Günlerdir kafamdaki belirsizlik beni depresyona soktu resmen kızlar kendimi bu ara çocuk gibi hissediyorum .Konu şu ki daha öncede konu açmıştım ilçede çalışıyorum buralıyım kendi evimiz var ama doğalgaz yaşadiğimiz yerde olmadiği için ailemle 5 senedir kiradayız .Yazları kendi evimizdeyiz. Kirada artik oturamıycaz gibi çünkü ev sabihi kendi oturacakmış .Ben de zaten burası küçük yer fazla dedikodu var rahat bir ortam değil anlayacağiniz senelerce hep tayin istemeyi düşündüm ama cesaret edemedim hep korktm yalnızliķ sevmiyorum çünkü. Sonra ailemle şu kararı aldik merkeze tayin isteyeyim ben ,ailemde benle kışın kalacak yazın da ben herhaftasonu ilçeye yanlarina gelirim dedim .Garip tarafı şu ki yaşadiğim yerde hiçbir şey yok imkan olarak artı dediğim gibi küçük yer olunca az çok tahmin edersiniz ortamı ama ben buna rağmen sanki buraya bağlanmiş gibiyim hiçbiryere gidesim gelmiyor resmen sanki dahada mutsuz olurum gibi hissediyorum neden bu kadar yalnız hissediyorum bilmiyorum .yalnız kalmak sanırım beni korkutuyor aslında ailemle tamamen ayrılmıycaz yinede kocaman bir boşluktayım sanki

bu arada 33 yaşındayım koskocaman kızım ama ruh halim hala aileye bağımlı :))