Çocuğumuz Olmadığı İçin Boşanmak Üzereyiz

-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
ne acele bu ya amann. daha çok gençsiniz. çocuk da şart değil ki
 
Bizim bi akraba var. Çocukları olmuyordu bir türlü. Doktora gitmişler, tam tıbbi teşhisi bilmiyorum ama ikisi arasında uyumsuzluk varmış. Yani ancak başkalarından çocuk sahibi olabilirler. Kadın kocasına demiş, hakkındır çocuk istiyorsun boşanabiliriz inan hiç kırılmam. Kocası da karşı çıkmış ben seninle çocuk için evlenmedim diye. Çok mutlu bir çift Allah bozmasın. Çocuklar evlenip gidecekler yine eşler baş başa kalacak. Vefalı eş bin çocuktan değerlidir.

Sonra bunlar çocuk evlat edindiler. Daha bebekti. Aman Allah'ım büyüdükçe çocuk anne babasının kopyası oldu şaka gibi. Kendi çocukları olsa bu kadar benzer miydi bilmiyorum. Hayat küçük sürprizlerle dolu
neden olmasın karşı değilim. çıkmaza girdiğimde Allah nasip ederse bir bebek evlat edinmek isterim. Allah yüreğimize Annelik versin yeter ki. Ne yapalım kaderde ne varsa o :)
 
Evliliğin 3.yılında böyle misiniz arkadaşım 11 yılın sonunda çocuk sahibi oldular tüp bebekle ikizler ardından da kendiliğinden 1 tane daha oldu sabır ve zaman bunun ilacı
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Çok çabuk vazgeçmişsiniz. Benimde 2 düşük 1 kürtajım var çok şükür tekrar hamile kaldım ve şuan herşey yolunda gözüküyor. ve biz 3 senedir uğraşıyoruz sizin daha 1,5 yıl olmuş hemen olumsuz bir moda girmişsiniz. Eşinizde doktora gitsin sperm kalitesinde de sorun olabilir. 10 yıl uğraşan insanlar var umudunu sakın kaybetme eşinizle birbirinize olumsuz bakmayın bol bol dua edin herşey dua üzerine. Rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın.
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Merhaba ne sorununuz var bilmiyorum ama tüp bebek evrelerimden geçmiş biri olarak sizi çok iyi anlıyorum. Ama iyi yönlerine bakıp kendinizi rahatlatın. Doğal yolla hamile kalabilmişsiniz, tüp bebek ile de hamile kalabilmişsiniz. Hiç bir şey bitmiş değil. Bende hamile kalıp kürtaj olmak zorunda kalmıştım. Sizi çok iyi anlıyorum. Eşiniz anlayışlı biriyse size ayrılalım demez bence. Biraz ara verip tekrar doğal yolla yada tüp bebekle deneyebilirsiniz. Tıp aşırı gelişti. Umutsuz vaka olarak görmeyin kendinizi.
 
valla kusura bakmayın da
bu hale gelecek kadar takık, zayıf bir kişilikseniz nasıl çocuk büyüteceksiniz ya da o çocuktan nasıl bir karakter çıkacak ki?

sadece siz de değil eşiniz de -kadınların çoğu takıntılı bu konuya da eşiniz hayret edilesi gerçekten
Yorumunu okuyunca Senin kişiliğin hakkında bir şeyler canlandı kafamda. Ama burada diyemiyorum..
 
1 sene doğal yoldan, 2 sene tedavi ile denedik. İnsan bu süre içinde sanki yıllardır deniyormuş ama olmuyormuş gibi hissediyor. Yaşamayan bu psikolojiyi anlayamaz.
Ama çocuk olduğunda geriye dönüp bakıp diyor ki insan; "Keşke kendime bunu yapmasaydım. Keşke bana tekrar verilmeyecek o günleri daha çok eğlenerek geçirseydim. Birdaha 40 ana bir araya gelse beni doğuramayacak.. Keşke özgürlüğün tadını çıkarsaydım.."

Bu sözleri, gelecekten size seslenen çocuklu haliniz gibi düşünerek okuyun :)

Evlilikteki tek amacınız, çocuk dünyaya getirmekmiş gibi düşünerek, siz kendinize haksızlık yapıyorsunuz. Bir spermin yumurtaya ulaşana kadar kat ettiği yol, döllenme, döllenme sonrası rahimin hazır olması, 9 ay rahimde kalması.. Bunlar gerçekten mucize.. Ve unutmayın o mucize bir gün gerçekleşecek..

Eğer size "çocuk veremiyor!" diye değersiz hissetiriyorsa eşiniz (Çocuğu kadın vermez, erkekle kadının birleşiminden doğar), önce hamile kalabilmeyi değil, bu adamın sizi üreme aracı olarak görüp görmediğini düşünün..

Karısı üzülüyor diye kedi alan, çocuk olana kadar teselli olsun diyen adamları tanıyorum..
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
1.5 sene hic hamile kalmadim ve umrumda olmadi yasim da sizden buyuk. Neler yasiyorsunuz ve yasatiliyorsunuz siz ya bu ne? Neden bu kadar obsesifsiniz cocuk icin?
 
daha yeni evlisiniz bence ve yaşlarınız genç kafa rahat şekilde takılın düşünmeyi bırakınca olur derler ne gerek var zaten birbirinizi üzmenin en başta iyi günde kötü günde diye başlanan yolda çocuk olmuyor diye ayrılınır mı kuzum destek alın gerekirse
 
Hamile kalabilmeniz ümit verici..biraz zamana bırakın.sakin kalmaya çalışarak yeniden deneyin.uzulmek hem sürece hem de eşiniz ile ilişkinizi kötü hale getirir.dua ile umutla yolunuza devam edin.
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
Merhaba, bu başlık ve altında yazılanlar benim için o kadar tanıdık şeylerki. Evlendim 3 yıl korunduk sonrasında korunmayı bıraktık ve 3 defa doğal yolla gebe kalıp düşük yaptım. Eşime ve bana onlarca test yapıldı. Testlerde hiçbir sorun çıkmadı ama biz doğal yolla sağlıklı bebek sahibi olamıyorduk. Sonrasında 3 defa genetik tarama yapılmış tüp bebek denedik ve sonuç olumsuz… Artık evliliğimizi sorgular hale gelmiştim, eşimle yalnızca çocuk sahibi olabilme ihtimali için birlikte oluyordum bunu takıntı yapmıştım. Sonrasında evliliğimizi bir uçuruma sürüklediğimi fark ettim. Çünkü gece gündüz tek düşüncem bebekti. Eşimle konuşup psikolojik destek almaya başladık size de acilen çift terapisini tavsiye ediyorum. Sonrasında sağlıklı bir oğlumuz oldu çok şükür şu an evliliğimiz de tekrar rayına girdi.
 
Çocuk olmayınca ne oluyor anlamıyorum ki bazı çiftler bunu hastalık derecesinde takıntı yapıyor.
 
-İlk 5 ay normal yolla olmadı.
-Sonra tüp bebek oldum 3. haftada düşük yaptım.
-Düşükten bir ay sonra normal yolla oldu o da servikal gebelik dendi riskli dendi aldırdım rahmi kaybetme riskim vardı.
-Tam 7 ay tekrar denemedik. Psikolojimiz çok bozulmuştu. Ben 10 kilo verdim aylardır sağlığıma dikkat ediyordum. Bu ay yine denedik ve bugün yine adet oldum.

Eşim günlerdir dua ediyordu. adet olduğumu duyunca biraz sarıldık üzüldük ama evden çekti gitti. Artık o da dayanamaz hale geldi… Bende ağlıyorum. Eşim bana kötü bi şey demedi ama ümitsizlik hissi bizi çok yıprattı artık dayanamaz haldeyiz.

Evliliğimizin 3. yılı doluyor. Ama evde artık çok gerginiz hatta gergin bile değiliz sadece donuk bir hayat yaşıyoruz…

Ben 30 a girmek üzereyim eşim 31 ‘e girmek üzere. İkimizde çok yıprandık hayatın normal akışını unuttuk… Yok işte yaşımız genç de deneriz de tüp bebekte diye kendimizi ikna edemiyoruz 18 aydır böyleyiz… Eşim her an ben artık yapamıyorum ayrılalım diyecek diye bekliyorum… Her gün hamile arkadaş haberi, birinin bebek ziyareti yapmak bebeklere bakıp gözlerimin dolmasından çok yıldım.

Ne yapacağımı bilmiyorum…
4 senedir evliyim ve vajinusmus oldugum icin henuz bir iliski yasamadik. Insanlar birbirleriyle hayat yoldasi oldugu icin evlenir cikar için degil. Evet cocuk çok önemli cocuk dusunen ailelerde ama bu insan elinde olan birsey degil. Sizinki evlilik degil ki sadece bebek dusunuyorsunuz anladığım kadariyla başka da bir iletişim yaptığınız yok. 10 sene cocuk bekleyen var ya kolay değil hayatta hiçbir şey doğru ama boşanmak ne alaka o zaman beni de bosasin eşim bir ilişkide olması gereken en temel şeyi yapamıyorum diye. Sizin yapmanız gereken bebeği unutmak ve evliliği yaşamak. Zaten olacak olan olacak bunun hükmünü kimse veremez en azindan sevginize bakın. Olmayan şeylere takilipta olanları da kacirmayin.
 
Back
X