Çocuk baskısı

Merhaba. Sizin gibi düşünüyordum bende ancak sitede gördüklerim kadarıyla çocuğun öyle ha diyince olmayacağını anladım. Tabii ki nasip işi ama ileride suçluluk duygusu yaşamamak için bir tane olursa olsun dedik. Çok sıkı korunan aman olmasın vs diye yakınan biz şu an neden olmuyor derdine düştük :) daha 1 sene bile dolmadan. Bence bu ihtimalleri de göz önünde bulundurun.
 
kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...
Genişletmek için tıkla...
ya bu birazda karşıdaki insanlarla ilgili.
bize kimse cocuk coluk ne zaman vs diye sormadı inanin.
sorsalardi, nasip kismet der geçiştiririm.
bir yakinimiz 5 yillik evli ve çocukları yok, asla cocuk konusunu açmayız. bize ne, herkesin akli fikri var. sormak bizim haddimize degil ki. herkes haddini bilmeli.
3. şahsin evliliği hakkında yorum yapmamalı..
 
kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...
Genişletmek için tıkla...
çok itici bir baskı belki karşındakinin çocuğu olmuyor bu şekilde rencide etmek çok fazla saçma.
 
kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...
Genişletmek için tıkla...
Bence çok doğru düşünüyorsunuz. Ağır bir sorumluluk, elalemin lafıyla yapılacak iş değil. İnsanların hadsizliği sizi üzüyor sanırım, ama ağızları torba değil ki büzelim. Boşverin..
 
Queeninthenorth .!.:
Cocuk sahibi olmadan once bu kadar zorlanacagimi asla ama asla bilemezdim...Oglumun ayagi tasa degmesin ancak ben cocuktan sonra 31 yasinda kendini cook yasli ve yorgun hisseden biri haline donustum. Hic cocuk istememek de bir secenek mesela ama bizim toplumumuzda buna inanilmiyor. Muhakkak olmuyordur gozuyle bakiliyor. Kimseyi umursamayin. Kendi ic sesinizi dinleyin.
Genişletmek için tıkla...
+1
 
kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...
Genişletmek için tıkla...
Bu konu hakkında yapabileceğiniz tek şey kulak tıkamaktır, onlar söyleme devam eder. Bazıları meraktan soruyordur üzülmeyin benim annem mesela hep sorar ama içinde kötülük yoktur anne sorma ayıp derim ama yine de tutamaz ağzını:KK76:
 
Herkes çocuk yapmak zorundaymış zannediyor bizim toplumumuz. Çocuk düşünmüyorum cevabına aşırı şaşıracak tepki veriyorlar. Henüz evli değilim ama ileride bana bu sorular yöneltilirse bir güzel paylarım diye düşünüyorum. Siz de azarlayın gitsin
 
Bende birkaç aya 5 senelik evli olacağım.

Bende aynı sebeplerde çocuk istemiyorum. Eşim de çok meraklısı değil zaten.

Aynı sorular, imalar ve hatta darlamalar bolca mevcut.

Ya benim müşterim bile darlıyor beni. Kendisi ilk çocuğunu erken yapmış. 2.çocuğuna anca hamile. Sürekli bak 30dan sonra zor oluyor ablasi ben senin için diyorum diyor🙄

Annemi yengelerimi teyzemi filan geçtim pazarda sebze satan köylü teyzemiz de soruyor. Be kadın köyden bunun icin mi geldin işini yap da git dimi.

Ama bu toplumda yaşayan herkes az çok benzer munasebetsizlikle karşılaşıyor. Genel olarak insanımız haddini bilmiyor.

Evlenip çocuk yapmamak insanlara olağan gelmiyor.

Ben 30 sınırını aştım. 32 yaşındayım.

Çocuğum olmazsa bu kez de insanlar , bu yaşa kadar beklersen olmaz tabi diyecekler.

Üzerine düşünmüyorum. Çünkü beni taniyan herkes bilir ki; canım sıkılırsa kalp kırmaktan hiç çekinmem
 
pisekar .!.:
Millet konusur, bence siz Niye bu kadar takiyorsunuz onu bulmaya calisin
Genişletmek için tıkla...

burcak86 .!.:
Gerçekten bebek sahibi olmak istemiyorsanız neden bu sorular sizi rahatsız ediyor? İlk kızımdan sonra altı yıl bekledik ikinci bebek için , bana da bu tarz sorular geldi hiç önemsemedim, insanların çoğu laf olsun diye soruyor bu soruyu, çoğu da sorduktan üç dakika sonra unutuyor emin olun sizin gibi önemsemiyor aldığı cevabı.
Genişletmek için tıkla...

Kumruyumben .!.:
Sizin çocuğunuz olsun istediğinizi ve sahip olamadığını düşünüyorlar. Çok takılmışsınız, gereksiz bir konu sonuçta istemiyorsunuz. Kime ne?
Genişletmek için tıkla...

Şimdi şöyle ki, ömür boyu çocuk düşünmeyen biri değilim, çocuğun uygun zaman ve şartlarda olması gerektiğini düşünüyorum.

İnsanları takıyor muyum, açıkçası 5 seneden beri her hafta buna maruz kalmış biri olarak bu zamana kadar çok da takmış olduğum söylenemez. Ancak ben toplumun bakış açısına takılıyorum. Herkesin ev yaşantısı kendine, sorunlarımız var belki, belki paramız yok, belki belki belki. İnsanlar bütün bu ihtimalleri bırakıp hadsizce bunu yapıyorlar. Herkes kötü niyetli diyemem elbet, ama bayramda hamile olanlar "ay cinim, üzülme inşallah senin de bebeğin seneye kucağında olur" deyince, biri bebeğini yanımda öperken başkası "onun yanında öpme" diye dürterken görünce afallamamak, noluyoruz dememek elde değil. Ki gerekli zamanlarda cevap verdim ben de herkes gibi, çekingen biri de değilimdir. Eşim de aynı şekilde davrandı. Ama biz net oldukça, mert ve dürüst oldukça sanki daha çok üstümüze gelmeye başladılar. Bilmiyorum, bence benim takmam değil, toplumun çocuğu olmayanlara acıması anormal.
 
CiRiLLA .!.:
Eskiden ben de oyle dusunuyordum. 😬 Ama sorup 3 dakika sonra unutup gecmiyorlar inanin.

Cocuk dusunmedigimizi 162562626 kere soyledigim kuzenim her gorusmede cocuk yap, cocuk mucize cok guzel diye ayni şeyi tekrar ediyor mesela ha bir kere dese şansliyim. Ayni gunun icinde 2-3 defa soyleyebilir.

O da yetmez cocugu kucagima tutuşturup al heveslenirsin belki cocuk yaparsin demesi. 😂😂😂😂

Yani bazen insanlar sonuna kadar, çileden cikarana kadar ugrasiyorlar. O saatten sonra rahatsiz etmeye basliyor.
Genişletmek için tıkla...
Evet tam olarak bu! 😄

Yani ne yaparsak yapalım insanlara yetmiyor, sinirlendirene kadar baskı yapıyorlar ki patla, ağla, itiraf et(!): Çocuğumuz olmuyor, siz şanslısınız, ah bizim de keşke sizin gibi bir pıtırcığımız olsa, acıyın bize.

Bence bazı insanların iç sesleri gerçekten böyle. 😬
 
Rhea Silvia .!.:
Ben de 28 yaşındayım. 1.5 yıllık evliyim. Bayramda bile bayramlaşmadan önce bebek var mı diye soruyorlar. Etraftaki herkes evlendikten sonra hiç adet olmadan hamile kaldı sende niye böyle oldu diyorlar. Sandalet giymiştim çorap giy ondan olmuyo galiba diyorlar. Yemekten sonra biraz göbeğim çıktı bebek yok ama göbek var biz seni hamile zannediyorduk diyorlar. Vs.vs. Beterin beteri var yani. 😁 tabi bunları duyarken hamileyim ben söylemedim hiçbirine. Bu şekilde izlemek daha keyifli oldu😂 bi de şu var çocuk olana kadar dikkat etmeliymişim kendime sonra çorapsız da gezermişim kendimi de salarmışım😂😂 sanki çocuk yapmaya geldik dünyaya tek amacımız bu. 🤣 ben gülüp geçiyorum hiç takmadım sen de gül geç🤣
Genişletmek için tıkla...
İnanın ben de bayramda buna benzer bir şey yaşadım. Bir kişi hamile olduğunu yanımda söylemek istemedi benim çocuğum yok diye. Hasetten de korkmuştur belki. Ve bu kişi eğitimli biri ya 😄 Yani hamile olduğunu söylemesen ben çocuk doğduğunda anlayamayacağım zaten. Yahu umrumda da değil, bazıları da zorla elime bebek veriyorlar, yani bunlar bana çok samimiyetsiz geliyor.
 
Çocuk yaptıktan sonra biteceğini düşünenler varsa unutsunlar onu. Yani sırf birileri istiyor diye olacak şey zaten değil. Sonuçta bir birey getiriyorsunuz hayata. Milletin doğurup ilgilenmedikleri, eğitim veremedikleri ile ülke ne hale geldi zaten 🤦🏼

Bir örnekte ben vereyim. 5 yıl olmadı bizim herkes sorup duruyordu. İlk başta biz istemedik evliliğimiz otursun diye. Sonrada olmadı. Bende dedim herkese istiyoruz ama olmuyor. Yine sordular. Her türlüsünde sordular. En son eşime cevaplarını ver yoksa biz bilmiyoruz yapmasını gel öğret diyeceğim dedim. ( Eşim tarafıydı sürekli soran) Neyse biraz sustular. Şimdi hamileyim. Hemde ikiz biri kız biri erkek. Başka istemiyorum bunları bir doğurayım yeter diyorum. Deme öyle diyolar. Lan size ne derim demem, yaparım yapmam. Siz mi besleyeceksiniz, siz mi bakacak,eğitim vereceksiniz.

Bitmiyorlar. Bitmeyecekler. 😬😬😬
 
delifisek .!.:
ben de insanların tüm parasını emecek bir varlık için neden didindiklerini anlayamıyorum ama sormuyorum. doğrudan çocuk düşünmüyoruz diyip geçin.
Genişletmek için tıkla...
Ben de bazen hatta çoğunlukla böyle düşünürdüm ama son kaybımdan sonra şimdi deli gibi istiyorum.
Ki tedaviyle hamile kalıyor olmama rağmen.
 
Mi-Ok Yun .!.:
Çocuk yaptıktan sonra biteceğini düşünenler varsa unutsunlar onu. Yani sırf birileri istiyor diye olacak şey zaten değil. Sonuçta bir birey getiriyorsunuz hayata. Milletin doğurup ilgilenmedikleri, eğitim veremedikleri ile ülke ne hale geldi zaten 🤦🏼

Bir örnekte ben vereyim. 5 yıl olmadı bizim herkes sorup duruyordu. İlk başta biz istemedik evliliğimiz otursun diye. Sonrada olmadı. Bende dedim herkese istiyoruz ama olmuyor. Yine sordular. Her türlüsünde sordular. En son eşime cevaplarını ver yoksa biz bilmiyoruz yapmasını gel öğret diyeceğim dedim. ( Eşim tarafıydı sürekli soran) Neyse biraz sustular. Şimdi hamileyim. Hemde ikiz biri kız biri erkek. Başka istemiyorum bunları bir doğurayım yeter diyorum. Deme öyle diyolar. Lan size ne derim demem, yaparım yapmam. Siz mi besleyeceksiniz, siz mi bakacak,eğitim vereceksiniz.

Bitmiyorlar. Bitmeyecekler. 😬😬😬
Genişletmek için tıkla...
Ben de ikiz olsun biri kız biri erkek çok istiyorum tabi Allah bilir sağlıklı olsun herşeyden önce. Ama ne güzel olmuş ya. Nasıl tutturdunuz 😁
 
kirmizi oje .!.:
Evet tam olarak bu! 😄

Yani ne yaparsak yapalım insanlara yetmiyor, sinirlendirene kadar baskı yapıyorlar ki patla, ağla, itiraf et(!): Çocuğumuz olmuyor, siz şanslısınız, ah bizim de keşke sizin gibi bir pıtırcığımız olsa, acıyın bize.

Bence bazı insanların iç sesleri gerçekten böyle. 😬
Genişletmek için tıkla...

Evet cidden oyle bisey bekliyorlar herhalde. 🙄
Ozellikle benim cevremde 25 yasindan kucuk ve kucuk cocugu, bebegi olanlar sanki cocuk yapmayan herkesin cocugu olmuyor da kendilerine cok ozeniliyor gibi tavirlardalar ... 😬
Ki oyle de olabilirdi bu neyin kotu niyeti anlamiş degilim.
 
kirmizi oje .!.:
Merhaba,

Başlıkta da belli olduğu gibi ben çevrenin çocuk baskısı üzerine içimi dökmek istedim.

Eşimle yuvarlak hesap 5 senelik evliyiz, ben 28 yaşındayım o 29. Çocuğumuz yok. Zaman zaman acaba çocuk sahibi olsak mı dedik ama maddiyat, eğitim, daha iyi iş fırsatı vs derken erteledik. Açıkçası bugüne kadar hiç çocuk icin deneme de yapmadık. Şimdiye geriye baktığımda iyi ki önceden çocuk düşünmemişiz diyorum çünkü şu an kendimizi daha çok toparladık, her şey çok daha güzel oldu ve oturdu. Ve bir süre daha beklemeyi düşünüyoruz bazı güzel fırsatlar çıktığı için karşımıza onları değerlendirebilmek için, sonra nasip olursa seve seve bakar büyütürüz.

Şimdi gelelim çevreye. İnsanlar gerçekten çok rahatsız edici. Eğitimlisi, eğitimsizi, yaşlısı genci, bekarı evlisi, sürekli bana bu soruyla geliyor. Yani normalde seviyeli biriyim, insanlar şak diye mahrem şeyler sormazlar ama konu bebek olunca sanki topluma mal olmuşuz gibi "Ayyy cinim inşallah sinin de olur, ah keşke seneye sen de bebisini kucağına alsan" diyorlar.

Hayırlısı, şimdilik düşünmüyoruz, ilerisi için nasip diyorum. Dememe rağmen tekrar, tekrar ve yine tekrar... Yani bakıyorum topluma, eşimle benim çocuğumuz olamasaydı eğer (ki ileride ne olur bilmem, hiçbir fikrimiz yok bu konuda henüz) ne kadar acımasız gelirdi bu yorumlar diyorum. Kendilerince söylediğimiz sebeplere inanmıyorlar, başkalarına soruyorlar çocukları mı olmuyor diye. İnanabiliyor musunuz? Olsun, olmasın, size ne yahu...

Yani işin kötüsü bunu her kesimden insanlar yapıyor. Yaşımın geçtiğini düşünmüyorum. Kendimi bulmadan, çocuk sahibi olup onun uzantısı olmak istemiyorum. Kendi heveslerimi ve hedeflerimi çocuğa yüklemek istemiyorum. Az çok kendini bilen ana babayla yetişsin çocuk, kendimi yetiştirmiş olayım ki hırpalanmasın çocuk biz onun için fedakarlık yaparken istiyorum. Ve bu düşüncelerimden dolayı kötü hissettiriliyorum.

Ve çevremde erken yaşta anne olup ilk çocuğunda bir şey anlamayan, çokça hata yapan, pişman olan, sonraki çocuklarda daha aklı başında davranan, keşke 30'dan sonra olsaydı çocuk diyen de çok var. Yani nesi anormal bu düşüncelerimin bilmiyorum...

İçimi dökmek, yalnız olmadığımı bilmek istedim...
Genişletmek için tıkla...
Biz de beş yıl çocuk istemedik. Aynı baskıları yaşadık. Çocuğunuz olsa şimdi okula giderdi falan diyorlardı 🤦‍♀️ 29 yaşında istediğimizde de olmadı. Sebepsiz kısırlık yüzünden gitmediğimiz hastane kalmadı. Sizin öyle olmaz inşallah.

Bir yıl çocuk olmasa, bir yıl da tedaviyle geçse, yaklaşık bir yıl da hamilelik sürüyor. Yani üç yıl sonra olacakmış ihtimalini göz önüne alın derim.
 
Düsenceleriniz mantıklı tabiki insan ön sartları sağlamadan kendini hazır hissetmeden çocuk sahibi olmamalı.

Insanlar densiz siz onlara bakmayın. Cocugunuz olsa densizlik yapacak baska bir sey bulurlar.

Tek katilmadıgım. 20 li yaslarda anne olanlar ikinci cocugu otuz yasinda dogurunca ilkinde cok hata yaptim keske 30 undda doğursaydım diyor demeniz. Ilk cocuk da daha deneyimsiz daha belirsiz daha panik olunduğu dogru ama ilk cocukda tecrube edinildiği icin ikinci cocukta daha rahat olunuyor kanisindayim. yani ilk cocugunu 32 yasinda doguran anne de ilk cocuğu olduğu icin tecrubesiz oluyor ve hata yapabiliyor.

Beni annem 32 yasinda doğurmuş. hep annemin daha genç olmasını isterdim belki bu sebeple 25 yaşinda kendi istegimle dogurdum ilk çocugumu simdi 30 um 2 ye hamileyim daha tecrubeli daha rahat olmamım sebebi 25 yasinda ilk bebeğimi doğurmamdır.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Firdevs_Yoreoglu
İkinci çocuk şart mı diyenlere biraz iç dökme, biraz tavsiye 😊
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
3K
Tardis_2718
Tardis_2718
B
Dert sayılır mı bilinmez.
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
575
brcubrcu0101
B
M
Evlilik istiyorum ama sevdiğim insanla
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
1K
Mamtobe
Mamtobe
bluecam
Sorumsuz Eş
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
840
elfzyf
E
R
2. Çocuk baskısı! Umarım yalnız değilimdir
Yorumlar
7
Görüntüleme
354
Elyesa48
Elyesa48
X