bende aynı sizin gibi düşünüyordum. Bu yüzden evliliğimin 7. yılında çocuk yapmaya karar verdim. Siz hazır olunca kalbiniz sizi yönetiyor zaten. Hiç acele etmeyin.
Ya işte o çocuğun uyuyası varmış ne diyeyim. Çocuk büyütmedim tecrübem yok fakat kuzenim bebeğinde yaşadım o bahsettiğim şeyleri. İnanılmaz bilgili araştıran bir anne, pedagog çocuk psikiyatrı taşımadığı yer kalmadı. Çocuk asla uyumuyor. Gözünden uyku akar ama yatırmaya kalkınca kıyametleri koparır.
Ne kadar saçma sapan birşey, neye göre kime göre olacak o makul sebep acaba? Tam konusuydu da aklıma geldi bu gereksiz karar
Çocuk konusu çok hassas kimsenin sorgulamasını müdahale etmesini kaldıracak bi konu değil.
siz de eğer evlat sahibi olursanız o zaman anlarsınız ne demek istediğimiEvet işte bu yüzden stres oluyorum ben de gereksiz. Herkes ileride fikrin değişir istersin diyor birazda bundan dolayı korkuyorum.
Bana da hep annem ve annem yaşında teyzeler, istemem deme öyle sonra Allah aratır falan diye diye psikolojimi bozdu... Hayır pek inançlı bir insan da değilim niye takıldım onu da bilmiyorum kafamda bir yerde yer etti sanırım. Hep çevre yüzünden bunlar
Eşimde biliyordu evlenirken çocuk istemediğimi o da istemiyor eşimden yana bu konuda çok şükür bir sıkıntım yok. Birde kedimiz var onu da çok sevmiyor ama benim için katlanıyor.
Yani yaşayıp bilmeden nasıl bu kadar negatif yazdığınızı anlayamadım açıkçası. Bal gibi hepsi yaşıyor demişsiniz gülüyorum sadece :) tamam tabiki bir süre yorgun uykusuz oluyorsunuz ama sonra hepsi geçiyor. O oluyor bu oluyor kesin hepsi yaşıyor tarzı yaklaşım bence doğru değil. Siz istemiyormuşsunuz yapmazsınız olur biter. İki tane çocuğum var yukarıda yazdığınız olumsuzlukların yarısını bile yaşamıyorum çok şükür. Ki biri daha yenidoğan sayılır. Bilmediğiniz konularda yanlış ve kesin hükümle yazmakta ne biliyim
ben hayatım boyunca erken anne olmak isteyen biri oldum, hatta bu 5-6 aydır çocuk tedavisi görüyordum olmayınca ara verdim. eşimde çok isteyen biri. zor da olsa her yere götürmeye alıştıralım, gezmeye alışık olsun diyor. sen bir yere gitmek istediğinde bende bakarım diyor ve bakar da gerçekten biz bu şekilde bir karar verdik. ne şimdi istememekten ne sonra istemekten korkmayın. insanların fikirleri de değişebilir, sonra isterseniz yine olur olmaz diye korkmayın. ben erken istedim de olmadı ama elbet bir zamanı vardır diyorum. istemezseniz de herkes çocuk sahibi olmak zorunda değil. çevrenize de bu şekilde söyleyin
Bence buda bir secim ama zamaninda yapmayanlarin hepsi cok pisman bir taneside benim. Keske zamaninda yapsaydim diyorum buyuk rahatsizligim var suan belkide hic olmayacak.suan olma ihtimali var denersem. Ama cok sorunum var oda suan olamaz. Kafam bin bir karisik. Yas geciyor. Ama mesela ben tatilden arabadan ziyade dusunurdum luksu degilde ben cok narin hassas hemen hasta olan gunelrce migreni tutan biriyim dusunuyorum o bebege geceleri kim bacakak.kendime gelemiyorum bu lanet migrenden gunlerce.herseyden onemlisi onun cani sagligi ama syma subasina tek konuda katiliyorum mutlu anne mutlu cocuk. O yizden yasiniz genslcse biraz erteleyin
Bende sizinle aynı kafadayım ama yaşım 34 eşim 36 ,6 yıllık evliyim.Maalesef ülkemizde bizim gibi insanlara psikopat gözüyle bakılıyor :) çocuk sorumluluğu almaya cesaret edemiyorum hayatımın en az 25 yılını bir çocuga adamak istemiyorum kendim için yaşamak istiyorum bencil diyebilirsiniz belki ama hayatımı sonuna kadar yaşamak istiyorum farklı ülkelerde farklı şehirlerde yaşamak istiyorum mesela.yaşınız genç 30-32 ye kadar yolu var ama yaş aldıkça bence tahammül seviyesinden dolayı insan uğraşmak istemiyor kendinize bir süre daha 3 4 sene müddet verin öyle karar verirsibiz
