmedi bana ama tam zararı nedir bu tv nin
Tüm gün televizyon karşısında bırakılan bir çocuk kendi kendine oyun oynamayı, iletişim kurmayı beceremez.
Hareketsiz kalır haliyle kinetiksel becerileri geri kalır..
Sadece hipnoz edilmişcesine reklamlara, o parlak renklere, ilginç karakterlere dikkat kesilir.
Siz tv ye dikkat kesilmiş bir çocuğa bazen sesinizi duyuramazsınız bile.
Çünkü çocuk kendini dışarıya kapatır.
Tv nin etkisinde bu kadar kalmak doğru değildir.
Çünkü televizyonda verilen her mesaj olumlu değildir.
Eskiden bilinçsizdi ebeveynler biz de sabahtan akşama kadar açık tvler karşısında büyüdük.
Ama ne kadar olumlu oldu bizim için tartışılır..
Şimdi düşünün sabah haberleri ile başlayıp, esra erolla izdivaç ile devam ederek, aşkı memnu dizisi ile final bulan
bir günün ardından çocuk ne alır?
Bir de günün büyük bölümünü oyunla, şarkılarla, iletişimle, geziyle, kitapla geçiren çocuk ne alır?