Çocuğumla ilgili şikayetlerden yoruldum

2 yaş çocuğu annesinden izin almadan adım atamiyorsa durum çok vahimdir zaten. Yazık ki ne yazık o çocuğa. İleride yaşanacak büyük problemlerin habercisidir bu. 2 yaşındaki bir çocuk neden annesine ya da büyüklerine uyumlanmaya çalışıyor. Buna onu mecbur eden durum ne. Koşulsuz sevgi sunulan hiç bir çocuk küçük yaşlarda uyumlanmaya gerek duymaz. Kaldı ki 2 yaş bebeklikten çocukluğa geçilen en sancılı dönemdir gelişim evrelerinde. Çocuğu terbiye etmek birey olmasının önüne geçildiğinde çok üzülüyorum. Dünya kadar kaynak var bu konularla ilgili. Keşke ah keşke ...
Ben de bu yorumda acaba cocuga bağırıyormu yada kiziyormu hatta dövuyormu diye düsunmedim degil cunku o yaş söz dinlemez önüne otur konus saatlerce konus genede anlamaz bana hicccc inandirici gelmedi dogasi gereği 2 yaş çocuğu agresif yaramaz olur cunku 2 yaş sendromu geciriyordur ama eger gerceksede robot cocuktur o 😅
 
Zaten kızıma aferin demem şu durumda, çokta suçlu hissetmesini istemem.
Elinden sevdiği şeyi aldım ceza olarak. Konuştuk anlattık. Psikoloğa da başlıcaz

Kızımın kimsenin çocuğuna zarar vermesini istemem.

Bizden mi kaynaklı neden kaynaklı bunu bilmemek beni çok yıpratıyor.yeterli ilgiyi gösteremiyor muyuz bilmiyorum
Halbu ki hafta sonumu bazen temizlik bile yapmadan kızımla oyun oynayarak geçiriyorum ama ne varda böyle oluyor
Kendinize çok yükleniyorsunuz bence ve çocuğunuz hakkında okadar kişi yorum yapmış ki bence o artık ben zaten düzen bozan biriyim diyor sizin içinde onun içinde zor bir süreç ama onu etiketlemeden Sadece keyif almak için birlikte birşeyler yapsanız. Ama ben en çok kendinizi kötü anne hissetmenize üzüldüm çünkü ne olursa olsun onlar bir birey ve bizim istediğimiz gibi şekillendirme şansımız yok. İnşallah en kısa zamanda kalıcı çözüme ulaşırsınız ama lütfen kimsenin kızınızı etiketlemesine izin vermeyin
 
Yeterince otoriter olmayabilir misiniz?
Ben de çok yumuşak bir anneyimdir ama kırmızı çizgilerim vardır.
Oğlum ikinci sınıfta cesaret edip bu davranışı yapamaz. Yaparsa uzunca süre kendisine soğuk davranacağımı bilir. Oğlumun dayanamadığı tek şeydir onu sevgimden mahrum bırakmak. Normal zamanlarda çok ilgili bir anneyimdir çünkü.
 
Bu tolera edilecek bir durum değil hanımefendi. Yanlış davranış yanlıştır. Okula polis getirten çocuğa ne diyelim. Aferin mi? Ben de bunu anlamıyorum. Farklılık ayrı bir şey sorun ayrı bir şey. İkisinin arasında fark var. Katiller de farkı insanlar ne yapalım? Ay ne farklı mı diyelim? O zaman dolandırıcılara da ceza verilmesin.?
ya siz iyi misiniz? kim aferin, devam etsin yazmis? yanlis bir durum oldugunun herkes farkinda. ondan dolayi konu acilmis zaten. kimsenin aferin dedigi yok, durumun yanlis oldugunun farkinda herkes. bundan dolayi uzman yardimlari almalari yazilmis zaten?
 
Zeki diye ovenler olmuş ilginç, zorbalık yapan çocuklar hep zeki yani o zaman, bazı çocuklarin karakteridir bu sabırla doğruyu anlatarak çözersiniz umarım
Aslında çok zeka ile ilgili bir durum değil
Muhtemelen özel okul Eba yerine başka bir program kullanıyor.
Her öğrenci için kullanıcı adı ve şifre belirlenmiştir.
Diğer arkadaşlarının kullanıcı adı ve şifrelerini istemiş sonra şifrelerini değiştirip girmelerini engellemiştir.
 
Benim benzer bir öğrencim vardı , iki yıl önce mezun edince resmen şükretmiştik . Çocuk okuldaki diğer tüm öğrencileri dövmüştü . Kız çocuğu nazlı olur denilir , kibar olur denilir Bu tam tersiydi . Bir kere açmış ağzını yummuş gözünü nasıl küfür ediyor anlatamam . Utancımdan çocuğun ağzını elimle kapatmıştım . Sonra elimi ısırmıştı bir hafta morluğu geçmemişti .
Ailesi ilgili , annesi saygı değer bir kadındı . Ancak bazen fıtraten zor oluyor çocuklar . Yapılacak en büyük şey bir uzmandan tavsiye almak . Onun haricinde kimseyle kıyaslamayın evladınızı ve anneliğinizi .
Benim iki oğlum var , babaları da aynı . Bunu belirtmekteki amacım aynı anne - baba- cinsiyet olması . Ama büyük oğlum içine kapanık , küçük oğlum çok sosyal . Büyük oğlum kimseyi umursamaz , eyvallahı yoktur . Ama küçük oğlum azıcık sarılmayı erken bitirsem kalbi kırılır . Halbuki aynıydı her şeyleri .
Zeki olabilir evet ama bu zekasını faydalı işlere imza atarak göstermeli .
 
Konu sahibine önerim ise klasik:
Çocuğu sevdiği ve ilgi duyduğu bir spora veya sanat dalına yönlendirmesi.
Aşırı hareketli veya davranış problemi olan öğrencilerde işe yarayabiliyor.
.
 
Son düzenleme:
ya siz iyi misiniz? kim aferin, devam etsin yazmis? yanlis bir durum oldugunun herkes farkinda. ondan dolayi konu acilmis zaten. kimsenin aferin dedigi yok, durumun yanlis oldugunun farkinda herkes. bundan dolayi uzman yardimlari almalari yazilmis zaten?
Gayet iyiyim hanımefendi. Lütfen yazdığınızi tekrar okuyun. Zira neye tepki gösterildiğini anlamış olmanız lazım. Yok anlamadım diyorsanız, o sizi bağlar ve bakış açılarımiz farkli demektir. Dolayısı ile de muhattap olmamiz gereksizdir
 
Ben de bu yorumda acaba cocuga bağırıyormu yada kiziyormu hatta dövuyormu diye düsunmedim degil cunku o yaş söz dinlemez önüne otur konus saatlerce konus genede anlamaz bana hicccc inandirici gelmedi dogasi gereği 2 yaş çocuğu agresif yaramaz olur cunku 2 yaş sendromu geciriyordur ama eger gerceksede robot cocuktur o 😅
İlk çocukluk döneminde koşulsuz kabul göremeyen çocuklar malesef yaranmak adına sevgiyi satın alma güçlerinin itaat etmek olduğunu düşünüyorlar. Ama bu bı çocuk için çok acı verici bisey. Guduleriyle hareket edemeyen, sürekli istenilen şekilde davranildiginda sevildiğini düşünen çocuklar. 2 yaş çocuğu her şeyde izin isteyebilir. İzin istemeyi yeni keşfetmiştir. Ama engel ile karşılaştığında yine kendi bildiğini okuyacaktir. İzin istemek sadece sembolik olur onlar için. Eğer ki bu talebi karşılığında red cevabı aldığında uyum sağlıyorsa durup düşünmek lazım. Çocuk annenin uzantısı olmadığını, birey olduğunu farkettigi dönemde çocuğa bu özerkliği veremeyip bunu da övünülecek bir şey gibi anlatmak bana art niyetli geldi açıkçası. Konu sahibine empati yapıp yapmaması da değil olay. Yanlış bir durumu takdir edilecek bir şeymis gibi cesaretle yazabilmesi. Keşke konu sahibi kadar duyarlı olabilse herkes. Bı öğretmen olarak konu sahibinin çocuğunun bu ilgi, alaka ve destek ile bir çok çocuktan daha oturaklı olacağına eminim.
 
Buraya yazanların çoğu X ve Y kuşağı bireyler olduğu için mi çok olağanüstü karşılanmış bilmiyorum ama teknolojinin içinde doğan bir nesil için bu saydıklarınız çok da zor ve anormal şeyler değil.
Çocuk işte yapmış,dediğim gibi bence anormal bir şey yok.Zaten o yaştaki çocukları ekran başında tutmak zor,canı sıkılmış eğlenmek istemiş işte.Ben profesyonel değilim ama onun yaş grubuna yakın biri olarak arkadaşça yaklaşılıp bunu neden yaptığı sorulmalı.Sonra da bir çözüm yolu bulunur gerekirse psikolog yardımıyla.
Büyüyünce bu anları Twitter’a gülerek yazacak. :)
 
Bir pedegogla görüşün ve durumu anlatın 9 yaşında bunu yapıyorsa normal üstü bir zekaya sahip olabilir.Bunu da iyi birsry sanmayın ciddi uyum problemleri getirir beraberinde muhakkak uzmana başvurun o sizi yönlendirir.
 
Bir pedegogla görüşün ve durumu anlatın 9 yaşında bunu yapıyorsa normal üstü bir zekaya sahip olabilir.Bunu da iyi birsry sanmayın ciddi uyum problemleri getirir beraberinde muhakkak uzmana başvurun o sizi yönlendirir.
Iste toplumumuzun en büyük problemi..Sinirlarini bilmeyen cocugu " cok zeki" sanmak..Cunku x ve y kusagi olarak, bizler sınırlarımızı bilmek zorunda birakildik..Genelde zorla..Z kuşağınin özgürlük alanini biraz genislettik cunku biz cok aci cektik kisitlamalardan..Ancaaak bu z kusagi bizim normlarımızı biraz yikinca " vavvvvv bunlar coook zeki" deyiverdik!! Degiller!! Sadece x ve y kuşağına gore " oyun alanlari" daha geniş..Ancak sinirlarini cizebilecek kapasitede yok bizde..Ne yapsak ne etsek...
 
Konu sahibine önerim ise klasik:
Çocuğu sevdiği ve ilgi duyduğu bir spora veya sanat dalına yönlendirmesi.
Aşırı hareketli veya davranış problemi olan öğrencilerde işe yarayabiliyor.
.
Bulunduğumuz ilçede spor faaliyeti olan bir yer yok malesef
Faydası olsun diye özel okula yazdırdık
 
İlk çocukluk döneminde koşulsuz kabul göremeyen çocuklar malesef yaranmak adına sevgiyi satın alma güçlerinin itaat etmek olduğunu düşünüyorlar. Ama bu bı çocuk için çok acı verici bisey. Guduleriyle hareket edemeyen, sürekli istenilen şekilde davranildiginda sevildiğini düşünen çocuklar. 2 yaş çocuğu her şeyde izin isteyebilir. İzin istemeyi yeni keşfetmiştir. Ama engel ile karşılaştığında yine kendi bildiğini okuyacaktir. İzin istemek sadece sembolik olur onlar için. Eğer ki bu talebi karşılığında red cevabı aldığında uyum sağlıyorsa durup düşünmek lazım. Çocuk annenin uzantısı olmadığını, birey olduğunu farkettigi dönemde çocuğa bu özerkliği veremeyip bunu da övünülecek bir şey gibi anlatmak bana art niyetli geldi açıkçası. Konu sahibine empati yapıp yapmaması da değil olay. Yanlış bir durumu takdir edilecek bir şeymis gibi cesaretle yazabilmesi. Keşke konu sahibi kadar duyarlı olabilse herkes. Bı öğretmen olarak konu sahibinin çocuğunun bu ilgi, alaka ve destek ile bir çok çocuktan daha oturaklı olacağına eminim.
Duyarlı olmak yetmiyor gibi geliyor. Tam şimdi oldu herşey düzeliyor dediğimiz anda bir telefon geliyor öğretmenden o an utancımdan yerin dibine giriyorum.

Kızımın neyi vard, biz nerde yanlış yapıyoruz, neden söz dinlemiyor diye düşünmekten yoruldum
 
Iste toplumumuzun en büyük problemi..Sinirlarini bilmeyen cocugu " cok zeki" sanmak..Cunku x ve y kusagi olarak, bizler sınırlarımızı bilmek zorunda birakildik..Genelde zorla..Z kuşağınin özgürlük alanini biraz genislettik cunku biz cok aci cektik kisitlamalardan..Ancaaak bu z kusagi bizim normlarımızı biraz yikinca " vavvvvv bunlar coook zeki" deyiverdik!! Degiller!! Sadece x ve y kuşağına gore " oyun alanlari" daha geniş..Ancak sinirlarini cizebilecek kapasitede yok bizde..Ne yapsak ne etsek...
Toplumun en büyük problemi sınırlarını bilmeyen çocuğu çok zeki sanmak değil sizin gibi tanımadığınız 9 yaşındaki çocuğu sınırlarını bilmiyor diye yaftalamak.Bir sorun olduğu bir olumsuzluk gayet aşikar çocukta ayrıca tanımadığım bir çocuğa çok zeki demedim bu ihtimal dahilinde bir pedagogo götürmelerini tavsiye ettim.Ayrica bir eğitimci olarak benzer uyumsuzluklar gördüğüm bir ogrencimi yönlendirdim ve aldığı teşhis buydu.Uzmanlik alanım değil benim, sadece deneyimlerim doğrultusunda bir uzman önerisi gerektiğini düşünüyorum.
 
Iste toplumumuzun en büyük problemi..Sinirlarini bilmeyen cocugu " cok zeki" sanmak..Cunku x ve y kusagi olarak, bizler sınırlarımızı bilmek zorunda birakildik..Genelde zorla..Z kuşağınin özgürlük alanini biraz genislettik cunku biz cok aci cektik kisitlamalardan..Ancaaak bu z kusagi bizim normlarımızı biraz yikinca " vavvvvv bunlar coook zeki" deyiverdik!! Degiller!! Sadece x ve y kuşağına gore " oyun alanlari" daha geniş..Ancak sinirlarini cizebilecek kapasitede yok bizde..Ne yapsak ne etsek...
Çocuğumun zeki olduğunu ben değil, öğretmenleri ve görüştüğümüz psikolog söyledi

Ayrıca ben çocuğumun zeki olmasından önce söz dinleyen, uyumlu bir çocuk olmasını istiyorum diye yazmıştım
Konu açma sebebim buydu
 
Ahahah aferin kızıma, bende aynısıydım hatta üniv. Sınıftan atıldım bu sebeplerden düşünün üniv. Bahsediyorum.
Sakın çocupunuz toplumun normları dışında diye sorunluymuş gibi davranmayın, sadece ilgisi olduğu alanlara doğruca yönlendirme yapın, psikolog yerine eğitim uzmanından destek alın.
Hee bende bu sepeplerden hep dışlandım, her konu bana daha zorlaştırıldı ama ne oldu biliyormusunız? Zaten az ataması olan, özelde alanı bulnmayan bölümden birinci olarak alındım.
Zamanında benim gibi bir arkadaşımla sınav challenge yapardık sırf keyfimize sınavdan 1,2 saat önce buluşur konulara bakardık öyle girerdik, millet habire ders çalışırdı.
Çocuğunuza bakış açınızı değiştirin, normal toplum gibi olmayın.
Belki de bu ülkeye çok büyük faydaları dokunacak bir insanın yükselmesini engellemeyin, zorlanacaksınız çünkü normal topluma göre zor bir çocuğunuz olabilir. Ya cevher olacak ya da dışlanmış olacak onun şekillenmesi sizin elinizde.
Benzer durumlari yasiyorum ben de.Farkliysan mutlaka sorunlusun etiketi yapistiriliyor.Yavrumu bu baskilardan cok yordum ve sonuc cocugumun algisi ve zekasi yasitlarindan yukarda ve uyumsuzluk bu yuzden oluyormus.Cözum derseniz elimden geldigince onun toplum normlarina uymuyor diye dislanmasinin önüne gecmeye calisiyorum hatta cogu kisiyle sorun yasadim cevremden uzaklastirdim.Harcatmayacagim yavrumu
 
Çocuğumun zeki olduğunu ben değil, öğretmenleri ve görüştüğümüz psikolog söyledi

Ayrıca ben çocuğumun zeki olmasından önce söz dinleyen, uyumlu bir çocuk olmasını istiyorum diye yazmıştım
Konu açma sebebim buydu
7 yaşında neden polis çağırıldı ? Eğer bilirsek ona göre yorum yapabiliriz .
 
Duyarlı olmak yetmiyor gibi geliyor. Tam şimdi oldu herşey düzeliyor dediğimiz anda bir telefon geliyor öğretmenden o an utancımdan yerin dibine giriyorum.

Kızımın neyi vard, biz nerde yanlış yapıyoruz, neden söz dinlemiyor diye düşünmekten yoruldum
Hayır en önemli nokta duyarlı olabilmek. Bu sayede sorunu farketmissiniz, kabul etmişsiniz (ki en zoru budur bir anne için) ve çözüm arayışına girmissiniz. İnanın sabırla milyon kez çocuğunuzun asamadigi bir problemi var dediğimiz halde bırakın kabullenmeyi farketmeyen bile bir çok veli var. Hayır benim çocuğum evde kedi gibi ben bişey farketmedim diyen o kadar çok insan var ki.
Size tavsiyem çocuğunuzu ilk olarak bir çocuk psikiyatrisine götürmeniz. Çünkü okuduğum kadarıyla cocugunuzdaki sorun basit bir çocukluk travmasindan daha farklı. Tanı gerektiren bir durum varsa (zeka, dehb, durtusellik vb.) Öncelikle bunun tespit edilmesi, eğer tanı alacak bir durumu yoksa en azından bunları eleyip çocuk psikoloğu ile daha sağlıklı bir yol cizmenizi sağlayacaktır. Bu konuda yetkinligim yok ama tecrübelerime dayanarak çocuğunuzun durtuselligi olabilir gibi geldi. Onu tanımıyorum benimki sadece bir tahmin. Dürtüsel çocuklar genelde yaptıkları eylemin sonucunu farkındadır ancak sonuçları bildiği halde kendine hakim olamaz. O an onu yapmak istiyorsa yapacaktır. Sonunda azar yemek ceza almak ya da sevdiklerini üzmek pahasına bile olsa. Böyle çocuklar tetikleyici bir şeyle karşılaştıklarında saldırgan olabiliyor ya da farkettirmeden zarar verme çabasına girebiliyor. Dediğim gibi bunlar benim sadece yıllarca kendi ogrencilerimde gozlemlediklerim. En sağlıklı bilgiyi öncelikle çocuk psikiyatrisi sonra da psikologlar verecektir. Ama inanin çözümsüz değil. Evet sihirli değnek dokunmuş gibi bir anda olmayacak hatta belki çok sancılı olacak ama sonunda siz de çocuğunuz da huzur bulacaksiniz 🙏
 
Bir de şunu eklemeden edemeyeceğim. Her zaman işin kolayina kaçıyoruz, çocuklarımız akran zorbaligina maruz kaldiginda yaptığımız tek şey zorbalığı yapanı suçlamak oluyor. Peki çocuklarımıza zorbalıkla başedebilme becerisini kazanadirabiliyor muyuz. Pamuklara sarıp sarmadiligimiz çocuklarımız (ben de çocuğuma böyleyim) zorbalıkla karşılaştığında nasıl davranacağını biliyor mu. Yoksa bilmesine gerek yok biz zaten onların yerine harekete geçeriz. Zorba çocuğu suçlarız, gerekirse şikayet ederiz, etiketleriz ve sindiririz. Peki zorbalık sadece okulda mi var. Yetişkin olduğunda banka sırasında, askere gittiğinde koğuşta, işe başladığında mesai arkadaşında, patronunda, mudurunde. Okulda zorbalıkla mucade edemeyen çocuk yetişkinlikte mobbinge uğrarsa nasıl mücadele edecek. Bizler mi harekete geçeceğiz yine. Suçlamadan önce sorgulamamiz lazım. Kendimizi, çocuğumuzu... Uygun yollarla kendini zorbaliktan izole edemeyen çocukta en az akran zorbalığı kadar üstüne düşülmesi gereken bir konu. Belki o zorba çocuk sizin çocuğunuza bu beceriyi kazandıracak..!
 
Back
X