Çocuk baskısı

Patianne · 15 Mayıs 2021

kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...

Ah şu insanlar ...herşeyi çok bilirler hadleri hariç...ben 38 yaşındayım 15 yaşında kızım var çevremde,komşular muhattap olduğum olmadığım herkes hatta istisnasız herkes ,hatta ailemden bile öyle baskı varki niye 2.doğurmuyorum diye...hatta az kaldı eşimi boşayacağım ailesinin çocuk, pardon 2.çocuk baskısı yüzünden ...eşimden soğudum yeminle şu an memleketteler pandemi sebebi ile kışın gelemediler..ama kadın telefonda bile yetişiyor buraya...her aramasında hamilemisin niye kalmadın hala olmadı doktora gidin...anlatıyorum izah ediyorum,sabırla geçiştiriyorum ...illa tersleyip kalbinizi kırayım yani kaşınıyor resmen...eşim olacak angut ta ağzını açmıyor onlara...tamam bizde son bir yıldır düşünüyoruz olursa olsun mantığındayım...nedir bu baskı anlamadım gitti

Musmutlubiri · 15 Mayıs 2021

kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...

Ya herkes bir diğerinin hayatı için yorum yapmasa eksik kalır; bu toplumun en nefret ettiğim huyu. Sana ne evlenirim evlenmem, doğururum doğurmam, evlenmeden birlikte olurum olmam , canım ister tek canım ister beş çocuk yaparım ,Yuvamı dağıtırım dağıtmam....vs..vs.. Ben cidden tahammülsüzüm bu insanlara karşı ve baba tarafım tam da böyle senelerdir hiçbiri ile görüşmüyorum. Herkesin bir hayatı var onu yaşasa ya kime ne bir başkasınınkinden.
Kimi art niyetli kimi de cidden empati yoksunu kafasında bir kalıp var o kalıba uymayanları eksık mutsuz ya da hatalı sanıyor.Sizi realde tanısam banane ki cocugunuz var ya da yok.Olsa bana faydası ne, olmasa zararı ne ;umrumda olmaz. Aksine belki olmuyordur üzmeyeyim diye lafını bile etmem. İnsanlar densiz.

lilay5 · 16 Mayıs 2021

biz çocuk düşünüyoruz normalde, hatta bir süre tedavi de gördük olmadı. kendi haline bıraktık, yaşımız da küçük. daha sonra bir iki sağlık problemim çıktı, çocuğu erteleyerek ona yoğunluk verdim. çok sevdiğim bir iki dostum ve aileler bu isteğimizi ve tedavi olduğumuzu biliyor. ailelerden ve arkadaşlardan baskı görmüyorum fakat çevremden yeni çocuğu olan biri de bir şekilde dolaylı yoldan öğrendi tedavi olduğumu, benim hamile kalmamı görev edindi kendine, sürekli soruyor ediyor. regl olmadıysam -ki hormonsal sıkıntılar- beni inatla hamile ilan ediyor filan.. kendi ilk seferde hamile kaldığı için bunu başarı görüyor ve bana karışmaya hak buluyor sanırım kendinde. en başta hadi kırılmasın diye bir iki göz yumdum. üçüncüsünde bir daha bana hamilelikle alakalı bir şey sormamasını, bunun BENİM ile ilgili olduğunu, gereksiz baskı yapmaması gerektiğini ters bir şekilde belirttim. ondan beridir sesi çıkmıyor. daha da sorabileceğini sanmıyorum. insanlar bayılıyor başkalarının hayatına burnunu sokmaya. yargılamak için söylemiyorum ama karşımdaki insan tedavi olmuş olsa, bilgilerini anlatsa eyvallah, ben hamile kalamadığımı eksiklik olarak gören biri değilim hormonlarımda sıkıntı var tedavi görürüm bu bir rahatsızlık ama ilk ilişkide istemeden bebek sahibi olan da bilgi vermeye çalışıyor, şaşırıyorum

kosucukaplumbaga · 16 Mayıs 2021

Öncelikle bu kadar mantıklı hareket ettiğiniz için tebrik ederim. Belli ki iyi eğitimli bir çiftsiniz, istediğiniz zaman çok da güzel ebeveynler olursunuz, eğer olmak isterseniz.

Bu patavatsız insanlar için de en güzel cevap “biz kısırız, çocuğumuz olmuyor. Doktor tedavi ile de olmaz dedi” demek

Ben bunu bi yerden duymuştum, aynısını uyguladım, bunu duyan bir daha sormadı. Şimdi hamileliğimi sadece çekirdek ailem biliyor, o burnu uzunlar duyunca ne diyecek diye heyecanla bekliyorum

donative · 16 Mayıs 2021

CiRiLLA .!.:
İstemedigimize asla inanmiyorlar, kesin olmuyordur. Cocuk tedavisi gorenler bile etrafa istemiyoruz yalanini attigi icin...

Hıı öyle mi? O zaman söyleyelim istemiyoruz diye yalan atmasınlar, tedavi detaylarını anlatsınlar. Yoksa size inanmıyorlarmış

Xeniapooh · 16 Mayıs 2021

Ya evli değilim ama empati kurabiliyorum insanın çocuğu olmuyor diye meyvesiz ağaç muamelesi görmek çok kırıcı

diladuru · 16 Mayıs 2021

Cocuk olsun 2. Ne zaman Diyecekler.
Laf hic bitmiyor siz takmayacaksiniz.
Neden bu kadar taktiniz ki?

CiRiLLA · 16 Mayıs 2021

donative .!.:
Hıı öyle mi? O zaman söyleyelim istemiyoruz diye yalan atmasınlar, tedavi detaylarını anlatsınlar. Yoksa size inanmıyorlarmış

Tedavi veya detay anlatmaniza gerek yok. İleride dusunuyoruz ya da kismet vs diyip gecilir.
Hiç istememek başka ileride istemek, simdi degil demek başka.

kirmizi oje · 16 Mayıs 2021

lilay5 .!.:
biz çocuk düşünüyoruz normalde, hatta bir süre tedavi de gördük olmadı. kendi haline bıraktık, yaşımız da küçük. daha sonra bir iki sağlık problemim çıktı, çocuğu erteleyerek ona yoğunluk verdim. çok sevdiğim bir iki dostum ve aileler bu isteğimizi ve tedavi olduğumuzu biliyor. ailelerden ve arkadaşlardan baskı görmüyorum fakat çevremden yeni çocuğu olan biri de bir şekilde dolaylı yoldan öğrendi tedavi olduğumu, benim hamile kalmamı görev edindi kendine, sürekli soruyor ediyor. regl olmadıysam -ki hormonsal sıkıntılar- beni inatla hamile ilan ediyor filan.. kendi ilk seferde hamile kaldığı için bunu başarı görüyor ve bana karışmaya hak buluyor sanırım kendinde. en başta hadi kırılmasın diye bir iki göz yumdum. üçüncüsünde bir daha bana hamilelikle alakalı bir şey sormamasını, bunun BENİM ile ilgili olduğunu, gereksiz baskı yapmaması gerektiğini ters bir şekilde belirttim. ondan beridir sesi çıkmıyor. daha da sorabileceğini sanmıyorum. insanlar bayılıyor başkalarının hayatına burnunu sokmaya. yargılamak için söylemiyorum ama karşımdaki insan tedavi olmuş olsa, bilgilerini anlatsa eyvallah, ben hamile kalamadığımı eksiklik olarak gören biri değilim hormonlarımda sıkıntı var tedavi görürüm bu bir rahatsızlık ama ilk ilişkide istemeden bebek sahibi olan da bilgi vermeye çalışıyor, şaşırıyorum

Kesinlikle durum bu, insanların bin türlü derdi var ama ısrarla başkalarının özel hayatıyla ilgileniyorlar. Çocuğu olur olmaz, tedavi görür görmez, size ne. Hayır çocuk olunca gelip soracak değiller, hiçbir sorumlulukları yok, nasıl bu kadar önemsiyorlar anlaması güç...

Çevrelerinde bir çocuk yetim kalsa kalkıp ihtiyacı var mı, aman çocuğa sahip çıkalım demezler, çocuksuz çiftlerin neden çocuğu yok diye oturup kafa patlattılar. Acı ama halimiz bu ne yazık ki...

kosucukaplumbaga .!.:
Öncelikle bu kadar mantıklı hareket ettiğiniz için tebrik ederim. Belli ki iyi eğitimli bir çiftsiniz, istediğiniz zaman çok da güzel ebeveynler olursunuz, eğer olmak isterseniz.

Bu patavatsız insanlar için de en güzel cevap “biz kısırız, çocuğumuz olmuyor. Doktor tedavi ile de olmaz dedi” demek Ben bunu bi yerden duymuştum, aynısını uyguladım, bunu duyan bir daha sormadı. Şimdi hamileliğimi sadece çekirdek ailem biliyor, o burnu uzunlar duyunca ne diyecek diye heyecanla bekliyorum

Teşekkür ediyorum.

İnşallah doğumunuz hayırla, sağlıkla gerçekleşir.

Birkaç kez espri yapar gibi oldum ama ne bileyim, çok sert çıkmadım, kırmak istemedim. Ama kibarlığı başka algılıyor bazı insanlar. Tekrarlayanlara biraz kaba cevap vereceğim artık...

Xeniapooh .!.:
Ya evli değilim ama empati kurabiliyorum insanın çocuğu olmuyor diye meyvesiz ağaç muamelesi görmek çok kırıcı

Kesinlikle. Bunu yapanlar da öyle çok mutlu, özgüvenli, hayatın anlamını çözmüş kişiler değil. Öyleleri zaten asla özel hayatıma burnunu sokmuyor. Ama işte her türlüsü var çevrede.

diladuru .!.:
Cocuk olsun 2. Ne zaman Diyecekler.
Laf hic bitmiyor siz takmayacaksiniz.
Neden bu kadar taktiniz ki?

İnanın 5 sene boyunca sürekli maruz kalırsanız sıkılıyorsunuz artık.

Ayrıca takmak derken cinnet geçirmiyorum bu sorular sorulduğu için. "Rahatsızlık" duyuyorum, çünkü bunu normal bulmuyorum ve çünkü bu "normal" değil. İnsanlar da normal olmayan bir şeyle karşılaştıklarında her ne kadar zaman zaman tepkisiz kalabilseler de bir süre sonra rahatsızlıklarını dile getirmek, paylaşmak, ne yapabilirim bu "saçma" durumla diye fikir almak istiyorlar.

Benimki de böyle bir durum. :)

Bir de bayramda hamile olup yanımda söylemek istemeyen falan olunca iyice afalladım. Şok oldum resmen.

kirmizi oje · 16 Mayıs 2021

vaveyla__ .!.:
Düsenceleriniz mantıklı tabiki insan ön sartları sağlamadan kendini hazır hissetmeden çocuk sahibi olmamalı.

Insanlar densiz siz onlara bakmayın. Cocugunuz olsa densizlik yapacak baska bir sey bulurlar.

Tek katilmadıgım. 20 li yaslarda anne olanlar ikinci cocugu otuz yasinda dogurunca ilkinde cok hata yaptim keske 30 undda doğursaydım diyor demeniz. Ilk cocuk da daha deneyimsiz daha belirsiz daha panik olunduğu dogru ama ilk cocukda tecrube edinildiği icin ikinci cocukta daha rahat olunuyor kanisindayim. yani ilk cocugunu 32 yasinda doguran anne de ilk cocuğu olduğu icin tecrubesiz oluyor ve hata yapabiliyor.

Beni annem 32 yasinda doğurmuş. hep annemin daha genç olmasını isterdim belki bu sebeple 25 yaşinda kendi istegimle dogurdum ilk çocugumu simdi 30 um 2 ye hamileyim daha tecrubeli daha rahat olmamım sebebi 25 yasinda ilk bebeğimi doğurmamdır.

Aslında haklısınız, ikinci çocuğa gelene kadar tecrübe edinmiş oluyor anne baba ama yaş faktörü de çok önemli.

Biraz eksik ifade etmişim kendimi. Aslında fiziksel olarak 20'li yaşlarda anne olmak daha iyiyken yaşadığımız şartlar, eğitim, küresel dünyadaki hızlı yaşamımız, çocuklara verimli vakit ayıramayışımız ve geç olgunlaşmamız sebebiyle 30'a yakın ve 30 sonrası anne olanlar genelde daha verimli bir anne çocuk ilişkisi yaşıyor son yıllarda. Dezavantajları da var tabi, yaş farkı vs. Ama karşılaştırdığımızda yine ikincisi daha mantıklısl duruyor şu durumda.

Açıkçası hayat bize 30'umuza yakın sunduğu imkanları daha erken sunsaydı ve daha erken kendimizi gerçekleştirip daha erken olgunlaşabilseydik 20'li yaşlarda anne-baba olmak elbet daha güzel olurdu.

Ama maalesef günümüz şartları artık bu şekilde...

kosucukaplumbaga · 16 Mayıs 2021

CiRiLLA .!.:
Cocuk tedavisi gorenler bile etrafa istemiyoruz yalanini attigi icin...

Son söylediğinize tedavi sonucu gebe kalmış biri tarafından açıklama getirmiş olayım; tedavi safhasına gelene kadar umudunuzu kaybetmiş oluyorsunuz. Bu süreçte çokça da olumsuz hikaye duyuyorsunuz. Hal böyle olunca içinizde bir korku hep oluyor, “acaba bizim de hiç olmayacak mı” diye. O yüzden tedavi görenlerin yalan attığını söylemek çok acımasızca olur. Tedavi gördüklerini söylediklerinde gözler hep üzerlerinde olacağı için gizli yürütmeyi tercih ediyorlardır.

Fleur de lys · 16 Mayıs 2021

Sorarlar çünkü bazı insanlar hala evliliği, çoluk çocuğa karışmayı bir statü olarak algılarlar. Çocuğun yoksa hayatı boşa harcadığını sanar bu güruh, kişisel gelişimden, maddi manevi yeterlilik hissinden pek haberleri olmaz ve çocuk olsa bile akabinde başka birşey çıkarırlar emin olun. Canınız ne zaman isterse, kendinizi ne zaman hazır hissederseniz ozaman yapın, hem siz hem de çocuğunuz ruhsal olarak hepsinden daha sağlıklı olacaksınız.

vaveyla__ · 16 Mayıs 2021

kirmizi oje .!.:
Aslında haklısınız, ikinci çocuğa gelene kadar tecrübe edinmiş oluyor anne baba ama yaş faktörü de çok önemli.

Biraz eksik ifade etmişim kendimi. Aslında fiziksel olarak 20'li yaşlarda anne olmak daha iyiyken yaşadığımız şartlar, eğitim, küresel dünyadaki hızlı yaşamımız, çocuklara verimli vakit ayıramayışımız ve geç olgunlaşmamız sebebiyle 30'a yakın ve 30 sonrası anne olanlar genelde daha verimli bir anne çocuk ilişkisi yaşıyor son yıllarda. Dezavantajları da var tabi, yaş farkı vs. Ama karşılaştırdığımızda yine ikincisi daha mantıklısl duruyor şu durumda.

Açıkçası hayat bize 30'umuza yakın sunduğu imkanları daha erken sunsaydı ve daha erken kendimizi gerçekleştirip daha erken olgunlaşabilseydik 20'li yaşlarda anne-baba olmak elbet daha güzel olurdu.

Ama maalesef günümüz şartları artık bu şekilde...

İste bende ona bağlı değil diyorum verimli annelik yani yaşa bağlı değil. yani tabiki 17 18 20 de ergenligi bile tamamlamadan kimse anne olmasın ama 30 yasinda doguranlar 24 25 yasinda doguranlardan daha verimli anne diyemiyorum.

Çünkü inanin bana annelik hic bir kitaptan öğrenilmiyor. Eğitim fakültesi mezunu cocuk gelisimi konusuna ayrıca ilgili ve bu konuda bir cok kitap okumus biriyken oglumda bir cok seyi deneyimleyerek öğrendim. Annelik yasanmadan öğrenilmiyor. dur ben 35 den sonra doğurayim daha verimli bir anne olayım olmuyor. yaş ile annelik aradinda doğrusal bir iliski yok malesef.

Maddi açidan haklısınız ama maddi imkanlar elvermeden tabiki cocuk sahibi olunmalı. 30 lu yaslarda geç yaslar degil artık anne olmada. 30 yasindayım 2. ye hamileyim. Cunku ilk cocugumun zor bir bebek olması ve maddi imkanlarin 2. cocuk icin ancak hazir olması 30 da ancak ikinci çocuğa karar vermemi sağladı ama 28 de 2. cocugum olsun ister miydim evet isterdim.

Dediğim gibi annem beni 32 yasinda doğurmuş bununda etkisi var bende annem beni daha genc doğursun isterdim. Zira ben 15 16 yaşlarda ergenliklerin zirvesini yasiyorken annemde menopozdaydi ve evde ben sen beni anlamiyorsun ben ergenlikteyim diyordum o da sende beni anlamıyorsun ben de menopozdayım basım kaldirmiyor artik hic bir seyi diyordu ve feci şekilde catışiyorduk.

Bu 30 da doğurmak tu kaka demek değil tabi ama dediğim gibi imkanım olsa 28 de 2. cocugu dogurmak 30 a bırakmamak isterdim.

Scener · 16 Mayıs 2021

Herkes belli bir yasa gelince evlenmek, evlendikten bir sure sonra cocuk dunyaya getirmek zorundaymis algisi etrafta sinirli, psikolojisi bozuk taze anne babalar üretiyor bolca.
Niye herkes hep ayni sirayla ayni seyleri yapmak zorundaymis gibi davraniyorlarsa. Esinle gezip tozmak, istedigin zaman istedigin seyi yapmak varken yok illa uykusuz geceler, mızmız bebekler olacak, şart...

helianth · 16 Mayıs 2021

kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...

Toplumda evlenen her insan hemen üremeliymiş gibi bir algı var. 5 sene olmuş artık o algının kurbanı olmuşsunuz. Sanki herkes çocuk istemek zorunda çok tuhaf ya. Size ne de diyemiyorsun. Yalnız değilsiniz. Bazı insan çocuk ister sever evlenir 3 ay sonra hamile kalır hemen doğurur kimi senelerce çocuk düşünmez en son yaşım geçiyor bari bir çocuğum olsun der öyle yapar. Kimisi hiç istemez. Çocuk bir aksesuar değil sevgi ilgi zaman emek ister. Hazır değilseniz zaten olmaması en doğrusu.

turkkadini · 16 Mayıs 2021

kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...

O cocuk soranlar var ya cocuk oluncada 2. Soruyo

Malesef bitmiyolar beraber buyusunler hazir evdesinler simdi zorlanirsin ama ilerde rahat edersinler havada ucusuyo o yuzden cokta kulak asmayin. Kibar dilden anlamiyolar seviyeli ama kesin bi dille kapatin konuyu gitsin.

Blackangel95 · 17 Mayıs 2021

7 yıllık evliyim bana şuan da dua etme evresine geçtiler. Saçma sapan çocuğu olmayanlar için okunacak dua atanlar bile var bana sanki talep etmişim gibi. İstesem zaten dua et derim dua isterim. Doktor önerisi evresini bile geçtiler beni umutsuz vaka olarak görüyorlar artık aptal cahil insanlar.

Çoğu da içten içe kıskanıyor o yüzden ısrarla çocuk yap diyor emin olun. Bende sırf inadına abartarak anlatıyorum eşimle şöyle tatile gidiyoruz şöyle gezmelere gidiyoruz çocuk yapıp ne yapayım sizin gibi eve mi hapsolayım diyorum çünkü hakediyorlar. Çocuğum yok diye beni kadın hatta insan yerinde bile görmüyorlar. Eşimle evliliğimizi aile olduğumuzu yok sayıyorlar, çocuk yapınca aile olunuyormuş onlara göre. Bende çareyi iyice kıskandırmakta buldum. Kucaklarında 5 bebekle evde çatlayıp patlasınlar ohh.

Xeniapooh · 17 Mayıs 2021

Blackangel95 .!.:
7 yıllık evliyim bana şuan da dua etme evresine geçtiler. Saçma sapan çocuğu olmayanlar için okunacak dua atanlar bile var bana sanki talep etmişim gibi. İstesem zaten dua et derim dua isterim. Doktor önerisi evresini bile geçtiler beni umutsuz vaka olarak görüyorlar artık aptal cahil insanlar.

Çoğu da içten içe kıskanıyor o yüzden ısrarla çocuk yap diyor emin olun. Bende sırf inadına abartarak anlatıyorum eşimle şöyle tatile gidiyoruz şöyle gezmelere gidiyoruz çocuk yapıp ne yapayım sizin gibi eve mi hapsolayım diyorum çünkü hakediyorlar. Çocuğum yok diye beni kadın hatta insan yerinde bile görmüyorlar. Eşimle evliliğimizi aile olduğumuzu yok sayıyorlar, çocuk yapınca aile olunuyormuş onlara göre. Bende çareyi iyice kıskandırmakta buldum. Kucaklarında 5 bebekle evde çatlayıp patlasınlar ohh.

Çok rahatsız oldum çocuk yapmak bahşedilmiş bir yetenek sanki... teyzeme doktorlar asla çocuğun olmayacak dediler Allah iki tane birden verdi. Tedavi olmadan. Kimse ne olacağını ne olmayacağını bilemez

Karlice · 18 Mayıs 2021

Çok iyi anlıyorum sizi yaşamayan insan kesinlikle anlayamaz 3 yıl olucak benimde evleneli olmadı bir türlü hersene hamile kaldm kimyasal yada dış gebelik oldu yaşadıklarım ağrılarım psikolojik olarak hissettiklerim çok fazla kaynanamda evlendigimiz günden beri hep sordu yokmu hani diye diye hocaya gidelim şu bu sürekli kendimi yetersiz gibi hissettmeme sebeb oluyor dayanamıyorum esimede dedim en başta ben yoruldum yaşadıklarım kolay değildi istersen ayrıl yeni hayatına bak sende baba olmayı hak ediyorsun diye benim Rabbime inancım guvencim sonsuz çocuk bir emanettir bu dünyada hiçbir şey bize ait değil zaten demekki rabbim bize emanet vermek istemiyor bu dünyada olmazsada biliyorum diğer dünyada karsiligini alacağımı ama çevre baskısı çok zor herkes çok acımasızca

Orkide34 · 18 Mayıs 2021

Ağzı olan konuşuyor boşverin . Kendinizi ne zaman hazır hissederseniz o zaman olur karı kocadan başka bilemez bunu zaten. Bi dahakine daha sert tepkiler verin bizim bileceğimiz iş diyin geçin . Ben daha 6aylık evliyken görümcem halam eşimn Almanya'daki yengesi fln bebek kısmını söyledi 1 değil 2 değil en sonunda herkes kendi hayatına baksa keşke dedim herkese bizim bilrceğimiz iş dedim bi daha kesildi ses seda . Bnu bana söyleyenlerde görumcem 15 yıllık evli çocuğu yok ( bnu hani senin bilmen daha iyi olur anlamnda ) halam bekar , Almanya da ki yenge de boşanmış .. bnu söyledim hayatlarına lafım yok hani söyleyenlere bak anlamnda başkasının hayatını beni ilgilendirmez keşke kimseyi de ilgilendirmez

Çocuk baskısı

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Karbon tabanli yasam formu...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Guru

Aktif Üye

♈

Popüler Üye

Popüler Üye

Karbon tabanli yasam formu...

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Üye

Guru

Cehenneme Giden Yol Iyi Niyet Taslariyla Doselidir

Guru

❄️Bir kış mektubu tadındayım bugün..❄️

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Benzer Konular