Kimsenin buraya hemcinslerini korkutmak amacli yorum yazacagini sanmiyorum, ama kolik bebek diye de bir gercek var, biz soylemezsek bu gercek yok olmayacak.
Senelerdir bu forumu takip ediyorum, bekarken bir konuda bir yoruma denk geldim; yeni anne olmus bir kadin tuvalete gidemiyorum diye dert yaniyordu. Cidden merak ettim bu kadin neden tuvalete gidemiyor, bebek besikten kalkip elini ayagini baglayacak hali yok, anlayamamistim. Kolik bebegim olunca anladim. Kolik bebegi kucagindan biraktigin anda morarana dek agliyor, birakamiyorsun. O yuzden tuvalete bile gidemiyorsun. Benim bebegimin susmasi icin kucakta sarki esliginde dans etmem gerekiyordu. Dikisli halimle sabahtan aksama kadar ve aksamdan sabaha kadar kucagimda bebekle dans ediyordum. Suan o donemler gecti, ama bu gece de asidan kaynakli atesler icinde kaldigi icin uykusuzum.
Toz pembe bir dunya cizmek bana dogru gelmiyor. Dogum korkum nedeniyle cok fazla sezeryan konusu okudum burda. O konularda kadinlar gayet iyiniyetleriyle nasil 3.gun ayaga kalktiklarini, besinci gun spor yaptiklarini bir hafta sonra adeta ameliyat olmamis gibi olduklarini anlatiyorlardi. Sezeryan ameliyatimdan sonra 3.gun aglama krizine girdim hani ayaga kalkacaktim hani camasir bile asacaktim neden olmuyor diye. O kadinlarin hepsi kendi tecrubelerini, iyiniyetle paylastilar ancak ben o yorumlardan yola cikarak cok toz pembe bir ameliyat sureci hayal etmisim, oyle olmayinca yere cakildim. Bebek planlayan herkes bebeginin kolik olma ihtimalini de hesaba katsin ki sonra hayal kirikligi olmasin. Psikolojik olarak da hazirlansin.