ÇOCUK İSTEMİYORUM

Hayat standartlarınız maddi-manevi düşecek evet. Tatile gitmek istemeyeceksiniz; çünkü çocukla eziyet haline geliyor, tatil tatillikten çıkıyor. Tuvalate gitmek, banyo yapmak, sıcak bir yemek yemek lüks olacak. Uykusuz gecelerden göz altlarınız şişmiş olacak, hortlak gibi gezeceksiniz. Hormonlar alt-üst olacak, sinirleriniz hiçbir şeye dayanmayacak. Bunları göze alabiliyorsanız buyrun yapın çocuk. Çocuktan sonra hayat bitiyor. Kendinizi bırakıp çocuğa adıyorsunuz tüm enerjinizi ve hayatınızı. Hele zor bir çocuk olursa geçmişler olsun.
Olmamasi daha kötü degilmi?
1.çevren baski yapar.
2.herkes anne baba olurken sen kendini eksik hissedersin.
3.seni sevmeyen biri seni çocuksuz olmanla vurmaya calisir
4.hele birde saglik sorununun varsa eşinle kopma noktasina gelir, birbirini suclarsin
5. Sosyal hayat bitse nolur çocuk olmayinca, Çocuk evin neşesi, sana ait bir parça. Ve annelik babalik duygusunu tattiran bişey.
Uykusuzluk, yemek banyo tatil lüksünden birakalimda feragat edelim. Onlar buyuyene kadar biter zaten.
Su an hastanelerdeki yillarca cocuk icin cabalayan insanlari gorseniz belki daha ilimli olurdunuz cocuk fikrine karsi. Allah kimseyi evlat sevgisinden mahrum etmesin🙏🏻
 
ne zaman evlendin ve kaç yaşındasın? Acaba erken mi şu an? Çocuk sevmiyorum, çocuk istemiyorum çok net sözler. Bunları diyorsan zaten plan yapmamalısın.
Ben de hemen istemiyordum öyle milletin çocuğunu da sevmem yani bebek pışpışlayan bir tip değilim. 5 yıllık evliyim 27de evlendim. 35ti hedefim. Çünkü ben de bazı lükslerimden vazgeçmek istemiyordum çocuk için ama yaşlandığımda kalabalık ailem olmasını istiyorum gibi hissediyordum açıkçası.
Ama 32ye geldim ve garip şekilde bir anda evet şimdi istiyorum dedim zamanı dedim. 😂
Çok düşünmeye gerek yok. Şartlar olgunlaştıkça o psikolojiye geliyorsun belki. Acele de plan da gereksiz bu işlerde.
Neredeyse 1 yıllık evliyim ve 25 yaşındayım yaş olarak daha erken bunu biliyorum. Sadece çok düşünüyorum bu ara sanırım. Ama dediğiniz gibi de olabilir bana da.
 
Hayat standartlarınız maddi-manevi düşecek evet. Tatile gitmek istemeyeceksiniz; çünkü çocukla eziyet haline geliyor, tatil tatillikten çıkıyor. Tuvalate gitmek, banyo yapmak, sıcak bir yemek yemek lüks olacak. Uykusuz gecelerden göz altlarınız şişmiş olacak, hortlak gibi gezeceksiniz. Hormonlar alt-üst olacak, sinirleriniz hiçbir şeye dayanmayacak. Bunları göze alabiliyorsanız buyrun yapın çocuk. Çocuktan sonra hayat bitiyor. Kendinizi bırakıp çocuğa adıyorsunuz tüm enerjinizi ve hayatınızı. Hele zor bir çocuk olursa geçmişler olsun.
Bu kadar korkunç bir şeymiş gibi bahs etmeyin lütfen.benim çocuklarım da zordu ama hiç bu şekilde düşünmedim.çocuk istoysan bazı şeylerden feragat edeceksin evet ama hayatınız bitecek diye bir şey yok.hep küçük kalmıcak büyüyecek zaten.yine de her kesin kendi düşüncesi.
 
Ben de bu duyguları yaşıyorum. Şey gibi böyle istemiyorum ama isteyince hemen olsun. Korkuyorum bir yandan. Yaşım da 26 aslında genç sayılırım. Ay çok zor. Şüphesi bile krize sokuyor beni
 
Hem rahatımdan vazgeçmek istemiyorum hemde bir çocuğun sorumluluğunu almak çok zor geliyor. Uykusuz geceler vs. Birde gerçekten çocuk sevmiyorum yani hiçbir zaman çocuklarım olsun büyüteyim kafa yapısında olmadım. Fikrim değişir mi diye korkuyorum sadece.
Hele önce bir arabanı al, tatiline git gez toz sonra zaten yapılacak bişey kalmayınca istiyorsun. Biz ilk günden beri istedik olmadı ama tatilimize de gittik kışın kayak yapmaya gittik arabamızı evimizi aldık e artık yapılacak bişey kalmadı çocuğu daha fazla istiyıruz nasip kısmet. Sende hayatını yaşa şimdilik çocuk fikrini aklına bile getirme
 
Zor çocuktan kastınız nedir acaba? ilk yıl 2 saatte 1 kalkan, sürekli kusan bir çocuk annesiydim. Şimdi 3 yaşına girecek terminator gibi 🤭
2020 yılında pandemiden dolayı tatile gitmedik ama öncesinde gayette tatil yaptık. Hafta sonları sık sık 2-3 gün için kaçtık. Birkaç aylık bebekle tatil yapan arkadaslarim var. Hatta Amerika'ya falan gittiler. Biraz bakış açısı sanırım.

tatile gidersin elbet ama mesela akşam rakı içip felekten bir gece çalamicam. Tatile giderken kafa dağıtmak için yanıma bakıcı almam lazım 😂 Emzirdiğim sürece alkol alamicam bile ben bu konuda aşırı gerginim mesela.
 
Neredeyse 1 yıllık evliyim ve 25 yaşındayım yaş olarak daha erken bunu biliyorum. Sadece çok düşünüyorum bu ara sanırım. Ama dediğiniz gibi de olabilir bana da.

Hem evliliğin çok yeni hem de yaşın çok küçük. Sen jinekologa düzenli git. Kontrollerini aksatma tabi ama 28e kadar falan at kafandan.
 
Çocuk var çocuk var, kimisi köşe yastığı gibi duruyor. Ben o modeli yapamadım, benimki düğmesiz terminatör gibi bişey. 30 yaşımda anne oldum, tatilden gezmeden tozmadan eksik kalmadım, çocuğada aile büyükleri bakmadı, kreşe gitti. Ben çocuktan sonra gerçekten yaşlandım ama mizacımdan dolayı mükemmeliyetçiyim. Çocukla da bu imkansız gibi bişey. Çocuk kolaysa, anne rahatsa 5 tane de yapılır tadına da doyulmaz. Bi kere annemmm desin sarılsın dünya ayağıma serilmiş gibi oluyor, kokluyorum Allahım bu nasıl duygu diyorum, ödevi yapmıcam diyor içimden ağzını kırarım diyorum dışımdan prensesim ödevlerimizi yapmazsak nasıl başarılı olabiliriz ki diyorum 😂 böyle böyle kafayı yedim. Bin kere dünyaya gelsem bin kere anne olmayı isterim, kadın olmanın tek güzel yanı .
 
Hayat standartlarınız maddi-manevi düşecek evet. Tatile gitmek istemeyeceksiniz; çünkü çocukla eziyet haline geliyor, tatil tatillikten çıkıyor. Tuvalate gitmek, banyo yapmak, sıcak bir yemek yemek lüks olacak. Uykusuz gecelerden göz altlarınız şişmiş olacak, hortlak gibi gezeceksiniz. Hormonlar alt-üst olacak, sinirleriniz hiçbir şeye dayanmayacak. Bunları göze alabiliyorsanız buyrun yapın çocuk. Çocuktan sonra hayat bitiyor. Kendinizi bırakıp çocuğa adıyorsunuz tüm enerjinizi ve hayatınızı. Hele zor bir çocuk olursa geçmişler olsun.
Ay bu da çok abartı ne alakası var. Çocuktan sonra hayat bitmiyor ki.. Herşeyi bir düzene koyunca gayetti çoçukla herşeyi yapabiliyorsun..
 
Olmamasi daha kötü degilmi?
1.çevren baski yapar.
2.herkes anne baba olurken sen kendini eksik hissedersin.
3.seni sevmeyen biri seni çocuksuz olmanla vurmaya calisir
4.hele birde saglik sorununun varsa eşinle kopma noktasina gelir, birbirini suclarsin
5. Sosyal hayat bitse nolur çocuk olmayinca, Çocuk evin neşesi, sana ait bir parça. Ve annelik babalik duygusunu tattiran bişey.
Uykusuzluk, yemek banyo tatil lüksünden birakalimda feragat edelim. Onlar buyuyene kadar biter zaten.
Su an hastanelerdeki yillarca cocuk icin cabalayan insanlari gorseniz belki daha ilimli olurdunuz cocuk fikrine karsi. Allah kimseyi evlat sevgisinden mahrum etmesin🙏🏻
Ne kadar doğru yazmışsınız.ben üç çocuk büyüttüm.istediğim zaman banyo yapamadım,uykumu alamadım hala da öyle.istediğim an gidip alış verişimi yapamadım ama hiçte hayatım bitti diye sızlanmadım.bu benim tercihim.şükür ki çocuk sahibi ola bildim,o sevgiyi tattım.her kesin kendi hayatı kendi kararı.
 
Hayatım boyunca çocukları çok sevmemişimdir, şimdi evli olduğum için herkes çocuk düşünmüyor musun diye söylüyor. Eşimde ben de istemiyoruz henüz. Ama içimde bir yerlerde ya istersem de olmazsa diye de bir korku var. Bazıları diyor çok fazla korununca yumurtalıklar tembelleşiyormuş, hapla korunmak kısır yapıyor vs. Bunlara inanıyor sayılmam nasip kısmet bazı şeyler. Hayatımı hiçbir zaman bir çocukla hayal etmedim. Ama olmaması da beni rahatsız eder gibi sanki. Etrafımdaki herke birer birer anne olmaya başlamışken ya benim istersem ve hiç çocuğum olmazsa gibi düşüncelere kapılıyorum

Bu aralar düşüncelerimi anlayamıyorum... Şu an birikim yapıyoruz araba alıcaz, daha şimdiden tatilimizi ayarladık, yaza planlarımızı yaptık. Ama bir çocuk olsa tüm bunları yapamayız gibi geliyor çünkü tek maaşa düşücez şuan yaşadığım bu lüksler olmayacak. Belki de bu hayattan vazgeçmek istemiyorum bilmiyorum.
Siz çocuk yapmaya nasıl karar verdiniz? Ya da ömür boyu çocuk istemediğinize nasıl karar verdiniz?
Ben de çocuk fikrine çok uzaktım. 5 yıl istemedim. Ama yıllık doktor kontrolüme gittim. Smear testimi verdim. Ultrasonla muayene oldum. Her şey yolundaydı.

5 yıl sonra deneyelim dedik, olmadı. Doktor doktor gezdik. Her ay yumurta gelişiyor, çatlıyor ama bebek olmuyor. Bir sürü ilaç verildi, ilaçlar fazla geldi, çok yumurta gelişti. Sonunda sebepsiz kısırlık teşhisi ile tüp bebekle çocuğumuz oldu. Ama tam 37 ay sonra.
 
Ben de bi cocuga tahammul edebilecek yapida biri degilim. Kendi cocugun olunca farkli olur tabii ama uzunca bir sure evlenmeyi de cocuk yapmayi da dusunmuyorum. En iyisini yine siz bilirsiniz. Kendinizi maddi ve manevi acidan ne zaman hazir hissederseniz o zaman cocuk yapin. Sonucta iyi bir hayat veremeyeceksen neden cocuk yapasin ki...
 
Hayat standartlarınız maddi-manevi düşecek evet. Tatile gitmek istemeyeceksiniz; çünkü çocukla eziyet haline geliyor, tatil tatillikten çıkıyor. Tuvalate gitmek, banyo yapmak, sıcak bir yemek yemek lüks olacak. Uykusuz gecelerden göz altlarınız şişmiş olacak, hortlak gibi gezeceksiniz. Hormonlar alt-üst olacak, sinirleriniz hiçbir şeye dayanmayacak. Bunları göze alabiliyorsanız buyrun yapın çocuk. Çocuktan sonra hayat bitiyor. Kendinizi bırakıp çocuğa adıyorsunuz tüm enerjinizi ve hayatınızı. Hele zor bir çocuk olursa geçmişler olsun.
Bu çocuktan çocuğa göre değişebilir bir durum. İlk tatilimiz evet ama geçtiğimiz yaz en eğlenceli tatilimi yapmış olabilirim.
 
Neredeyse 1 yıllık evliyim ve 25 yaşındayım yaş olarak daha erken bunu biliyorum.

ama daha yılı bile doğmamış evlilikte bu düşünceler gerçekten erken

yukarıda yazdım ya hiç aklıma çalışamazsam gelmedi vs diye

zira ben 4 yıllık evlilikte 30 yaşında anne oldum

aynı işyerinde 5 yıldır çalışırken

yani hayatımı tam düzene koymuşken sizin hazır hissetmemeniz olağan

bir de kötü örnekler de var iyi örnekler de

hiç öyle sabahladığım olmadı

her gece gayet düzenli kalkıp emen sonra da uyuyan çocuğum oldu

evet arada her çocuk gibi ağladı ama hiç tutturup bana hayatı zehir etmedi

tatile de gittim aileye de ama çocuğun düzenine uyarak yaşadım o da diğer değişiklikleri tolore etti
 
Çocuk var çocuk var, kimisi köşe yastığı gibi duruyor. Ben o modeli yapamadım, benimki düğmesiz terminatör gibi bişey. 30 yaşımda anne oldum, tatilden gezmeden tozmadan eksik kalmadım, çocuğada aile büyükleri bakmadı, kreşe gitti. Ben çocuktan sonra gerçekten yaşlandım ama mizacımdan dolayı mükemmeliyetçiyim. Çocukla da bu imkansız gibi bişey. Çocuk kolaysa, anne rahatsa 5 tane de yapılır tadına da doyulmaz. Bi kere annemmm desin sarılsın dünya ayağıma serilmiş gibi oluyor, kokluyorum Allahım bu nasıl duygu diyorum, ödevi yapmıcam diyor içimden ağzını kırarım diyorum dışımdan prensesim ödevlerimizi yapmazsak nasıl başarılı olabiliriz ki diyorum 😂 böyle böyle kafayı yedim. Bin kere dünyaya gelsem bin kere anne olmayı isterim, kadın olmanın tek güzel yanı .
Gerçekten bu duygu tam olarak nasıl bir duygu? Yani ben anne değilim ama çok merak ediyorum. Bir de şöyle bir düşünce var bende: Annenin mutsuz bir hayatı olduysa ama çocuğunun çok mutlu bir hayatı olursa onu içten içe kıskanıyor mu acaba? Saçma bir düşünce ama merak ediyorum.
 
Hayat standartlarınız maddi-manevi düşecek evet. Tatile gitmek istemeyeceksiniz; çünkü çocukla eziyet haline geliyor, tatil tatillikten çıkıyor. Tuvalate gitmek, banyo yapmak, sıcak bir yemek yemek lüks olacak. Uykusuz gecelerden göz altlarınız şişmiş olacak, hortlak gibi gezeceksiniz. Hormonlar alt-üst olacak, sinirleriniz hiçbir şeye dayanmayacak. Bunları göze alabiliyorsanız buyrun yapın çocuk. Çocuktan sonra hayat bitiyor. Kendinizi bırakıp çocuğa adıyorsunuz tüm enerjinizi ve hayatınızı. Hele zor bir çocuk olursa geçmişler olsun.

teşekkürler tüm anne adaylarına yaşattığınız buhran için hahahhah 😂
siz yaptınız ve bunları yaşadınız mı gerçekten?
Annem 36 yaşında kardeşimi doğurur doğurmaz tatile gitmiştik. Gayet de keyif aldı yani. Çocuk 2 yaşındayken yurtdışına bile gittmiştik. Aşırı yaramaz olmasına rağmen. Tamam çocuksuz gibi sorumsuz bir tatil olmaz saatlerini ona göre ayarlarmak sıkıntı ama hayat da bitmiyor 😂
 
Back
X