ÇOCUK İSTEMİYORUM

Doktora görünüp tedavi olması gereken bir durum, rezerv azalması vs var mı baktırın. Yoksa birkaç sene erteleyin. Hayata doyun, o zaman kadar da dışarıya kulağınızı tıkayın. Bebek büyük sorumluluk isteyen bir karar. Ve bir üyenin dediği gibi geri dönüşü yok.
 
Herkeste aynı olmadığını en başta belirttim zaten anlamadıysanız tekrar okuyun.
Ee ben de alıntılayıp öyle olmayabilir yazıyorum, gerginliğinizin sebebi ne. Siz bi kriz zamanından çıkınca yorumları ve sizin yazdıklarınızı okuyun tekrar. Herkese atar gider.
 
Ben kendimden örnek vermedim, çoğu kişinin genellemesini yaptım hanımefendi. İyi anne kötü anne oynamıyoruz burda. Burdaki herkes mükemmel anne havaları yaratmasın boşuna. Herkes anne, herkesin çocuğu kendine kıymetli, herkes çocuğu için fedakarlık yapıyor. Benim anneliğim söz konusu değil burda, siz kendi anneliğinize odaklanın. Doğmadan da büyük konuşmayın, başınıza gelmesin.

ben etrafımda bahsettiğiniz şekilde çoğunluk değil azınlık gördüm belki de hiçlik. Mükemmel annecilik oynamıyoruz. Çocuk için hayatını bitirecek kadar mükemmel anne olmaya gerek yok. Biraz vurdumduymaz olmak lazım. Gerekirse çocuğumu bırakır eşimle başbaşa tatile giderim. Ben mutlu olmalıyım önce.

Bende annenizle birlikte sizi kastettim. Kendi yaşantınızı anlattınız sonuçta sizde duruma dahilsiniz. Enerji meselesi demek de çok basit kalıyor; herkesin çocuğu ve zorluk derecesi farklı. Dediğim gibi daha normal bir çocukla her şey yapılabilir; fazla zor bir çocukla karşı karşıyaysanız her şeyi yapmak pek mümkün olmuyor. Sizin çocuğunuz da sakin olur, her şeyi yapabilirsiniz umarım.

benim kardeşim çooook zor bir çocuktu. Böbrek hastasıydı. 1 yaşında ameliyat oldu. Çok yaramazdı. Durduğu yerde durmazdı sürekli arkasından koşmak gerekirdi. Böbrek hastalığından dolayı sürekli kusardı. 4 yaşına kadar mamayla beslendi. Yada her şeyi blend ederdik. Yurtdışına blenderımızla gittik. Ona rağmen annem bitik değildi. Şimdi 55 yaşında. İyi bir anne değildir belki ama kendisi mutlu benden enerjik pozitif. Keşke 40tan sonra da doğursaydım bir küçük kızım olsaydı diyor hep 😍
 
Bende çok fazla çocuk sevmezdim. Hata şuan kendi çocuklarım ve yeğenlerimin dışında hale çok sevmem çocuk.
Evlendikten 4 sene sonra çocuk sahibi olduk. Ozamana kadar gezdik tozduk, yurtiçi/ yurtdışı birsürü tatil yaptık, ev ve araba aldık. Sonra sanki bir boşluk hissetik. Eşim daha önce istedi ben istemedim. Sonra bende de bebek arzusu oluştu. Çok şükür hemen hamile kaldım. Kızım olunca çok mutlu oldum, ama çokta tedirgin oldum. Sanki hayatım bitmiş gibi hissettim. Daha gezemicem, eşimle eskisi gibi olamıcam gibi düşünceler oldu. Zor bir bebekti zaten kolikti buda beni iyice bunaltmıştı. Annem ve eşim olmasa depresyona girerdim herhalde. Birde ben kendimi anneyim, aşkımdan ölüyorum gibi hissetmedim uzun süre. Çok seviliyor evet ama mesela keşke daha önce doğursaydım demedim hiç. Kızım büyüdükçe uslandı, o uslandıça serpildikçe ona olan sevgim büyüdü. Biz yine gezmeye başladık. 1 yaşına gelmeden yurtdışına çıktık kaç kez. Yazın otel tatiline gittik her sene. Tabii çocuksuz gibi rahat olmuyor. Onun öğle uyku saati, yemesi içmesi hepsini düşünmek zorunda kalıyorsun ama yinede çocuklu hayatda güzel. Ben sevdim. Hata sonradan birtane daha olsa keşke diye düşünmeye başladım. Çok şükür ikincide nasip oldu. Şuan büyüdüler. Özellikle büyük kızım arkadaş gibi. Hele şu pandemi günlerinde. Beraber kahve içiyoruz, yürüyüşe çıkıyoruz, filmler izliyoruz. Allah eksikliklerini göstermesin inşallah.
 
Ee ben de alıntılayıp öyle olmayabilir yazıyorum, gerginliğinizin sebebi ne. Siz bi kriz zamanından çıkınca yorumları ve sizin yazdıklarınızı okuyun tekrar. Herkese atar gider.
Benim gerginliğim yok, sadece hee şeye ve herkese muhalefet insanlardan hoşlanmıyorum. Herkes sizin gibi düşünmeyebilir, biraz saygı gösterin.
 
Çocuk istemiyorsanız neden bu kadar sorun ettiniz? Yapmazsınız olur biter 😬
 
Tamamen istemeden emin olmadan asla yapmayin. Ben ya olmazsa endisesi ile yaptim ve cok uzun suren lohusa sendromu yasadim, anne-cocuk bagini cok zor kurdum. O yuzden bekleyin bence
 
ben etrafımda bahsettiğiniz şekilde çoğunluk değil azınlık gördüm belki de hiçlik. Mükemmel annecilik oynamıyoruz. Çocuk için hayatını bitirecek kadar mükemmel anne olmaya gerek yok. Biraz vurdumduymaz olmak lazım. Gerekirse çocuğumu bırakır eşimle başbaşa tatile giderim. Ben mutlu olmalıyım önce.



benim kardeşim çooook zor bir çocuktu. Böbrek hastasıydı. 1 yaşında ameliyat oldu. Çok yaramazdı. Durduğu yerde durmazdı sürekli arkasından koşmak gerekirdi. Böbrek hastalığından dolayı sürekli kusardı. 4 yaşına kadar mamayla beslendi. Yada her şeyi blend ederdik. Yurtdışına blenderımızla gittik. Ona rağmen annem bitik değildi. Şimdi 55 yaşında. İyi bir anne değildir belki ama kendisi mutlu benden enerjik pozitif. Keşke 40tan sonra da doğursaydım bir küçük kızım olsaydı diyor hep 😍
Başbaşa tatile gitmekle bitmiyor iş; tekrar bunalıp yine aynı yere dönüyorsunuz ve sürekli tatilde yaşayamazsınız sonuçta. Çocuk geri dönülmez bir sorumluluk. Ne güzel anneniz dünyaya anne olmak için gelmiş demek, yapsaymış beş-on tane😀
 
Bu bağiran basligi gordukce sinirim bozuluyor.Whatsapp durum mu yapsaniz.Anlar belki toplum baskisi yapan yakinlariniz.
 
Yapıyorum zaten çok şükür. Ama bu kadar keskin konuşup insanları da korkutmayın hanımefendi iyi akşamlar
Ben korkutmuyorum, konu sahibi zaten korkuyor. Bende olacakları söylüyorum. Siz kendi işinize bakın. Ben konu sahibine yorum yazdım niye alıntılıyorsunuz. Sizin konunuz olsa size yorum yazsam anlarım da herkesin her dediği herkesi ilgilendirmez.
 
Ben korkutmuyorum, konu sahibi zaten korkuyor. Bende olacakları söylüyorum. Siz kendi işinize bakın. Ben konu sahibine yorum yazdım niye alıntılıyorsunuz. Sizin konunuz olsa size yorum yazsam anlarım da herkesin her dediği herkesi ilgilendirmez.
Amacınız polemik oluşturmak mı hanimefendi. Burası herkese açık bir platformsa istediğim şeye yorum yaparım.. Konu sahibi belki istemiyor ama çok isteyen birisi belki sizin yazdıklarınız yüzünden korkacak. Veya hamile olan birisi strese girecek ? Ne gerek var. Belli bir düzen oluşturduktan sonra hiçbirşey zor değildir... Herkese saldırmanızdaki amacı anlayamadım
İşime bakıp bakmayacağım da sizi ilgilendirmez. Mune Mune Abla....
 
Başbaşa tatile gitmekle bitmiyor iş; tekrar bunalıp yine aynı yere dönüyorsunuz ve sürekli tatilde yaşayamazsınız sonuçta. Çocuk geri dönülmez bir sorumluluk. Ne güzel anneniz dünyaya anne olmak için gelmiş demek, yapsaymış beş-on tane😀

neden yapsın bakamayacağı kadar hayatını bitirmek o olur. 2-3 ideal hem çocuklar hem anne için. Annem anne olamk için doğmamış. Tersten anlıyorsunuz. Annem mükemmel anne değil. Kalabalık aile sever. Çocuklarına iyi bakmak için kendini paralamaz hırpalamaz. Rahattır bizi de rahat büyüttü. Büyük hastalık geçirdik paniklediğini görmedim. ❤️
 
Hayatım boyunca çocukları çok sevmemişimdir, şimdi evli olduğum için herkes çocuk düşünmüyor musun diye söylüyor. Eşimde ben de istemiyoruz henüz. Ama içimde bir yerlerde ya istersem de olmazsa diye de bir korku var. Bazıları diyor çok fazla korununca yumurtalıklar tembelleşiyormuş, hapla korunmak kısır yapıyor vs. Bunlara inanıyor sayılmam nasip kısmet bazı şeyler. Hayatımı hiçbir zaman bir çocukla hayal etmedim. Ama olmaması da beni rahatsız eder gibi sanki. Etrafımdaki herke birer birer anne olmaya başlamışken ya benim istersem ve hiç çocuğum olmazsa gibi düşüncelere kapılıyorum

Bu aralar düşüncelerimi anlayamıyorum... Şu an birikim yapıyoruz araba alıcaz, daha şimdiden tatilimizi ayarladık, yaza planlarımızı yaptık. Ama bir çocuk olsa tüm bunları yapamayız gibi geliyor çünkü tek maaşa düşücez şuan yaşadığım bu lüksler olmayacak. Belki de bu hayattan vazgeçmek istemiyorum bilmiyorum.
Siz çocuk yapmaya nasıl karar verdiniz? Ya da ömür boyu çocuk istemediğinize nasıl karar verdiniz?
dünyada kendini bu fikirle yalniz sanma, bende ayni, cocuklari sevmiyorum deyil tam tersi cok seviyorum, ama öte yandanda özgürlüme asiri derece düskünüm, cocuk olursa ister istemez, is hayatimda ve seyhat etmeve hafta sonu gezme hayatinda kisaltmalar yapcam, nekadar bakici tutarsanda ondan dolayi bu karari verdim, esimle tanisitimda da acik acik söyledim, onun icin sorun deyildi, cünkü ilk esinden iki cocugu var. ben hic bir eksiklik hisetmiyorum ve biri soruncada acikca diyorum, kimseyi ilglendirmez
 
Amacınız polemik oluşturmak mı hanimefendi. Burası herkese açık bir platformsa istediğim şeye yorum yaparım.. Konu sahibi belki istemiyor ama çok isteyen birisi belki sizin yazdıklarınız yüzünden korkacak. Veya hamile olan birisi strese girecek ? Ne gerek var. Belli bir düzen oluşturduktan sonra hiçbirşey zor değildir... Herkese saldırmanızdaki amacı anlayamadım
İşime bakıp bakmayacağım da sizi ilgilendirmez. Mune Mune Abla....
Mune Mune ablayı ben çağırayım bence. Herkesin kendi fikri, kendi düşüncesi. Buranın herkese açık bir platform olduğunu biliyorsanız isteyenin istediğini yazabileceğini de biliyor olmanız lazım.
 
Son düzenleme:
Ben korkutmuyorum, konu sahibi zaten korkuyor. Bende olacakları söylüyorum. Siz kendi işinize bakın. Ben konu sahibine yorum yazdım niye alıntılıyorsunuz. Sizin konunuz olsa size yorum yazsam anlarım
Amacınız polemik oluşturmak mı hanimefendi. Burası herkese açık bir platformsa istediğim şeye yorum yaparım.. Konu sahibi belki istemiyor ama çok isteyen birisi belki sizin yazdıklarınız yüzünden korkacak. Veya hamile olan birisi strese girecek ? Ne gerek var. Belli bir düzen oluşturduktan sonra hiçbirşey zor değildir... Herkese saldırmanızdaki amacı anlayamadım
İşime bakıp bakmayacağım da sizi ilgilendirmez. Mune Mune Abla....
Çok doğru ben çocuk sahibi değilim ama böyle şeyler okuyup duyunca gerçekten insan korkuyor
 
neden yapsın bakamayacağı kadar hayatını bitirmek o olur. 2-3 ideal hem çocuklar hem anne için. Annem anne olamk için doğmamış. Tersten anlıyorsunuz. Annem mükemmel anne değil. Kalabalık aile sever. Çocuklarına iyi bakmak için kendini paralamaz hırpalamaz. Rahattır bizi de rahat büyüttü. Büyük hastalık geçirdik paniklediğini görmedim. ❤️
Rahat olduğu için dedim bende, tam anne olmak için var olan biri. Beş on tane de yapsa o rahatlıkla bakardı😀
 
Back
X