- 24 Ekim 2017
- 593
- 399
- 33
- Konu Sahibi yalnizlikcaa
- #1
Babamı ailesi çok küçük yaşlarda daha 3 yaşlarındayken abisine veriyor. Yani babamı amcası büyütüyor ve babam şu an 50 yaşında. Diğer babasıyla da görüşür ama yani biz hep iki dede iki babane bildik.. Yaşadığımız ev babamın amca evi diyeceğim oki öz babasından ona yardım çok az gelir,temel ihtiyaçlar aylık bazen yıllık belki 3 milyar verebilir tam emin değilim. Babamın amcası o kadar iyi bir dedelik yaptıki bana size anlatamam.Bir kez dahi beni dinlemediğini bilmem.. Dün bir olay oldu. Ve dedemi aradım çok heyecanlı bir şekilde. Halamı telefona verirmisin dede çok önemli bir şey diyeceğim dedim. Bana kızmaya başladı ya işte boşverin bu konuşmaları,halan şimdi ders çalışıyor gelemez telefona,sende ders çalış, boyna boyna konuşma olmaz.. Sadece tamam dedim kapattım telefonu. Dedeme sarılarak saatlerce ağladım. Çünkü babamın amcası yani dedem beni dinlerdi bana asla öyle demezdi... O bile yattığı yerden bana Noldu kızım ? dedi ya.. İşte o an varya dahada yıkıldım. Şimdi bile boğazım düğüm düğüm yazıyorum bunları buraya.. Babamın öz babası başka yerde oturuyorlar... Gerçekten öyle davranması gerekir miydi? Ya da halamı aradığımda açması gerekmezmiydi? Ders Çalışıyor diye böyle sinirlenmesimi gerekirdi. Belkide hiç sevmiyorlar bizi artık öyle düşünüyorum.